Page 173 - ΤΠΕ και Συνεργατική Δημιουργικότητα

Η Αξιοποίηση του Web 2.0 στο Σύγχρονο Σχολείο

ενδοπροσωπική ή ενδοατομική και τη φυσική. Κάθε τύπος νοημοσύνης συνδέεται με

ιδιαίτερες ικανότητες αντίληψης και απαιτεί ιδιαίτερες μορφές άσκησης, ώστε να

εξελιχθεί σε ανεπτυγμένη δεξιότητα κατανόησης, επικοινωνίας και έκφρασης. Για αυτό
το λόγο βασικός σκοπός της εκπαίδευσης δεν είναι η συσσώρευση συγκεκριμένων

γνώσεων, αλλά η δόμησή τους και η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης. Βασικός στόχος
της εκπαίδευσης είναι να προετοιμάσει το μαθητή , ώστε να ανταποκρίνεται στις

απαιτήσεις της ζωής, εφοδιάζοντάς τον με τις απαιτούμενες ικανότητες.

2.4. Σύγχρονες μουσειοπαιδαγωγικές προσεγγίσεις

Η σύγχρονη μουσειοπαιδαγωγική θεωρία βασίζεται σε παιδαγωγικές και γνωστικές

θεωρίες που υποστηρίζουν τις βιωματικές διαστάσεις της μάθησης. Ο J. Dewey είχε

ως κεντρική ιδέα στη φιλοσοφία της αγωγής την «εμπειρία», καθώς ο όρος αυτός
περιέχει τη δοκιμή και τη γνωριμία και βοηθά αποτελεσματικά στο να γίνει κατανοητή

η φύση της πραγματικότητας. Η φιλοσοφία του είναι βουλησιαρχική, γιατί θέτει τη
βούληση στο κέντρο του ψυχισμού του ανθρώπου. Ο Dewey υποστήριζε ότι η ζωή του

ανθρώπου είναι μια διαρκής προσαρμογή στις συνεχώς μεταβαλλόμενες εξωτερικές
κ

α

τ
α

σ Η Μ. Montessori πρέσβευε την ελεύθερη επαφή του παιδιού με το περιβάλλον του,

τ όπου μπορεί να εκφράσει τις ανάγκες του, να εκδηλώσει τις κλίσεις του, να αναπτύξει
ά τις ικανότητές του και να οδηγηθεί στην ελεύθερη αυτοέκφραση. Η Montessori

σ υποστήριζε ότι η παιδική ηλικία δεν είναι απλώς ένα προπαρασκευαστικό στάδιο για
ε την επόμενη περίοδο της ζωής του ανθρώπου, αλλά έχει τη δική της αξία, που

ι συνδέεται με την αυτοανάπτυξη και την αυτοδιδασκαλία του παιδιού. Σύμφωνα με τα
ς παραπάνω, η μάθηση δεν έχει την έννοια της διδασκαλίας, αλλά της δημιουργίας ενός

παιδευτικού περιβάλλοντος κατάλληλου για τις ανάγκες του πειραματισμού, της

κ δ

α ρ Παπάς Α.Ε. 1996, Μαθητοκεντρική διδασκαλία, τ. Β’, Βιβλία για όλους, Αθήνα, σ.128
41
42 Η βούληση θέτει τους σκοπούς μέσα στη δράση και τους πραγματοποιεί, το συναίσθημα, που συνο-
ι ά
δεύει τη δράση, δημιουργεί την ψυχική ευαρέσκεια ή δυσαρέσκεια και ανάλογα παρωθεί ή αναστέλλει
τη διαδικασία της μάθησης, ενώ η νόηση προσπορίζει τα μέσα , τα οποία θα οδηγήσουν στην πραγμά-
σ
τωση του σκοπού. Ό.π., Δανασσής-Αφεντάκης, σ. 99-100
43 Ό.π., Δανασσής-Αφεντάκης, σ. 107-108
γ η
44 Ό.π., Δανασσής-Αφεντάκης, σ. 183-187
ι ς
α , 72

α τ