Page 31 - เที่ยวบินกลางคืน

13

“เครื่องบินไปรษณียอาซังซิอองไปไดเรียบรอย คงจะเขามาไดในราวๆ สองนาฬิกา สวน
เครื่องบินไปรษณียปาทาโกเนียดูจะมีเรื่องยุงยากอยู เราสามารถคาดไดถึงความลาชามาก”
“ครับ คุณรีวิแอร”
“เราอาจจะไมตองรอใหมันเขามากอนที่จะปลอยเครื่องบินยุโรปออกไปก็ได ทันทีที่อาซังซิ
อองเขามา คุณโทรเขาไปถามคําสั่งจากผมนะ ขณะนี้เตรียมตัวเอาไว”

รีวิแอรพิจารณารายงานอากาศจาก
สนามบินไปทางทิศเหนือ มันแสดงใหเห็นวา
เครื่องบินไปรษณียไปยุโรปจะบินไดอยางสบาย
“ทองฟาแจมใส พระจันทรเต็มดวง ไมมีลม”
เทือกเขาในบราซิลเปนเงาทอดทะมึนอยู
ทามกลางสวรรคที่สาดสองไปดวยแสงจันทร
มันโถมเงาปาดําของมันไปในทองทะเลคลื่นสี
เงิน ปาเหลานั้น แสงจันทรตกกระทบลงโดย
ไมไดระบายสีสันใหมัน หมูเกาะแกงก็เปนสีดํา
เชนกัน ลองลอยอยูบนทองทะเลราวกับซากเรือ
ที่ถูกทอดทิ้ง และเหนือขึ้นไปก็คือดวงจันทร แหลงกําเนิดแสง!

ถาหากรีวิแอรสั่งใหออกเดินทาง ลูกเรือของเครื่องบินไปรษณียยุโรปก็จะเขาสูโลกที่มั่นคง ที่มี
แสงนุมนวลตลอดคืน โลกซึ่งไมมีสิ่งใดจะมาสั่นคลอนความสงบแหงมวลทึบทุมและบอแหงแสงได
โลกซึ่งไมสะดุงสะเทือนกับการปลอบโยนของสายลมบริสุทธิ์ ซึ่งแมวามันจะเยือกเย็น แตก็สามารถ
ทําลายทองฟาทั้งหมดไดในเวลาสองชั่วโมง

แตรีวิแอรก็ลังเลตอหนารังสีที่เรียกรองนี้ เหมือนกับคนสํารวจแรที่ยืนอยูตอหนาขุมทองอัน
ตองหาม สถานการณในทางทิศใตขูเตือนวาเขาทําผิดมาแลว จากความหายนะในปาทาโกเนีย ศัตรู
ของเขาสามารถสงพลังมาได จนมันอาจจะลดทอนความเชื่อของเขาลงจนปราศจากอํานาจ รีวิแอรเปน
ผูชนะเพียงเดียวดายแหงเที่ยวบินกลางคืน แตความเชื่อของเขาก็ยังไมถูกสั่นคลอน ขอบกพรองใน
งานของเขาอาจจะทําใหเกิดวิกฤตการณขึ้นได : วิกฤตการณแสดงถึงความบกพรอง ที่ไมพิสูจนอะไร
มากไปกวานี้ “เราอาจจะตองการจุดสังเกตทางทิศตะวันตก มันเปนสิ่งที่เราตองดูแล” เขาคิด “ฉันจะมี
เหตุผลที่มั่นคงอันเดียวกันเพื่อยืนยัน อาจจะเปนสาเหตุที่เปนไปไดนอยที่สุดอันเดียวในอุบัติเหตุ
สาเหตุซึ่งตอนนี้ไดเปดเผยออกมาแลว”

ผูแข็งแรงจะไดรับความแข็งแกรงจากการพายแพ โชครายในการที่จะจัดการกับคน ซึ่งเราจะ
เลนเกมที่มีความหมายแทจริงนอยมาก คนเราจะชนะหรือแพก็บนพื้นฐานของสิ่งที่ปรากฏตัวออกมา
อยางชัดเจน และสิ่งที่ไดรับก็ไมมีสารอะไร ตัวของความพายแพเองก็เพียงพอแลวที่จะบอกใหรูได
อยางสิ้นเชิง
รีวิแอรสั่นระฆัง
“ยังไมมีขาวจากบาเฮีย บลังคาหรือ”
“ยังครับ”
“โทรศัพทตอสนามบินใหผมหนอย”

หานาทีตอมาเขาก็ไดรับ
“ทําไมคุณไมสงวิทยุติดตอเลย”
“เราไมไดยินจากเครื่องบินไปรษณียเลยครับ”
“เขาเงียบไปเลยหรือ”
“เราไมทราบครับ มีเสียงฟารองมากเกินไป แมวาเขาเคาะสัญญาณอะไรเราก็จะไมไดยินเลย”
“ที่ทรีลูวไดยินเขาไหม”
“เราไมไดยินจากทรีลูวเลย”