Page 33 - Getroud met 'n Leuen
P. 33

NabasDiep    VERLIEF OP 'n LEUEN


               Maar daar moes nog iets in daardie donker kant wees. Geen mens kan met soveel woede leef
               nie,  en  tog  was  dit  asof  dit  net  erger  en  makliker  gekom  het.  Die  mees  ongelooflikste
               aantuigings  en beskuldigings  waarvoor  jy net geen  antwoorde  gehad  het  nie.  Daar  is  nie
               antwoorde vir versinsels nie. Dus was dit vir my ‘n reuse openbaring toe ek toevallig op ‘n
               beskrywing van  toksiese huwelike afkom en ek die beeld wat daar geskep is, feitlik net so kon
               toepas op wat ek feitlik daagliks beleef het. Ek het meer en meer daaroor gelees en by aanlyn
               groepe en beraders aangesluit net om meer kennis te bekom. Ek kon dit net nie glo nie, daar
               was duisende mans en vroue wat, soos ek, met so ‘n mens getroud is of was. Uiteindelik kon
               ek tot die besef kom dat dit nie uitsluitlik my skuld was nie, maar dat ek grotendeels onwetend
               in ‘n gru verhouding in bedrieg is. Ek was ook nie totaal ontoereikend soos wat gemaak is nie.

               Geen normale mens of dan regdenkende mens kan pleinweg so ongebalanseerd wees nie.
               Daar was net niks sinvol of logies om die huwelik mee te beskryf nie. Sy is ‘n uiters begaafde
               mens, maar aan haar woede en uitbarstings was niks begaafds nie. Die goed wat uit haar
               mond gekom het, was plein gestel, brutaal en verwoestend. Die regte woorde is haat sonder
               grense of haat agter toe deure. Ek kan onthou hoe sy die gemeenste goed net eenvoudig
               sonder gewete kon uitslinger, goed wat ondenkbaar was om aan vreemdes toe te snou, maar
               sonder skroom teenoor haar man. Die pyn wat hierdie wraaktaal veroorsaak het, is baie erger
               as om met ‘n gloeiende dolk in jou mond gesteek te word.

               By tye het haar kop net totaal uitgehaak, veral as die kinders moeilik was. Die toksiet het ‘n
               hoë dink van haarself en dink dat sy belangriker en beter as ander is. Sy het ook die prestasies
               om dit te boekstaaf. Sukkel met kinders, veral as hulle moeilik is, is nie vir die verhewenes nie.
               Sukkel met enige iets, is nie vir die verhewenes nie. My vrou het nie ‘n kans laat verbygaan
               om my te herinner dat sy die geleerde is nie, en dit was vir haar ‘n bitter pil om te sluk dat ek
               met my simpel graadjie meer as sy verdien het.

               Haar eiewaan kon net nie versadig word sonder om ander te beheer nie, te manipuleer nie of
               te  besit  nie.  Sy  het  geteer  op  bewondering  van  ander  en  sou  tot  uiterstes  toe  gaan  om
               bewondering te verkry of te bekom. Alles moes altyd die grootste en beste wees. Het die
               bewondering nie gerealiseer nie, was dit ontplof tyd. Ontploftyd moes niemand haar teëgaan
               nie of ‘n verkeerde woord sê nie, allermins oor haar vermoëns of gedrag. Dit was die wet. Dit
               was gegiet in sement. Geld was een van die mees oorheersende faktore, of sal ek eerder sê
               die afwesigheid van geld. Sy het 'n obsessie met skoene gehad. Sy het nie net een paar skoene
               gehad  nie,  maar  honderde.  Baie  nooit  eers  aangehad  nie.  Dit  het  sy  gekoop  terwyl  ons
               sogenaamd gesukkel het om finansieel al die gate toe te stop, maar met al daai skoene was
               dit daar geen kans om bo uit te kom nie. Ja, dit is maar een voorbeeld.
               Die woedeuitbarstings het altyd gebeur wanneer ons alleen was of wanneer die kinders al
               geslaap het. Ek moes probeer onsigbaar bly, maar helaas was dit tog nie moontlik nie. Ek kon
               haar ook nie sinvol verlaat nie want daar was nie ‘n kans vir sinvolle gesprekvoering nie en
               buitendien sou sy my vernietig, selfs het ek soms vir my lewe gevrees. Die dreigemente was
               eindeloos en onophoudelik. Die draaipunt was nadat sy my op ‘n keer aangerand het, het sy
               haar pistool gevat, die kombuisdeur gesluit waar ek was, en gedreig om die kinders te skiet.
               Na wat soos ‘n ewigheid gevoel het, het sy terug gestorm gekom en geskreeu:” Ek sweer voor





               * Verwys asseblief na die Verkorte Woordelys agter.                                     33
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38