Page 197 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 197

๑๘๓




                                  ๑.๖.๓  ขั้นตอนการเบิกเงินเบี้ยประชุมให้แก่คณะกรรมการที่ด าเนินการจัดหา
                       พัสดุตามระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัสดุ พ.ศ. ๒๕๓๕


                                                                                                    ้
                                         กรณีนี้มีตัวอย่างคดีพิพาทซึ่งศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่าผู้ฟองคดี
                                                                       ้
                       ไม่เป็นผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหายที่จะมีสิทธิฟองคดีต่อศาลปกครอง ดังนี้

                                         -  กรณีที่ผู้ฟ้ องคดีฟ้ องว่า หน่วยงานทางปกครองเบิกเงินเบี้ยประชุม

                       ให้แก่คณะกรรมการที่ด าเนินการจัดหาพัสดุเบิกเงินเบี้ยประชุมโดยมิชอบด้วยกฎหมาย

                       ขอให้ศาลมีค าพิพากษาหรือค าสั่งให้การกระท าดังกล่าวเป็นโมฆะนั้น เมื่อผู้ฟ้ องคดีมิได้
                       แสดงให้เห็นอย่างเป็นรูปธรรมว่าการกระท าดังกล่าวก่อความเดือดร้อนหรือเสียหาย

                       หรืออาจจะก่อความเดือดร้อนหรือเสียหายแก่ผู้ฟ้ องคดีโดยตรงและเป็นการเฉพาะตัว
                       อย่างไร และการกระท าดังกล่าวก็มิใช่การกระท าที่ก่อความเดือดร้อนหรือเสียหายหรือ

                       อาจจะก่อความเดือดร้อนหรือเสียหายแก่ประชาชนคนใดคนหนึ่งโดยตรงและเป็นการ
                       เฉพาะตัวแต่อย่างใด ผู้ฟ้ องคดีจึงไม่ใช่ผู้ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหายหรืออาจจะ

                       เดือดร้อนหรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ที่จะมีสิทธิฟ้ องคดีต่อศาลปกครอง


                                                                                           ้
                                                                                     ้
                                          : ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๖๖๖/๒๕๕๔ ผู้ฟองคดีฟองว่า ส านักงาน
                       สาธารณสุขจังหวัดอาศัยอ านาจตามพระราชกฤษฎีกาเบี้ยประชุมกรรมการ พ.ศ. ๒๕๔๗
                       เบิกเงินเบี้ยประชุมให้แก่คณะกรรมการที่ด าเนินการจัดหาพัสดุตามระเบียบส านักนายกรัฐมนตรี

                       ว่าด้วยการพัสดุ พ.ศ. ๒๕๓๕ โดยมิชอบด้วยกฎหมาย ท าให้เกิดความสิ้นเปลืองงบประมาณ
                       แผ่นดิน ขอให้ศาลมีค าพิพากษาหรือค าสั่งให้การกระท าดังกล่าวเป็นโมฆะ  ศาลปกครอง
                                                   ้
                       สูงสุดวินิจฉัยว่า เมื่อตามค าฟองและค าร้องอุทธรณ์มิได้แสดงให้เห็นอย่างเป็นรูปธรรมว่า
                       การกระท าดังกล่าวก่อความเดือดร้อนหรือเสียหายหรืออาจจะก่อความเดือดร้อนหรือเสียหาย
                            ้
                       แก่ผู้ฟองคดีโดยตรงและเป็นการเฉพาะตัวอย่างไร ทั้งโดยเหตุผลของเรื่องแล้วการกระท าดังกล่าว
                       ก็มิใช่การกระท าที่ก่อความเดือดร้อนหรือเสียหายหรืออาจจะก่อความเดือดร้อนหรือเสียหาย

                                                                                       ้
                       แก่ประชาชนคนใดคนหนึ่งโดยตรงและเป็นการเฉพาะตัวแต่อย่างใด ผู้ฟองคดีจึงไม่ใช่ผู้ได้รับ
                       ความเดือดร้อนหรือเสียหายหรืออาจจะเดือดร้อนหรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ที่จะมีสิทธิ
                        ้
                       ฟองคดีต่อศาลปกครอง
   192   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202