Page 9 - Balkarandio

મિત્રતા

એક ગાિ હતુાં. એિાાં બે છોકરાઓ રહે. એકનુાં નાિ રમવ અને બીજાનુાં નાિ હતુાં

સ ૂ રજ. બાંને નાનપણથી પાક્કા મિત્રો.સાથે રિે સાથે ફરે, બાંને ને એકબીજા વગર ચાલે

જ નહીં.

િોટા થઇને પણ સાથે િણવા જતા હતા. રમવ િણવાિાાં હોમશયાર હતો. સ ૂ રજ

િણવાિાાં હોમશયાર ખરો, પણ થોડો રિમતયાળ વધારે હતો.ધીરે ધીરે રમવ િણવાિાાં

સારો થતો

એકવાર રમવ સ ૂ રજના ઘરે ગયો તયારે સ ૂ રજની િમ્િી રમવને ફરરયાદ કરતા કહ્ુાં

કે, "દીકરા તુાં તો િણવાિાાં કેટલુાં ધયાન આપે છે. પણ આ સ ૂ રજ િણતો જ નથી, એને

િણવા કરતાાં વધારે રિવાનુાં જ ગિે છે".

રમવ ને થયુાં કે હુાં આગળ વધી જઈશ અને િારો મિત્ર પાછળ રહી જશે. રમવએ સ ૂ રજ

ને સાથે રાખી િણવાનુાં શરૂ કયુ અને ધીરે ધીરે સ ૂ રજને પણ િણવાિાાં આનાંદ આવવા
ું

લાગ્યો. એ બાંને િણવાિાાં ખ ૂ બ હોંમશયાર થઈ ગયા.

ે
ં
સાર :- મમત્ર એવા બનાવવા જોઈએ કે જે હમેશા આપિી મુશ્કલી ને
પોતાની સમજી એનો મારગ બતાવે.