Page 90 - การประชุม HACC Forum ครั้งที่ 13

86

03-15 Poster Presentation

ชื่อเรื่อง : เพิ่มประสิทธิภาพการป้องกันและเฝ้าระวังการเกิดแผลกดทับในผู้ป่วย
ผู้นำเสนอ : กิตติยา สระขุนทด ตำแหน่ง : พยาบาลวิชาชีพปฏิบัติการแผนกหอผู้ป่วยใน

หน่วยงาน : โรงพยาบาลเทพารักษ์ จังหวัดนครราชสีมา

ความเป็นมาและความสำคัญ : แผลกดทับ เป็นภาวะแทรกซ้อนที่ทำให้เกิดความสูญเสียต่อร่างกายและชีวิตของผู้ป่วย
รวมทั้งค่าใช้จ่ายในการรักษาเป็นเงินจำนวนมาก ผู้ป่วยที่นอนรับการรักษาในโรงพยาบาลและเกิดแผลกดทับขึ้น การเกิด
แผลกดทับจะเป็นตัวชี้วัดคุณภาพการทำงานของบุคลากรทางการพยาบาลภายในโรงพยาบาล เนื่องจากแผลกดทับจะพบ
มากในผู้ป่วยที่มีปัญหาในการเคลื่อนไหว ต้องนั่งหรือนอนอยู่ในท่าเดียวเป็นเวลานาน ๆ เพราะฉะนั้นพยาบาลที่ให้การ
พยาบาลผู้ป่วยต้องมีความรู้ความชำนาญ ในการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ ในปัจจุบันโรงพยาบาลมีการให้การบริการกับผู้ป่วย
ครอบคลุมมากขึ้น ผู้ป่วยที่มารับบริการจึงมีผู้ป่วยสูงอายุ ติดเตียง และมีโรคเรื้อรังสูงขึ้น ซึ่งผู้ป่วยเหล่านี้มีปัญหาในการ
เคลื่อนไหว โอกาสเสี่ยงที่เกิดแผลกดทับได้ง่าย ทำให้อัตราการเกิดแผลกดทับสูงขึ้น จากการสำรวจพบอัตราการเกิดแผล
กดทับดังนี้ ปี 60 5 รายเท่ากับ ร้อยละ 2.81 ปี 61 2 ราย ร้อยละ 0.58 ความชุกของการเกิดแผลกดทับปี 60 - 61 เท่ากับ
0.7 และ 0.15 ตามลับดับ พบสาเหตุของการเกิดแผลกดทับดังนี้ 1) หอผู้ป่วยยังไม่มีแนวทางการปฏิบัติในการป้องกันและ
เฝ้าระวังการเกิดแผลกดทับที่มีประสิทธิภาพ 2) หอผู้ป่วยไม่มีแบบประเมินความเสี่ยงแผลกดทับภายในโรงพยาบาล 3)
ผู้ปฏิบัติงานยังขาดประสบการณ์ ความรู้ ความเข้าใจในเรื่องแผลกดทับ 4) จำนวนบุคลากรไม่เพียงพอกับการให้บริการ
ผู้ป่วย
เป้าหมาย :

1. อัตราการเกิดแผลกดทับของผู้ป่วยในโรงพยาบาล น้อยกว่า 1 ต่อ 1000 วันนอน
2. อัตราความชุกแผลกดทับของผู้ป่วยในโรงพยาบาล น้อยกว่า 1 ต่อ 100 วันนอน
3. ให้การป้องกันแผลกดทับเป็นการปฏิบัติที่มีพื้นฐานอยู่บนความรู้เชิงประจักษ์

4. มีแนวทางในการดูแลเพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับในผู้ป่วย
5. เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลที่มีคุณภาพจากหลักฐานที่สามารถยืนยันเชิงวิทยาศาสตร์ได้
กิจกรรมการพัฒนา :
1. จัดประชุมหน่วยงานเพื่อระดมความคิดการทำแบบประเมินแผลกดทับใช้วงจรคุณภาพ PDCA

2. ทบทวนหลักฐานทางวิทยาศาสตร์หรือหลักฐานความรู้เชิงประจักษ์
3. มีการจัดทำแบบประเมินความเสี่ยงการเกิดแผลกดทับ โดยใช้แบบประเมินของ Braden Scale และแบ่งระดับ
4. จัดทำคู่มือการให้คะแนนในการประเมินความเสี่ยงการเกิดแผลกดทับ
5. จัดประชุมเรื่องการการป้องกันและเฝ้าระวังการเกิดแผลกดทับ พร้อมทั้งชี้แจงการใช้แบบประเมินความเสี่ยง
แก่ผู้ปฏิบัติงานทุกคน
6. จัดทำแนวทางในการปฏิบัติการป้องกันการเกิดแผลกดทับโดยทำตารางการพลิกตะแคง และนาฬิกาเปลี่ยนท่า
เพื่อพลิกตะแคงตัวผู้ป่วยทุก 2 ชั่วโมง ในกรณีที่ผู้ป่วยช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

การวัดผลและผลของการเปลี่ยนแปลง :
2560 2561 2562 (1 ต.ค.61-30 มิ.ย.62)

อัตราการเกิดแผลกดทับ 2.81 0.58 0.54

ความชุกของการเกิดแผลกดทับ 0.7 0.15 0.22