Page 24 - การจัดการความขัดแย้ง

๑๕

แตรูปแบบหรือวิธีการจะนุมนวล ผูฟงอยากจะชวยทํามากกวา หรืออีกรูปแบบหนึ่งผูพูดอาจจะพูดวา
“เธอวาเราควรจะปดประตูเสียดีไหม เธอคิดวาเสียงขางนอกมันรบกวนไหม” เปนรูปแบบที่ขอ

ความเห็นใหคลอยตาม เปนเหมือนวิธีขายความคิดเห็นโดยยังไมตัดสินใจดวยซํ้าไป ถาเธอเห็นดวย
เธอก็คงจะชวยปดประตูให ทั้งสามประโยคที่กลาวมามีความหมายหรือเนื้อหาหรือคําพูดที่สื่อออกไป

เพื่อเปาหมายเดียวกัน แตใชรูปแบบหรือวิธีการที่แตกตางกัน แตละรูปแบบจะมีที่ใชตางกันและ
กอใหเกิดผลลัพธในทางปฏิบัติ รวมถึงความรูสึกแตกตางกันดวย ฉะนั้นจึงมาถึงหลักการสุดทาย

ËÅÑ¡¡Ò÷Õè ÷ จงเอาใจใสในรูปแบบของการสื่อเนื้อความออกไป
โดยสรุปความตั้งใจจริงที่จะแกปญหาความขัดแยง เครื่องมือที่สําคัญในการนําไปสู

การบรรลุเปาหมาย คือ “การสื่อสาร” การสื่อสารกอใหเกิดความเขาใจ แตการสื่อสารที่ดีก็ไมไดหมายความวา
จะเปนหลักประกันที่จะทําใหความขัดแยงมลายหายไป แตที่แนๆ ก็คือการมีกระบวนการสื่อสาร

ที่ไมดี จะยิ่งเพิ่มปญหาใหกับความขัดแยงที่จะดําเนินตอไปหรือแมแตทําใหเลวรายยิ่งขึ้นไปอีก