Page 75 - การจัดการความขัดแย้ง
P. 75
๖๖
คูขัดแยงไปพบปะกับผูไกลเกลี่ยซึ่งเปนมิตรที่ดีของทั้งสองฝาย อะไรก็ตามที่ไมสะดวกจะพูดหรือทํา
เพราะมีความโกรธและระแวงกัน ลวนสามารถทําไดทั้งนั้นหากมีมิตรภาพตอกัน
ตํารวจจะตองสรางความเปนมิตรกับคูเจรจา รวมถึงทําใหคูเจรจามีความเปนมิตร
ระหวางกัน ซึ่งจะสงผลใหการเจรจาไกลเกลี่ยเปนไปอยางงายดาย
ó. ¤ÇÒÁËÇÁÁ×Í
ทันทีที่คูขัดแยงยอมรับขอเสนอใหมีการไกลเกลี่ย แมวาภายนอกเขาจะยังคง
ทะเลาะหรือปะทะกันตอ เขาก็เริ่มตนที่จะใหความรวมมือ เขายอมรับที่จะติดตอกันโดยออม (ผาน
ผูไกลเกลี่ย) ยิ่งทั้งสองฝายเปดเผยความรูสึกนึกคิดและแผนการของตนใหผูไกลเกลี่ยรับรูมากเทาไร
ความรวมมือระหวางคนทั้งสองก็ยิ่งเพิ่มพูนมากเทานั้น
ตํารวจจะตองสรางความรวมมือของคูเจรจา โดยใหตางฝายตางเห็นอกเห็นใจ
ในความเดือดรอนของกันและกัน เชน ความเสียหายของรถยนตที่เกิดขึ้น หรือความสูญเสียตอทรัพยสิน
ที่เกิดขึ้นนั่นเอง
ò. ·íÒ¤ÇÒÁࢌÒã¨Ê¶Ò¹¡Òó¤ÇÒÁ¢Ñ´áÂŒ§
ñ. ÍÒÃÁ³¤ÇÒÁÃÙŒÊÖ¡
เมื่อความขัดแยงปรากฏตัวขึ้น มักสงผลใหเกิดแรงกดดันในตัวเองและเก็บกดอารมณ
เอาไว ครั้นเมื่อแสดงอารมณออกมา ก็มักจะมาพรอมกับความโกรธและความขุนเคืองซึ่งอารมณที่ถูก
เก็บกดนี้จะมีผลตอพฤติกรรมและการตัดสินใจของคูขัดแยง และบอยครั้งเมื่อความขัดแยงถูกพัฒนาไป
สูอารมณความโกรธเกลียด เริ่มมีการกระทบกระทั่งโตตอบกันและปฏิเสธฝายตรงขาม สิ่งที่ตามมาคือ
การปองกันตนเองและความขุนเคืองของทั้งสองฝาย ชั่วขณะนี้ประเด็นซึ่งเปนสาเหตุแรกเริ่มของ
ความขัดแยงจะถูกหลงลืมไป สิ่งที่กลายเปนปญหาเขามาแทนที่คือพฤติกรรมที่คูกรณีกระทําตอกัน
หลังจากนั้น ดังนั้นผูไกลเกลี่ยจําเปนตองรูสิ่งนี้ดวย
๑. แตละฝายมีความรูสึกอยางไรกับตนเองในความขัดแยง
๒. แตละฝายมีความรูสึกอยางไรกับอีกฝายในความขัดแยง
๓. แตละฝายคิดวาอีกฝายเขาใจความรูสึกของตนเองมากนอยแคไหน
เจาหนาที่ตํารวจจะตองประเมินอารมณความรูสึกของคูพิพาท วามีอารมณอยางไร
ไมวาจะเปน โกรธ เกลียด กลัว เห็นใจ เพื่อจะไดเตรียมแนวทางในการแกไขสถานการณไดอยางถูกตอง
ทั้งนี้ ตํารวจจะตองไมจัดการกับปญหาภายใตอารมณที่พลุกพลานของคูพิพาท เชน คูกรณียังมีอารมณ
โกรธอยางรุนแรงอยู หรือคูกรณียังมีอาการกลัวหลังเกิดปญหาอยู เปนตน
»ÃÐà´ç¹·Õè¼ÙŒä¡Å‹à¡ÅÕè¾Öè§ãÊ‹ã¨
เมื่อฟงจากทุกฝายแลว เราเห็นวามีความรูสึกเจ็บปวดอันใดบางที่จําเปนตองให
คูกรณีรับรู และจะคลี่คลายอารมณที่เกิดขึ้นนี้อยางไร ?