Page 56 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz
P. 56
58 İŞÂRÂT-ÜL İ’CAZ
ona işarettir. Fakat tahkike göre, nebatatın tohumları gibi "Acb-üz
Zeneb" tabir edilen bir kısım zerreler, insanın tohumu hükmünde olup,
Haşirde o zerreler üzerine beden-i insanî neşv ü nema ile teşekkül eder.
İkinci Âyetle işaret edilen delil-i adlî ise: Evet görüyoruz ki;
alelekser gaddar, fâcir zalimler lezzetler, Nimetler içinde pek rahat
yaşıyorlar. Yine görüyoruz ki; masum, mütedeyyin, fakir mazlumlar
zahmetler, zilletler, tahkirler, tahakkümler altında can veriyorlar. Sonra
ölüm gelir, ikisini de götürür. Bu vaziyetten bir zulüm kokusu gelir.
Halbuki Kâinatın şehadetiyle, Adalet ve Hikmet-i İlahiye zulümden pâk
ve münezzehtirler. Öyle ise, Adalet-i İlahiyenin tam manasıyla Tecelli
etmesi için Haşre ve Mahkeme-i Kübraya lüzum vardır ki; biri cezasını,
diğeri mükâfatını görsün.
ِ
ِ
ِ
ِ
۪نونقوي۪مه۪ةرخلاْاب۪و۪: Bu Cümledeki Kelimelerin arasında
ۤ
َ ُ
ُ ْ ُ َ
َ
bulunan Nazm ve Nizam:
1- Bu Cümlenin mâkabliyle bağlanmasını ifade eden و bu
Rükn-ü İmaniyenin burada sarahaten zikredilmesi için âmm olarak
zikredilen evvelki Cümleden bu Cümlenin tahsis lüzumuna binaen atf
yapılmıştır.
ِ ِ
ِ
2- Takdimiyle hasrı ifade eden ۪ةرخۤلاْاب۪ Kelimesi, bazı Ehl-i
َ
Kitab'ın İman ettikleri Âhiret hakikî bir Âhiret olmadığına ta'rizdir.
َّٓ ِ
Çünki onların ۪ةدودعم ۪۪ ۪ ۪ا مايَا ۪۪ َّ۪لاا ۪۪رانلا ۪۪ ۪ انسمت ۪ ۪نَل۪۪۪Âyet-i
َ َّ َ َ
َّ
َّ
َ ُ ْ َ
ْ
ُ
Kerimesinin hikâye ettiği gibi: "Cehennem ateşi, bizi daima yakacak
değil ya! Ancak birkaç gün yakacaktır." gibi sözleriyle ve bir cihette
lezaiz-i cismaniyeyi nefy ve inkâr ettiklerinden anlaşıldığına göre,
bildikleri Âhiret, mecazî bir Âhiret imiş.
3- Malûm ve ma'hud olan şeye işaret için vaz'edilen ۪لَا۪ edatı,
ْ
bütün Kütüb-ü Semaviyenin Lisanlarında deveran eden ma'hud Âhirete
işarettir. Veyahut mezkûr delail-i fıtriye ile Akılların gözleri önünde
hazır olan ve Âhiret ile anılan Hakikata işarettir.
4- Mukadder bulunan neş'enin Sıfatına Âhiret tabiri, zihinleri
Neş'e-i