Page 64 - โครงการแกว_Neat

57

• สถานที่แคบเกินไป ทำให้กางแขนหรือเหยียดแข้งขาไม่ถนัด

• ผู้เต้นอาจมีน้ำหนักมากเกินไป

เพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นได้ จึงมีผู้ดัดแปลงการเต้นตามแบบเดิมที่มีการกระโดดและใช้ขา

ค่อนข้างมาก หันมาใช้แขนทั้ง 2 ข้างให้มากขึ้น สำหรับขายังคงเคลื่อนไหวได้อยู่แต่ต้องให้มีข้างหนึ่งแตะพื้นอยู่

เสมอเป็นการเต้นโดยไม่มีการกระโดดตัวลอยนั่นเอง เรียกว่าเต้นแอโรบิกแบบโลว์อิมแพกต์ (Low impact

aerobic dance) หรือซอฟต์แอโรบิก (Soft aerobic)

นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนการเต้นให้นุ่มนวลขึ้นโดยไม่กระโดดทั้งตัวแล้วยังมีการคิดวิธีเต้นกันในน้ำ

เรียกว่า “ไฮโดรแอโรบิก” (Hydro-aerobic) หรือไฮโดรยิมนาสติก

ประโยชน์ของการออกกำลังกายแบบแอโรบิกดานซ์ ได้แก่

* กระตุ้นระบบหายใจ และการไหลเวียนของโลหิตให้ทำงาน อดทนและแข็งแรงขึ้น

* ทำให้กล้ามเนื้อและข้อต่อเคลื่อนที่มากขึ้น ร่างกายจึงอ่อนตัวและยืดหยุ่นได้ดี

* กล้ามเนื้อและประสาททำงานประสานกันดีขึ้น ท่าให้ร่างกายคล่องแคล่ว การทรงตัวได้สมดุล มีความ

ไวในการสนองตอบต่อปฏิกิริยาต่างๆ

* สร้างเสริมความแข็งแรง และความกระฉับกระเฉง กล้ามเนื้อออกแรงทำงานได้ดีขึ้นร่างกายมีรูปร่าง

ทรวดทรงดี น้ำหนักตัวพอเหมาะ

ข้อควรปฏิบัติในการออกกำลังกายแบบแอโรบิกดานซ์ มีดังนี้

* ควรฝึกสัปดาห์ละ 3-5 ครั้งๆ ละ 30-45 นาที

* ความหนักในการออกกำลังกายควรเป็น 70% ของอัตราการเต้นสูงสุดของหัวใจคือประมาณไม่เกิน

150-160 ครั้งต่อนาที ในเด็กและวัยรุ่น 120-140 ครั้งต่อนาทีในวัยผู้ใหญ่และไม่เกิน 120 ครั้งต่อนาทีในวัย

ผู้สูงอายุ

* ควรเริ่มจากเบาๆ แล้วค่อยๆ เพิ่มจนร่างกายปรับตัวได้

* ไม่ฝึกแบบกระแทก กระตุก หรือเปลี่ยนแปลงฉับพลันเพราะกล้ามเนื้อหรือข้อต่อ

อาจฉีกขาดได้