Page 93 - Nilai Shahid al-Quran

meninjau penggunaan shahid tatabahasa oleh kedua-dua sarjana dalam kalangan al-

Qudama dan al-Muhdathin. Kajian beliau berjudul Al-Shahid al-Nahw bayn Kitabay

c
c
Ma ani al-Huruf li al-Rummani wa Rasf al-Mabani fi Sharh Huruf al-Ma ani li al-
Malaqi. Al-Rummani (296H) mewakili sarjana dalam kalangan al-Qudama, manakala

al-Malaqi (m.690H) mewakili sarjana dalam kalangan al-Muhdathin. Kajian ini

adalah sebuah tesis sarjana dari Universiti al-Najah, Palestin. Dapatan kajian ini

menjelaskan bahawa kedua-dua sarjana lebih banyak menggunakan shahid syair

dalam karya mereka berbanding shahid daripada jenis-jenis yang lain (Futuh, 2006).

Selain Futuh, sebuah kajian yang agak terkini dalam bidang shahid secara umum ini

telah dilakukan oleh al-Rashidi (2011). Beliau turut melakukan kajian bandingan

c
dengan tajuk Al-Shahid al-Nahwi ind al-Muradi fi Kitabihi Tawdih al-Maqasid wa
al-Masalik wa Ibn Hisham fi Kitabihi Audah al-Masalik. Cuma kajian ini melibatkan

kedua-kedua tokoh dalam kalangan al-Muhdathin yang hidup dalam satu zaman, iaitu

al-Muradi (m.749H) dan Ibn Hisham (m.761H). Al-Rashidi menganalisis kesemua

shahid tatabahasa dalam dua buah korpus tersebut dengan membahagikan kajiannya

c
mengikut bab berdasarkan perbahasan tatabahasa sama ada al-Marfu at, al-Mansubat

dan al-Majrurat. Di samping itu beliau juga turut melihat kepada Asalib al-

Nahwiyyah. Dapatan kajian tersebut menunjukkan bahawa Ibn Hisham banyak

terpengaruh dengan Al-Muradi dalam penulisan walaupun penggunaan shahid syair

lebih ketara dalam karya Al-Muradi (Al-Rashidi, 2011).

Selain daripada kajian yang meneliti shahid dalam tatabahasa secara umum seperti

yang disebutkan di atas, terdapat juga kajian yang melakukan huraian terhadap shahid

yang digunakan dalam karya beberapa tokoh tatabahasa terkemuka. Kajian berkenaan

75