Page 27 - ประมวลจริยธรรมข้าราชการตุลาการ
P. 27

คําอธิบาย
                              (๑)  ผูบังคับบัญชาที่ดียอมสนับสนุนสงเสริมผูอยูใตบังคับบัญชาที่ดี ทั้งนี้มิใชแตเพียง
               เพื่อความเปนธรรมแกตัวผูอยูใตบังคับบัญชาเองเทานั้น  หากแตเปนการวางรากฐานอันมั่นคงใหแก

               สถาบันตุลาการดวย
                              ผูบังคับบัญชาที่ดียอมจะชวยกระตุนผูอยูใตบังคับบัญชาที่มีขอบกพรองหรือไมมี

               ความกระตือรือรนใหสํานึกในหนาที่ และพยายามปรับปรุงตนใหมีคุณลักษณะดีเดนขึ้นเปนลําดับดวย
               มีอยูเสมอที่ผูอยูใตบังคับบัญชามีผลงานดีเดนขึ้น  มีอุปนิสัยดีและขยันขันแข็งขึ้นก็เพราะไดกําลังใจ
               จากผูบังคับบัญชาที่ใหความเอาใจใสแกตนตลอดมาอยางเสมอตนเสมอปลาย

                              (๒)  เมื่อผูอยูใตบังคับบัญชาถูกผูอื่นกลาวหาวา  กระทําผิดทางอาญาหรือทางวินัย
               หรือประพฤติมิชอบในทางใด ๆ เพื่อความเปนธรรมและเพื่อใหกําลังใจแกผูอยูใตบังคับบัญชา

               ผูสุจริตและปฏิบัติหนาที่ราชการโดยชอบ หากผูบังคับบัญชาไดสืบสวนขอเท็จจริงจนปรากฏวาไมมีมูล
               ตามขอกลาวหาก็ควรใหความชวยเหลือแกผูอยูใตบังคับบัญชาตามสมควรแกกรณี
                              (๓)  ในกรณีที่ขาราชการหรือลูกจางของทางราชการที่ไดรับมอบหมายใหปฏิบัติหนาที่

               ราชการไดถูกกลาวหาหรือถูกฟองคดีอาญาเนื่องจากการปฏิบัติราชการนั้น  หากหัวหนาสวนราชการ
               เจาสังกัดไดพิจารณาแลวเห็นวาการกระทําที่ถูกกลาวหาหรือถูกฟองคดีนั้นเปนการปฏิบัติราชการ

               ตามหนาที่โดยชอบดวยกฎหมายหรือระเบียบแบบแผนของทางราชการและทางราชการมิไดเปน
               ผูกลาวหาหรือฟองรองคดีนั้นเอง  ขาราชการหรือลูกจางดังกลาวอาจไดรับความชวยเหลือในเรื่อง
               ประกันตัวและคาใชจายอื่น ๆ  ที่เกี่ยวของกับการดําเนินคดีอาญาจากหนวยราชการเจาสังกัด

               ทั้งในชั้นพนักงานสอบสวน  พนักงานอัยการ  และศาล  (ระเบียบกระทรวงการคลังวาดวยการชวยเหลือ
               ขาราชการหรือลูกจางของทางราชการที่ตองหาคดีอาญา  พ.ศ.  ๒๕๒๘)


               บทบัญญัติ


                              ขอ  ๑๙  เมื่อปรากฏวามีการกระทําความผิดทางวินัยของผูอยูใตบังคับบัญชาขึ้น
               ผูพิพากษาจักตองรายงานผูบังคับบัญชาทันทีโดยรายงานตามความเปนจริง ทั้งจักตองไมปกปด

               เรื่องใด ๆ  ที่ควรรายงาน
                              กรณีตามวรรคหนึ่ง  หากเปนเรื่องที่อยูในอํานาจหนาที่ของตน ผูพิพากษาจักตอง
               ดําเนินการไปตามอํานาจหนาที่นั้นโดยพลัน

                              ในกรณีที่ปรากฏวามีการละเมิดจริยธรรมในขอสําคัญอันควรรายงาน ผูพิพากษา
               พึงรายงานใหผูบังคับบัญชาทราบ


               คําอธิบาย
                              (๑)  เมื่อขาราชการตุลาการในศาลใดถูกกลาวหา หรือมีกรณีเปนที่สงสัยวา

               กระทําผิดวินัย  ผูบังคับบัญชาตองดําเนินการสอบสวนขอเท็จจริงในชั้นตนโดยมิชักชา  ตามหลักเกณฑ
               และวิธีการที่ ก.ต. กําหนด ทั้งนี้เปนไปตามบทบัญญัติมาตรา ๖๘ แหงพระราชบัญญัติระเบียบ
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32