Page 140 - 13_งานสารบรรณ_Neat

๑๓๓

และ = ทั้งหมด
หรือ = อยางใดอยางหนึ่ง

และหรือ = ทั้งสองอยางก็ได อยางใดอยางหนึ่งก็ได
คํา·ÕèμŒÍ§àÅ×͡㪌μÒÁนํ้า˹ѡ¢Í§คําãËŒàËÁÒÐÊÁ (คําàºÒ-คํา˹ѡṋ¹)

จะ ธรรมดา-ใชในกรณีทั่วไป
จัก หนักแนน-ใชในคําขู คําสั่ง คํากําชับ

ควร เปนคําแนะนําทั่วไป มีผลบังคับทางจิตใจ
พึง เปนการวางมาตรฐาน มีผลบังคับทางสังคม

ยอม เปนคําบังคับเปนทางการ แตไมเด็ดขาด ใหใชดุลยพินิจได
ตอง เปนคําบังคับเปนทางการโดยเด็ดขาด

ให เปนคําบังคับเปนทางการโดยเด็ดขาด

㪌คํา·ÕèÊØÀÒ¾ นอกจากสุภาพในภาษาแลว ตองไมมีลักษณะเปนการกลาวราย เสียดสี

หรือเยาะเยย และตองไมขัดหูหรือทําใหผูอานรูสึกไมพอใจดวย เชน เขียนวา “¡ÒþԨÒóҢͧ·‹Ò¹
äÁ‹¶Ù¡μŒÍ§” ถาเปลี่ยนเปนเขียนวา “¢ŒÍ¾Ô¨ÒóҢͧ·‹Ò¹ÍÒ¨ÁÕºÒ§»ÃÐà´ç¹·ÕèÂѧ¤ÅÒ´à¤Å×è͹ÍÂÙ‹”

ก็จะนาฟงขึ้น
¡Ð·Ñ´ÃÑ´áμ‹ªÑ´à¨¹ä´Œã¨¤ÇÒÁ กะทัดรัด คือ เขียนใหสั้นแตไดใจความมากที่สุด

ไมทําใหผูอานตองเสียเวลากับการอานขอความยาวๆ เยิ่นเยอแตไดใจความเพียงเล็กนอย
ªÑ´à¨¹ คือ มีเนื้อความที่อานแลวเขาใจไดทันที ใชภาษาธรรมดา เขาใจงายไมตอง

ตีความ เขาใจตรงกันไมผิดวัตถุประสงค
ÁÕ¡ÒÃลํา´Ñº¤ÇÒÁ·Õè´Õ มีความตอเนื่องไมซับซอนและกระชับ สวนการจะเรียงลําดับ

ความใหดีนั้น ก็ตองวางเคาโครงของเรื่องเสียกอนวามีเรื่องอะไรบาง แลวเรียงลําดับเรื่องตามความ
สําคัญและความเหมาะสมของเรื่องนั้นๆ

ò. à¢Õ¹ãˌ䴌ÊÒÃÐÊÁºÙó μç»ÃÐà´ç¹ áÅкÃÃÅبش»ÃÐʧ¤
ÊÁºÙó คือ มีเนื้อความครบถวนบริบูรณตามที่ตองการ มีขอความที่ครอบคลุม

เรื่องราวทั้งหมดที่ตองการสื่อสาร สวนการที่จะเขียนแลวไดสาระสมบูรณหรือไม ตองจับประเด็นที่จะ
ระบุในหนังสือหรือจดหมายใหครบทุกประเด็น ทุกจุดประสงค และทุกเหตุที่นํามาใชอางอิง เชน ถามี

ประเด็น ทั้งเพื่อใหทราบและตองการใหทําอะไรบางประการดวย ก็ตองระบุไปในหนังสือ ทั้ง ๒ ประเด็น
เชน “¨Ö§àÃÕ¹ÁÒà¾×èÍâ»Ã´·ÃÒºáÅТÍãËŒ...........................μ‹Íä»´ŒÇ”

ºÃÃÅبش»ÃÐʧ¤ ผูรับอานแลวเขาใจชัดเจนวาผูเขียนตองการอะไร จะใหปฏิบัติ
อยางไร และโนมนาวความรูสึกของผูอานใหปฏิบัติตามหนังสือนั้นดวย