Page 90 - الملاحم و الفتن یا فتنه و آشوبهاى آخر الزمان

‫‪| P a g e 89‬‬

‫ايضا جابر بن سمره گويد‪ :‬من وپدرم رفتيم خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله آن بزرگوار فرمود‪ :‬امر‬
‫اسلام هميشه نيکو خواهد بود تا دوازده خليفه بوجود بيايند آنگاه کلمه آهسته اى گفت که من آن را نشنيدم‬

‫از پدرم پرسيدم چه گفت؟ گفت‪ :‬ميفرمايد‪ :‬همه آنها از قريشند‪.‬‬

‫باب ‪47‬‬

‫عمرو بن قيس مى گويد‪ :‬بمجاهد گفتم‪ :‬آيا تو راجع بمهدى عليه السلام خبرى دارى زيرا ما قول شيعيان را‬
‫تصديق نميکنيم؟ گفت آرى نزد من دليل مثبتى است وآن اينستکه يکى از اصحاب پيغمبر صلى الله عليه‬
‫وآله بمن خبر داد که مهدى عليه السلام خروج نميکند تا اينکه نفس زکيه کشته شود‪ ،‬موقعيکه نفس زکيه‬

‫کشته شد اهل آسمان وزمين بانها (قتله نفس زکيه) غضب ميکنند‪ ،‬آنگاه نزد مهدى عليه السلام مى آيند وآن‬
‫حضرت زمين را پر از عدل وداد ميکند وزمين گياهان خود را ميروياند وآسمان باران خود را فرو‬
‫ميريزد‪.‬‬

‫باب ‪48‬‬

‫سالم مى گويد‪ :‬رفتم نزد عبد الله بن عمر‪ ،‬بمن گفت‪ :‬اهل کجائى گفتم‪ :‬اهل عراق گفت‪ :‬بگو اهل کوفه‪،‬‬
‫گفتم‪ :‬آرى گفت‪ :‬اهل کوفه نسبت بمهدى عليه السلام با سعادت ترين مردم هستند‪.‬‬

‫باب ‪49‬‬

‫حذيفه بن يمان از حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه وآله روايت کرده که فرمود‪ :‬کسيکه از اين قوم‬
‫(قوم ابو سفيان) خبرى بياورد داخل بهشت خواهد شد ولى هيچکس اينعمل را انجام نداد تا اينکه آنحضرت‬
‫سه مرتبه اين سخن را اعاده کرد‪ ،‬آنگاه فرمود‪ :‬آگاه باشيد کسيکه از اين قوم خبرى بياورد در بهشت رفيق‬

‫من است وکسى از جاى خود بلند نشد‪ .‬آن بزرگوار بمن فرمود‪ :‬حذيفه تو بلند شو برو وبا کسى سخن‬
‫نگوتا نزد من بيائى من بلند شدم ورفتم پشت سر آنها نشستم وآنها بدور آتش جمع شده بودند‪ .‬ابو سفيان‬
‫گفت‪ :‬هر کسى بايد نظر کند وببيند که کى پهلوى او نشسته من خودم را جمعکردم وبانها گفتم‪ :‬شما کى‬
‫هستيد گفتند‪ :‬فلان وفلان‪ ،‬بعد از آن خدا بادى را فرستاد تا کليه خيمه ها ونيزه هاى آنها را بزمين زد وشن‬
‫وريگ وآتشيکه بدور آن جمع شده بودند بصورت آنها ريخت‪ .‬آنگاه ابو سفيان بلند شده سوار شتر خود شد‬
‫وآن را ميراند بخيال اينکه دست وپاى شتر باز است غافل از اينکه دست و پاى آن بسته است‪ .‬حذيفه گويد‪:‬‬
‫در آن موقع من هر عمليکه مى خواستم بکنم مى توانستم ولى بياد عهد وپيمان رسول خدا صلى الله عليه‬
‫وآله که بمن وعده بهشت داده بود آمدم واز اموال آنها چيزى برنگرفتم‪ ،‬ابو سفيان در بين آنها فرياد زد که‬
‫چرا بارها واسبان خود را حرکت نمى دهيد‪ ،‬پس آمدم خدمت رسول خدا وجريان را بعرض رساندم وکسى‬

‫از آنها باقى نماند‪.‬‬

‫باب ‪51‬‬