Page 135 - Münafığın Derin Karanlığı

ad nan o k t ar (haru n y ahy a)

çeken birçok insan vardı. Bunlar arasında müşrikler, kalbinde hastalık olanlar, gör-

güsüz ya da bilgisiz olanlar olduğu gibi; bu ahlaksızlığı kasten uygulayan münafıklar
da vardı. Ve bu kimseler, Müslümanlara gösterdikleri bu çirkin tavırları, Peygambe-

rimiz (sav)'e karşı da sergiliyorlardı (Peygamberimiz (sav)'i tenzih ederiz). Hatta
O'na karşı, özel ve kasıtlı olarak, Müslümanlara yaptıklarından çok daha şiddetli
bir ahlak bozukluğu gösteriyorlardı. Bunun sebebi ise elbette ki imansızlıkları;

Peygamberimiz (sav)'e, onun sahip olduğu nimetlere, ona gösterilen saygı ve
sevgiye, onun makamına ve itibarına karşı olan kıskançlıklarıydı. Kendilerini li-
derlik makamına çok daha fazla layık görüyor; Peygamberimiz (sav)'den sözde

daha üstün, daha akıllı ve yetenekli olduklarına inanıyorlardı. Bu yüzden de ona
hak ettiği saygı, hürmet ve sevgiyi göstermek, ona karşı güzel ahlaklı davranmak
ağırlarına gidiyordu.

İşte bu kişiler, Peygamberimiz (sav)'e karşı saygıdan yoksun, kaba, küstah,
kavgacı, saldırgan ve suçlayıcı bir üslupla ve hatta seslerini de yükseltip bağırarak

konuşuyorlardı (Peygamberimiz (sav)'i tenzih ederiz). Allah Kuran'da Peygamberimiz
(sav)'e karşı bu çirkin tavrı sergileyen kimseleri uyarmış ve bunun 'Allah Katında
büyük bir karşılığı olacağını' hatırlatmıştır:

Ey iman edenler, seslerinizi Peygamberin sesi üstünde yükseltmeyin ve birbirinize
bağırdığınız gibi, ona sözle bağırıp-söylemeyin; yoksa siz şuurunda değilken, amel-
leriniz boşa gider. (Hucurat Suresi, 2)

Allah, Peygamberimiz (sav)'in huzurunda ve ona karşı bu şekilde çirkin ve
kavgacı bir üslupla konuşmalarının sonucunda, bu kimselerin o zamana kadar yap-

tıkları tüm salih amellerin boşa gidebileceğini bildirmiştir. Peygamberimiz (sav)'in
huzurunda bu tür tavır bozukluklarından kaçınan, itidalli, saygılı bir üslupla konuşan

samimi Müslümanlar için ise, ahirette büyük bir ecir olduğu haber verilmiştir:
Şüphesiz, Allah'ın Resûlü'nün yanında seslerini alçak tutanlar; işte onlar, Allah
kalplerini takva için imtihan etmiştir. Onlar için bir mağfiret ve büyük bir ecir

vardır. (Hucurat Suresi, 3)

Kuşkusuz ki Peygamberimiz (sav) zamanında yaşanan her olay, buna dair Ku-
ran'da bildirilen her hüküm, o dönemden sonra yaşayacak her Müslüman toplumu
için de yol göstericidir. Kuran'da tarif edilen, Peygamberimiz (sav)'e karşı gösterilmesi

gereken 'saygı ve hürmet adabı', bugün de iman edenlerin birbirlerine ve onlara
manevi önderlik eden üstün ahlaklı kimselere karşı göstermeleri gereken saygı
şeklinin nasıl olması gerektiğini bize anlatmaktadır.

133