Page 309 - analysinew
P. 309

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Όρια - Συνέχεια Συνάρτησης
                                                                                                        309



                      3.  ΘΕΩΡΗΜΑ BOLZANO (ΔΥΟ ΛΥΣΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ)
                      α) Να αποδείξετε ότι η εξίσωση χ +2χ -1 =0 έχει δύο μόνο
                                                                 4
                                                                        2
                           λύσεις στο      .
                      β) Να αποδείξετε οτι η εξίσωση
                           α ( x -μ)(x - ν) + β(x - λ)(x - ν) + γ((x - λ)(x - μ) = 0 ,
                           όπου  α,  β,  γ > 0  και   λ < μ < ν,   έχει δύο ρίζες άνισες ,

                           μία στο διάστημα (λ,  μ)  και μία στο  (μ,   ν).

                   α )
                   Moνοτονία

                        f(x )-f(x )
                   λ=        1       2
                           x -x   2
                             1
                       =(x +x )(x +x +2)
                                    2
                                         2
                           1    2   1    2
                   Έτσι
                   ● λ<0 στο (-        , 0] και η f
                      είναι γνησίως φθίνουσα
                      στο (-     , 0]
                   ● λ>0 στο [0,+         ) και η f
                      είναι γνησίως αύξουσα
                      στο [0,+     )
                   ● f(-1)=f(1)=2>0 και
                      f(0)=-1<0
                   Στα διαστήματα [-1,0]            (-    , 0], [0,1]   [0,+     )
                   ● η f είναι συνεχής (πολυωνυμική)

                   ● f(-1) f(0)<0, f(0) f(1)<0
                   ● η f είναι γνησίως μονότονη
                   Σύμφωνα με το θεώρημα Bolzano και μον ο τονία, υπάρχει μια

                   μόνο λυση χ 1      (-1,0) και μια μόνο χ 2        (0, 1)
                   Τελικά
                   η ε ξ ίσωση έχει μόνο δύο λύσεις στο


                   β )
                   Θεωρούμε τη συνάρτηση
                   f(x) = α(x – μ)(x – ν) + β(x – λ)(x – ν) + γ((x – λ)(x – μ )
                   ● f συνεχής  στο
                      (τριώνυμο αν κάνουμε τις πράξεις και διατάξουμε ως προς
                        x)







                                               Τακης Τσακαλακος   Κερκυρα   2017
   304   305   306   307   308   309   310   311   312   313   314