Page 168 - ΤΠΕ και Συνεργατική Δημιουργικότητα

Η Αξιοποίηση του Web 2.0 στο Σύγχρονο Σχολείο

διαμορφωθεί, σύμφωνα με προκαθορισμένα πρότυπα, αρκεί να προσδιοριστούν τα
κ

α Οι κυριότεροι εκπρόσωποι της ψυχολογικής κατεύθυνσης της Συμπεριφοράς είναι

τ οι: Thorndike, Pavlov, Guthrie και Skinner.
ά Ο Thorndike υποστήριξε τη συνειρμική θεωρία ή θεωρία της σύνδεσης, σύμφωνα

λ με την οποία η μάθηση είναι μια διαδικασία σύνδεσης ερεθισμάτων και αντιδράσεων,
λ η οποία γίνεται ισχυρότερη όταν η αντίδραση συνοδεύεται από ευχάριστο αποτέλεσμα

η και όσο πιο συχνά επαναλαμβάνεται η αντίδραση . Το διδακτικό του σύστημα
13
λ στηρίζεται στη αρχή της επανάληψης αλλά και στη θέση ότι όσο πιο πολλές

α διασυνδέσεις μεταξύ ερεθισμάτων και αντιδράσεων διαθέτει ένα άτομο, τόσο πιο ικανό

είναι στην αντιμετώπιση των καταστάσεων τα ζωής.
ε Ο Pavlov υποστήριξε ότι για να πραγματοποιηθεί η μάθηση είναι απαραίτητη η

ρ ενεργοποίηση των ενδιαφερόντων με την παροχή κινήτρων (εξαρτημένη
ε αντανακλαστική μάθηση), όμως αυτού του είδους η μάθηση είναι παθητική, καθώς

θ γίνεται χωρίς συμμετοχή των ενσυνείδητων διεργασιών και επομένως δε δημιουργεί

ί νέες μορφές συμπεριφοράς, αλλά ο οργανισμός χρησιμοποιεί τις παλιές μορφές
σ σ

μ υ Ο Guthrie θεωρούσε ότι θεμελιώδης νόμος της μάθησης είναι ο νόμος της χρονικής
α μ συνάφειας , σύμφωνα με τον οποίο μαθαίνουμε μέσα από τις ανάγκες μας και τις
15
τ π φυσικές καταστάσεις στις οποίες ζούμε, αντιμετωπίζοντάς τες με βάση τις συσχετίσεις

α ε π
ρ ο Ο Skinner πρέσβευε ότι όλη η συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα μάθησης και ότι

κ ι υ απορρέει από την οργάνωση των αντιδράσεων των ζωντανών οργανισμών στα
α φ ερεθίσματα που δέχονται από το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Άλλες από τις

ι ο έ αντιδράσεις αυτές ενισχύονται και, για το λόγο αυτό, μαθαίνονται και γίνονται στοιχείο
ρ χ της συμπεριφοράς, ενώ άλλες δεν ενισχύονται και, κατά συνέπεια, δεν εντάσσονται

ο ά ο στη συμπεριφορά. Από τις διαπιστώσεις του Skinner προέκυψε η δημιουργία της

ι ς υ προγραμματισμένης διδασκαλίας, της οποίας βασική αρχή είναι η ενίσχυση των
μ

α γ ε Κασσωτάκης Μ., Φλουρής Γ. 2003, Μάθηση και διδασκαλία: Σύγχρονες απόψεις για τις διαδικασίες
12
της μάθησης και τη μεθοδολογία της διδασκαλίας. Μάθηση, τ. Α΄, Αθήνα, σ. 36-37
ν ι
13 Ό.π., Κολιάδης 1996, σ. 82-93
14
α α δ Ό.π., σ. 53-66
15 Ό.π., σ. 93-100
γ ι 16 Ό.π., Κασσωτάκης, Φλουρής, σ. 50-51
κ ν α

α α μ 67

ί ο

ε α ρ