Page 14 - e-Book Cold Chain
P. 14

7



                               คณะบริหารธุรกิจ มหาวทยาลัยเกษตรศาสตร์ (2556) ศึกษาต้นทุนโลจิสติกส์ส าหรับการ
                                                    ิ
                  ส่งออกสินค้าเกษตรไปสู่ตลาดในเขตเศรษฐกิจอาเซียน กรณีสินค้า : ข้าว มันส าปะหลัง ยางพารา ผักและผลไม้

                  เพอให้ได้มาซึ่งต้นทุนโลจิสติกส์ในการส่งออกสินค้าทางการเกษตรใน 4 กลุ่มหลัก คือ ข้าว มันส าปะหลัง
                    ื่
                  ยางพารา ผักและผลไม้ โดยในส่วนของผักและผลไม้ครอบคลุมสินค้า 5 ประเภท ได้แก่ ล าไย ทุเรียน

                                                                                     ุ
                                                         ่
                  หน่อไม้ฝรั่ง กระเจี๊ยบเขียว และข้าวโพดฝักออน โดยเป็นการศึกษาในระดับอตสาหกรรมตลอดโซ่อปทาน
                                                                                                       ุ
                                                            ื่
                  เริ่มต้นตั้งแต่กิจกรรมการบรรจุสินค้าที่โรงงานเพอรอเคลื่อนย้าย ถึงกิจกรรมการน าสินค้าขึ้นยานพาหนะ
                  ที่ใช้ในการขนส่งระหว่างประเทศ ซึ่งได้แก่ เรือและเครื่องบิน (เนื่องจากสินค้าทางการเกษตรที่ท าการศึกษา
                  มีการส่งออกภายใต้เงื่อนไข FOB) ด้วยวิธีการส ารวจด้วยแบบสอบถามและการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เกี่ยวข้อง
                        ุ
                  ใน โซ่อปทาน เช่น ผู้ให้บริการด้านโลจิสติกส์ และผู้ส่งออก เกี่ยวกับศูนย์กระจายสินค้า (ICD) ลาดกระบัง
                  บริการของท่าเรือน้ าลึกแหลมฉบัง และท่าเรือกรุงเทพ

                               ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับต้นทุนต่อน้ าหนัก ต้นทุนต่อราคาขาย รวมถึงโครงสร้างต้นทุน

                  ระหว่างผู้เล่นแตกต่างกัน เกิดจากลักษณะของการด าเนินกิจกรรมที่แตกต่างกัน รวมถึงปัจจัยในส่วนของราคา

                  สินค้าเกษตรที่ไม่ไปในทิศทางเดียวกับต้นทุนจริง 2) ภาพรวมในสินค้าส่วนใหญ่ ต้นทุนโลจิสติกส์ในส่วนของการ
                  ส่งออกอยู่ในระดับที่ต่ า 3) ต้นทุนในการส่งสินค้าจากโรงงานมายังท่าเรือหรือท่าอากาศยานถือเป็นต้นทุน

                  ซึ่งมีสัดส่วนที่สูงโดยเปรียบเทียบ โดยต้นทุนดังกล่าวมีความแตกต่างกันไปขึ้นกับปัจจัย 2 ประการ คือ

                  ระยะทาง และอัตราการบรรทุก โดยในส่วนของสินค้าประเภทผักพบปัญหาในบางช่วงมีการขนส่งไม่เต็ม คันรถ
                                                           ื้
                  4) ต้นทุนในส่วนของการด าเนินการส่งออกในพนที่ท่าเรือหรือท่าอากาศยานนั้นเป็นการค านวณจากฐาน
                  ค่าใช้จ่ายที่ผู้ส่งออกจ่ายให้กับผู้เกี่ยวข้อง เช่น Freight Forwarder, Liner รวมถึงผู้บริหารท่าเรือ ฯลฯ
                  ซึ่งค่าใช้จ่ายดังกล่าวโดยส่วนใหญ่ไม่มีการให้รายละเอยดตามกิจกรรมโลจิสติกส์ แต่แสดงเป็นค่าบริการรวม
                                                               ี
                  ยากต่อการวิเคราะห์ปริมาณกิจกรรมโลจิสติกส์

                               คณะบริหารธุรกิจ มหาวทยาลัยเกษตรศาสตร์ (2556) ศึกษาต้นทุนโลจิสติกส์สินค้าเกษตร
                                                    ิ
                                         ื่
                  ที่ส าคัญของประเทศไทยเพอรองรับการจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน โครงการย่อย “ต้นทุนโลจิสติกส์
                  สินค้าเกษตรที่ส าคัญของประเทศไทย กรณีศึกษา : ข้าว ยางพารา มันส าปะหลัง ผักและผลไม้”
                                 ื่
                  มีวัตถุประสงค์เพอให้ได้มาซึ่งต้นทุนโลจิสติกส์ในประเทศของสินค้าทางการเกษตรใน 4 กลุ่มหลัก คือ ข้าว
                                                                          ุ
                                                                                            ุ
                  มันส าปะหลัง ยางพารา ผักและผลไม้ โดยเป็นการศึกษาในระดับอตสาหกรรมตลอดโซ่อปทาน เริ่มต้นตั้งแต่
                                                                               ื่
                  กิจกรรมการเก็บเกี่ยวผลผลิตของเกษตรกร ถึงกิจกรรมการเตรียมสินค้าเพอเคลื่อนย้ายออกจากโรงงานแปรรูป
                  ด้วยวิธีการส ารวจด้วยแบบสอบถามและการสัมภาษณ์เชิงลึก

                               ผลการศึกษาพบว่า ต้นทุนโลจิสติกส์ในส่วนของเกษตรกรจะอยู่ในระดับสูงเมื่อเปรียบเทียบกับ

                  ผู้เล่นอน โดยต้นทุนที่ส าคัญ คือ ต้นทุนค่าแรงและต้นทุนค่ายานพาหนะ ซึ่งโดยส่วนใหญ่มีการใช้ทรัพยากร
                        ื่
                  อย่างไม่มีประสิทธิภาพ อาทิ การขนส่งไม่เต็มคันรถ การใช้แรงงานมากเกินความจ าเป็น ซึ่งทั้งหมดเกิดจาก
                  ลักษณะของการด าเนินการด้านการเกษตรที่ไม่สามารถก าหนดปริมาณผลผลิตให้เหมาะสมได้ตลอด ขณะที่

                  ลักษณะของการเก็บเกี่ยวเป็นช่วง ๆ ไม่มีการจ้างแรงงานประจ า ท าให้เกิดปัญหาแรงงาน ความแตกต่างใน







                                                                                               ื
                  ึ
            โครงการศกษาการจัดท าแนวทางการพัฒนาเพื่อการบรหารจัดการโซความเย็น (Cold Chain) ในสนคาพืชผักและผลไมของสถาบันเกษตรกรในพ้นที่ EEC และจังหวัดใกลเคียง
                                                                                                              ้
                                                                    ิ
                                                                      ้
                                                   ่
                                           ิ
                                                                                ้
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19