Page 48 - BookHISTORYFULL.indb
P. 48
ั
ื
ิ
กล่าวคือ รู้ส่งละอันพันละน้อยเพียงเพ่อให้ตอบข้อสอบปรนัยได้เท่าน้น จึงสมควรจะได้
ี
�
ี
ี
ี
พิจารณาโครงสร้างของหลักสูตร ดูว่ามีอะไรท่จาเป็นท่เด็กวัยน้ควรรู้ ท่เราควรให้ส่วนท ่ ี
เหลือก็ให้โอกาสเด็กได้แสวงหาด้วยตนเองบ้าง ดังน้นจึงควรลดเน้อหาลงเพ่อเปิดทางให้ผู้
ื
ื
ั
สอนและผู้เรียนได้ลงลึกในสาระส�าคัญ เพื่อเป็นรากฐานที่ดีในการแสวงหาความรู้ต่อไปใน
ภายภาคหน้า” (กระทรวงศึกษาธิการ, ๒๕๓๑ : ๙)
นอกจากน้ เน่องจากสังคมเป็นวิชาท่หลากหลายเน้อหาและกว้างขวางมาก
ี
ื
ี
ื
ื
ั
ี
ครูผู้สอนไม่สามารถจะเช่ยวชาญในทุกๆ วิชาได้ ดังน้นครูส่วนมากจึงจะเน้นเฉพาะเร่อง
ี
ึ
ท่ตนเองเช่ยวชาญและละเลยคุณลักษณะเฉพาะ ซ่งเป็นเอกลักษณ์ของวิชาต่างๆ โดยเฉพาะ
ี
ึ
ประวัติศาสตร์ ซ่งศาสตราจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์และศาสตราจารย์อาคม พัฒิยะ ผู้ทรงคุณวุฒ ิ
ทางประวัติศาสตร์ ได้อธิบายความแตกต่างของประวัติศาสตร์จากสังคมศาสตร์สาขาอ่นๆ
ื
�
ี
ว่า ประวัติศาสตร์ให้ความสาคัญกับลักษณะเฉพาะของสังคมมนุษย์ท่จะแตกต่างกันและ
ี
พัฒนาไปท่ามกลางเวลา หรือท่ามกลางปัจจัยแวดล้อมต่างๆ ของสังคม ท่เรียกว่า “มิติของ
เวลา” (นิธิ เอียวศรีวงศ์ และอาคม พัฒิยะ, ๒๕๒๕ : ๖ – ๑๒) ซึ่งสังคมศาสตร์สาขาอื่น
�
ื
ี
ี
ไม่ได้ให้ความสาคัญในเร่องน้ รวมท้งหัวใจของการเรียนรู้ประวัติศาสตร์ท่เรียกว่า
ั
ี
ี
“กระบวนการทางประวัติศาสตร์” ท่เน้นความมีเหตุมีผลท่ได้จากการประเมินคุณค่าของ
หลักฐาน ดร. วินัย พงศ์ศรีเพียร กรรมการช�าระประวัติศาสตร์ไทยได้แสดงความคิดเห็น
เก่ยวกับปัญหา และอุปสรรคในการเรียนการสอนประวัติศาสตร์ว่า สาเหตุหน่งมาจาก
ี
ึ
“การสลายความเป็นเอกเทศของวิชาประวัติศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ในประเทศไทยหลัง
ึ
ั
ิ
ั
การปรบปรงหลกสตรของกระทรวงศกษาธการใน พ.ศ. ๒๕๒๑ ในขณะทประเทศตะวน
ั
ี
ุ
่
ู
ั
ตกท้งหมด และประเทศเพ่อนบ้านของเราต่างก็ยังถือว่าประวัติศาสตร์เป็นวิชาเอกเทศ
ื
บางประเทศ เช่น จีน เวียดนาม ญี่ปุ่น เกาหลี ฝรั่งเศส เยอรมนี อังกฤษ สหรัฐอเมริกา
ึ
และมาเลเซีย ให้ความสาคัญแก่วิชาประวัติศาสตร์มากเป็นพิเศษ ส่วนหน่งเป็นเพราะการ
�
สั่งสมด้านภูมิปัญญาที่ยาวนาน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเหตุวิกฤตที่ชาติเหล่านั้นเผชิญในยุค
ี
ี
�
อาณานิคม แต่ท่สาคัญท่สุดจากแง่มุมของการศึกษาก็คือ การตระหนักว่าการเรียนรู้
ประวัติศาสตร์ชาติ เท่ากับเป็นการท�าความรู้จักสังคมของตนเอง นอกจากนี้ประวัติศาสตร์
ั
ี
เท่าน้นท่จะช่วยปลูกฝังความรักมาตุภูมิ ความมุ่งม่นในปณิธานแห่งชาติและความเข้าใจ
ั
วัฒนธรรมประจาชาติ แม้มีผู้อธิบายว่าจานวนเน้อหาและช่วโมงเรียนของประวัติศาสตร์ไทย
�
ั
ื
�
ไม่ได้ลดน้อยลงกว่าสมัยก่อนเลยแต่น่นไม่ใช่ประเด็นสาคัญ ตราบเท่าท่องคาพยพของ
�
ี
ั
ื
ประวัติศาสตร์ ถูกแยกออกไปเป็นส่วน ในรายวิชาช่อประหลาดต่างๆ” (กระทรวง
ศึกษาธิการ, ๒๕๔๓: ๓-๔)
46