Page 220 - diaforikos
P. 220

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Διαφορικός Λογισμός                             220




                      ΠΟΡΙΣΜΑ
                      Αν για δύο συναρτήσεις f, g ορισμένες σε ένα διάστημα Δ
                      ισχύουν:

                       είναι  σ υ ν ε χ ε ί ς  στο διάστημα Δ.
                       για κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ ισχύει f ’ ( x ) = g ’ ( x )
                      τότε,  υπάρχει σταθερά c, τέτοια ώστε για κάθε x στο διά-
                      στημα Δ να ισχύει:
                      f ( x ) = g ( x ) + c .


                   ΑΠΟΔΕΙΞΗ

                   Η συνάρτηση f - g είναι συν-

                   εχής στο Δ και για κάθε εσω-

                   τερικό σημείο x∈Δ         ισχύει

                   (f - g)’(x) = f’ ( x) - g’ ( x) = 0
                   Επομένως,

                   σύμφωνα με το θεώρημα:

                   “ Εστω μια συνάρτηση f ορι-
                     σμένη σε ένα διάστημα Δ.

                     Αν

                      η f είναι  σ υ ν ε χ ή ς  στο

                       δ ι άστημα Δ και
                      f’ ( x) = 0 για κάθε ε σ ω τ ε ρ ι κ ό  σημειο x του Δ, τότε η f

                       είναι σ τ α θ ε ρ ή  σε όλο το διάστημα Δ.”

                   η συνάρτηση f - g είναι σταθερή στο Δ.
                   Άρα, υπάρχει σταθερά c τέτοια, ώστε για κάθε x∈Δ να ισχύει

                   f(x)-g(x)=c, οπότ ε , f(x) = g(x) + c .

                   Ερμηνεία (Γεωμετρία)

                   Αν σε οποιοδήποτε σημείο του διαστήματος Δ, οι γραφικές

                   παρασ τ άσεις των συναρτήσεων f,              g δέχονται παράλληλες
                   εφαπτομένες, τότε η   γραφική παράσταση της μιας προκύπτει

                   α π ό κατακόρυφη μετατόπιση της γραφικής παράστασης της

                   άλλης συνάρτησης (σχήμα).

                   ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

                    Aπ’το πιο πάνω πόρισμα προκύπτει ότι υπάρχουν άπειρες

                      συναρτήσεις f(x) που έχουν την ίδια πάραγωγο με κάποια
                      g(x), (f(x)      g(x)) αλ λ ά διαφέρουν μεταξύ τους κατά μία

                      σταθερά.



                                                     Τακης Τσακαλακος   Κερκυρα   2017
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225