Page 70 - งานนำเสนอบท1_Neat

69

รายชั่วโมง หรือตามผลงานโดยค านวณเป็นหน่วย)

4.1 33 นำยจ้ำงและลูกจ้ำงจะตกลงกันล่วงหน้า ก าหนดให้มีวันหยุดประจ า

สัปดาห์วันใดก็ได้

4.1.3.4 งำนโรงงำน งานขนส่ง งานในป่า งานที่ทุรกันดาร (งานประมง งาน

ดับเพลิง) งานอื่นตามที่กฎกระทรวงฯ ก าหนด นายจ้างและลูกจ้างจะตกลงกันล่วงหน้า สะสมและ
เลื่อนวันหยุด ประจ าสัปดาห์ไปเมื่อใดก็ได้แต่ต้องอยู่ในระยะเวลาไม่เกิน 4 สัปดาห์ติดต่อกัน

4.1.3.5 กรณีวันหยุดประจ ำสัปดำห์ไม่แน่นอน ให้นายจ้างประกาศวันหยุดให้

ลูกจ้างทราบล่วงหน้าไม่น้อยกว่า 3 วันและแจ้งเป็นหนังสือให้พนักงานตรวจแรงงานทราบภายใน

7 วัน นับแต่ วันที่ประกาศก าหนด

4.1.4 วันหยุดตำมประเพณี มีดังนี้

4. 1.4.1 ต้องไม่น้อยกว่ำปี ละ 13 วัน โดยรวมวันแรงงานแห่งชาติด้วย ถ้า

วันหยุด ตามประเพณีตรงกับวันหยุดประจ าสัปดาห์ ให้หยุดชดเชยในวันท างานถัดไป

4. 1.4.2 ลูกจ้ำงมีสิทธิได้รับค่าจ้างในวันหยุดตามประเพณี

4.1.5 วันหยุดพักผ่อนประจ ำปี มีดังนี้

4.1.5.1 ลูกจ้ำงซึ่งท ำงำนติดต่อกันมำครบ 1 ปี มีสิทธิหยุดพักผ่อนประจ าปี ไม่
น้อยกว่าปีละ 6 วันท างาน

4.1.5.2 ลูกจ้ำงมีสิทธิได้รับค่าจ้างในวันหยุดพักผ่อนประจ าปี

4.1.5.3 ถ้ำลูกจ้ำงที่ท ำงำนยังไม่ครบ 1 ปี จะหยุดตามส่วนก็ได้

4.1.5.4 ให้นำยจ้ำงเป็นผู้ก าหนดวันหยุดพักผ่อนประจ าปีให้ลูกจ้างทราบล่วงหน้า

หรือก าหนดตามที่ตกลงกัน

4.1.5.5 นำยจ้ำงและลูกจ้างจะตกลงกันล่วงหน้าสะสมและเลื่อนวันหยุดพักผ่อน

ประจ าปีไปรวมวันหยุดในปีอื่นได้

4.1.6 กำรลำป่วย ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยจริง โดยได้รับค่าจ้างตามปกติปีหนึ่งไม่

เกิน 30 วันท างาน

4.1.7 กำรลำคลอด ลูกจ้างซึ่งเป็นหญิงมีครรภ์มีสิทธิลาคลอดก่อนและหลังคลอด

ครรภ์หนึ่งไม่เกิน 90 วัน โดยให้นับรวมวันหยุดที่มีระหว่างวันลาด้วยและให้นายจ้างจ่ายค่าจ้าง
แก่ลูกจ้าง ซึ่งลาคลอดเท่ากับค่าจ้างในวันท างานตลอดระยะเวลาที่ลา แต่ไม่เกิน 45 วัน

4.1.8 กำรลำเพื่อท ำหมัน ลูกจ้างมีสิทธิเพื่อท าหมันได้และมีสิทธิลา เนื่องจากการ