Page 170 - ΤΠΕ και Συνεργατική Δημιουργικότητα

Η Αξιοποίηση του Web 2.0 στο Σύγχρονο Σχολείο

24
συμμόρφωσης , που οδηγούν στην εξισορρόπηση , καθώς «η νοημοσύνη είναι μια
23
κατάσταση ισορροπίας, προς την οποία τείνουν όλες οι διαδοχικές αισθησιοκινητικές
και γνωστικές προσαρμογές, αλλά και όλες οι λειτουργικής φύσης ανταλλαγές του

ο
ρ Οι απόψεις του Piaget είναι προσανατολισμένες στον Κονστρουκτιβισμό , καθώς
26
27
γ πρέσβευε ότι η ανάπτυξη προχωρεί μέσω σταδίων , που το καθένα προκύπτει από
α το προηγούμενο και αποτελεί μια αναδόμηση της προηγούμενης γνώσης. Στη θεωρία

ν του η δομή οικοδομείται συνεχώς μέσα από την αλληλεπίδραση των ενεργειών και
28
ι των δραστηριοτήτων του υποκειμένου και των αντιδράσεων του αντικειμένου. Μέσα σε

σ αυτό το πλαίσιο, τα παιδιά προσπαθούν με ενεργό τρόπο να δομήσουν τον κόσμο τους

μ και γι’ αυτό δεν πρέπει να τους επιβάλλονται αυστηρά και άκαμπτα αναλυτικά
ο προγράμματα, αλλά πρέπει να προηγηθεί η άμεση εμπειρία και η επίλυση

ύ συγκεκριμένων προβλημάτων , και επάνω σε αυτά να θεμελιωθεί η διδασκαλία της
αφηρημένης γνώσης . Η ουσιαστική μάθηση είναι δυνατό να επιτευχθεί μόνο όταν το
29
μ παιδί ωθηθεί προς τον προβληματισμό, το χειρισμό συμβόλων, την ευκαιρία να θέτει

ε ερωτήματα και να προσπαθεί μόνο του να δώσει απάντηση στους προβληματισμούς
30
του . Η ενεργοποίηση της σκέψης του ατόμου με τη συμμετοχή του ίδιου κατά τη
τ διαδικασία μάθησης, συντελεί σε πληρέστερη κατανόηση του αντικειμένου που πρέπει
ο να μαθευτεί και στη δημιουργία δυνατοτήτων ανακάλυψης και επινόησης.
31

π

ε Η συμμόρφωση είναι μια συμπληρωματική διεργασία προσαρμογής στις απαιτήσεις που μας επιβάλ-
23
λει ο κόσμος των αντικειμένων και των γεγονότων. Ό.π., Lloyd, σ. 12-13
ρ Η εξισορρόπηση είναι σύμφωνα με τον Piaget η ισορροπία ανάμεσα στην αφομοίωση και τη συμμόρ-
24
φωση, μια ισορροπία αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο υποκείμενο και το αντικείμενο. Piaget J. 1987, Η
ι ψυχολογία της νοημοσύνης, Καστανιώτης, Αθήνα, σ. 8
25 ‘Ο.π. Piaget, σ. 20-30
β Hein G. E. 1998, Learning in the Museum, Routledge, London, σ. 34
26
27 Τα βασικά στάδια της νοητικής ανάπτυξης, σύμφωνα με τον Piaget, είναι τέσσερα : το αισθησιοκινη-
ά
ο
τικό (0-2 έτος), όπου τα βρέφη εκδηλώνουν τη νοημοσύνη τους στον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται
λ αντικείμενα και γεγονότα, το προσυλλογιστικό (2 -6 έτος), που καλύπτει την προσχολική περίοδο και
ο
ο
χαρακτηρίζεται από την απόκτηση νέων δεξιοτήτων , όπως χρήση της γλώσσας και κατανόηση των
λ συμβόλων, το στάδιο της συγκεκριμένης σκέψης (7 -11 έτος), όπου οι νοητικές πράξεις έχουν λογικο-
ο
ο
ο
μαθηματικές ιδιότητες και το στάδιο της τυπικής-αφαιρετικής σκέψης (12 έτος και άνω), που είναι το
ο
τελευταίο αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο εμφανίζεται η αφηρημένη σκέψη. Ό.π., Lloyd, σ. 15-24
28 Με τον όρο δομή ο Piaget δεν εννοεί κάποιο προκαθορισμένο σύστημα , αλλά ένα σύστημα οικοδο-
ν
μούμενο που χαρακτηρίζεται θεμελιακά από το ξετύλιγμα αυτής της οικοδόμησης. Εννοείται περισσό-
τερο ο τρόπος που συναρμολογούνται τα μέρη, για να απαρτίσουν το σύνολο. Ό.π., Δανασσής-Αφεντά-

κης, σ. 157
29
τ Ό.π., Lloyd, σ. 64
30 Ό.π., Κασσωτάκης, Φλουρής, σ. 118-125
31
ο Μάνος Κ. 1993, Παιδαγωγική Ψυχολογία-Ψυχοπαιδαγωγική-, Γρηγόρης, Αθήνα, σ. 96
υ
69

25