Page 59 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz

DELÂİL-İ HAŞR 61

gösterir. Bir Kelime, pek acib bir vukuatı senin gözünün önüne getirir,
temessül ettirir. Yahut bir Kelâm, zihnini alır, misalî Âlem-i Misallere
kadar götürür, gezdirir.
Meselâ: ۪زراب Kelimesi, muharebe meydanını; ۪ةرمث Kelimesi, büyük
ٌ َ َ َ
َ َ َ
bir meyve bahçesini insanın fikrine getirir. Buna binaen buradaki ٰ۪لع۪
َ
Kelimesi, temsilî bir üslûba pencere açar, gösterir kasdıyla
zikredilmiştir. Şöyle ki:

Sanki Hidayet-i İlahî, bir Burak olup Mü’minlere
gönderilmiştir. Mü’minler Tarîk-i Müstakimde ona binerek Arş-ı
Kemalâta yürürler.

Beşinci Me'haz: ىده۪deki tenkirdir. Bir nekre, marife olarak
ُ
mükerreren zikredilirse; o marife, o nekrenin aynı olur. Fakat o nekre,
nekre olarak zikredildiği takdirde, alelekser birbirinin aynı olamaz. Bu
kaideye göre, nekre olarak tekerrür eden ىده evvelki ىده۪in aynı
ُ
ُ
değildir. Ancak evvelki ىده masdardır. İkincisi, hasıl-ı bil'masdardır
ُ
ve birincisinin semeresi hükmünde mahsus ve sabit bir Sıfattır.
ِ
Altıncı Me'haz: Hidayetin Allah'tan olduğunu ifade eden ۪نم۪
ْ
Kelimesinden burada bir cebr hissedilmekte ise de, Hakikatte cebr
değildir. Çünki onların cüz'-i ihtiyarlarıyla hasıl-ı bil'masdar olan
Hidayete yürümeleri üzerine, Cenab-ı Hak o Sıfat-ı Sabite olan
Hidayeti Halk ve İhsan etmiştir. Demek ihtida, yani Hidayete doğru
yürümek, onların kesb ve ihtiyarları dâhilindedir. Fakat Sıfat-ı Sabite
olan Hidayet, Allah'tandır.
ِ
Yedinci Me'haz: Terbiyeyi ifade eden ۪بر۪ Kelimesidir. Bu
َ
Kelimenin burada ihtiyar edilmesi; onların Rızk ile Terbiyeleri
Rububiyetin Şe'ninden olduğu gibi, Hidayetle de tegaddileri
Rububiyetin Şe'ninden olduğuna işarettir.
ِ َّٓ

ِ
۪نوحلفمْلا ۪۪۪۪ ۪۪مه ۪۪۪ ۪ كئٰلو ۪۪و ُا : Bu Cümledeki nüktelerin me'haz-
ْ
َ
َ
َ ُ
ُ ُ
ُ
leri: