Page 137 - 13_งานสารบรรณ_Neat
P. 137

๑๓๐




                         โดยปกติจะใชคําวา “¨Ö§” นําหนาแลวตอดวยจุดประสงคที่จะใหผูรับจดหมายทําอะไรหรือ
              อยางไร จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา



               จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณาและดําเนินการตอไปดวย จักเปนพระคุณยิ่ง




               จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณาใหการอนุเคราะหในครั้งนี้ดวย จักเปนพระคุณยิ่ง




               จึงเรียนมาเพื่อทราบ




               จึงเรียนซักซอมความเขาใจมาเพื่อโปรดทราบ





                         ¡ÒÃ㪌คําÇ‹Ò “¨Ö§” 㹨ش»ÃÐʧ¤¢Í§àÃ×èͧนั้น จะนําไปไวติดกับเนื้อเรื่องตอจากคําวานั้น
              ไมได

                         μÑÇÍ‹ҧઋ¹


                      ตามที่ทาน.................................ไดเสนอขอใหพิจารณาเรื่อง.................................นั้น
                      จึงเรียนมาเพื่อแจงใหทานทราบวา..............................................................................





                         ที่ตอกันไมไดเพราะจบดวย “นั้น” เปนเพียงแสดงที่มาที่ไปยังไมไดอางถึง àËμØ·Õèนําä»ÊÙ‹¼Å
              ของเรื่องที่ใชคําวา “จึง” มาแสดงจุดประสงคของเรื่อง ดังนั้น นอกจากที่มาแลวตองแสดงเหตุ

              อันเปนที่มาของผลไวดวย ดังเชนตามตัวอยาง “เสนอขอใหพิจารณา” ตองแสดงถึงเหตุที่นําไปสูผลดวย
              คือ “ไดพิจารณาแลวเปนอยางไร” แลวคอยปดดวย “จึง” .....อยางไร........

                         μÑÇÍ‹ҧ¨Ø´»ÃÐʧ¤¢Í§àÃ×èͧ
                         คําแจง     จึงเรียนมาเพื่อทราบ, จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ

                                     จึงเรียนมาเพื่อทราบและขอไดโปรดแจงให.....................ทราบตอไปดวย
                                     จึงขอแจงมาเพื่อทราบ
                         คําขอ       จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณาอนุมัติ

                                     จึงเรียนมาเพื่อโปรดนําเสนอ............................พิจารณาตอไปดวย

                                     จึงเรียนมาเพื่อขอไดโปรดใหความรวมมือตามสมควรดวย
                                     จึงเรียนมาเพื่อกรุณาพิจารณา หากเห็นสมควรไดโปรดอนุมัติในขอ..........
   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142