Page 138 - 13_งานสารบรรณ_Neat
P. 138
๑๓๑
จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณาใหการอนุเคราะหในครั้งนี้ดวย จักขอบคุณยิ่ง
คําซักซอม จึงขอเรียนซอมความเขาใจมาเพื่อถือเปนหลักปฏิบัติตอไป
คํายืนยัน จึงขอเรียนยืนยันมาเพื่อทราบ
คําชี้แจง จึงเรียนชี้แจงมาเพื่อทราบ
จึงเรียนชี้แจงมาเพื่อโปรดเขาใจตามนี้ดวย
คํากําชับ จึงเรียนมาเพื่อจักไดปฏิบัติตาม โดยเครงครัดตอไป
จึงเรียนมาเพื่อโปรดกําชับเจาหนาที่ใหระมัดระวังมิใหเกิดกรณีเชนนี้ขึ้นอีก
คําเตือน จึงขอเรียนเตือนมาเพื่อโปรดดําเนินการเรื่องนี้ใหเสร็จโดยดวนดวย
จึงขอแจงเตือนมาเพื่อทราบ
คําถาม จึงเรียนมาเพื่อขอทราบวา
คําหารือ จึงขอเรียนหารือวา
จึงเรียนมาเพื่อขอไดโปรดนําเสนอ พิจารณาวินิจฉัย และแจงผล
ใหทราบดวย จักขอบคุณยิ่ง
คําสั่ง จึงเรียนมาเพื่อถือเปนหลักปฏิบัติตอไป
จึงเรียนมาเพื่อดําเนินการตอไป
คําแจง/คําสั่ง จึงเรียนมาเพื่อทราบ และถือเปนหลักปฏิบัติตอไป
¡ÒÃ㪌คํา “¢Íº¤Ø³”
โดยที่ประเพณีในสังคม การมีมารยาทที่ดี มีความสุภาพออนนอม เปนสิ่งที่ดีสามารถสราง
แรงจูงใจโนมนาวความรูสึกใหผูที่เราติดตอสื่อสารดวย เห็นดวยกับสิ่งที่เราขอหรือเสนอ ดังนั้นในกรณีที่
จะตองมีการขออนุเคราะห ขอความชวยเหลือ หรือมีคําขอใดๆ จากผูใดก็ตามควรเขียน “คําขอบคุณ”
ประกอบดวย เชน “จักขอบคุณมาก” “จักขอบคุณยิ่ง” “จึงขอขอบคุณมา ณ ที่นี้” “ขอขอบคุณลวงหนา
มา ณ โอกาสนี้” เปนตน
¡ÒÃà¢Õ¹˹ѧÊ×Íμͺ»¯Ôàʸ
¡ÒÃμͺ»¯Ôàʸ¤íÒ¢Í ควรตอบหนังสือดวยความสุภาพนุมนวล อางเหตุขัดของที่ไมสามารถ
ใหไดไวดวยตามสมควร และควรขออภัยโดยแสดงนํ้าใจตอทาน เชน “โอกาสหนาหากไมมีขอขัดของ
ประการใดก็จักพิจารณาใหความรวมมือดวยความยินดี” สวนถาเปนการตอบปฏิเสธคําขอซึ่งเปนไป
ตามกฎหมาย ไมจําเปนตองขออภัยหรือแสดงนํ้าใจแตประการใด
¡ÒÃμͺ»¯Ôàʸ¡ÒÃãËŒ ควรเขียนขอบคุณและอางเหตุผลที่ไมอาจรับไดและขอไวเปนโอกาส
อื่นตอไป