Page 86 - Efavirenz WHO PQ: A case study of a public-private collaboration
P. 86
Efavirenz WHO PQ: กรณีศึกษาความร่วมมือรัฐ-เอกชน ในการถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตและควบคุมคุณภาพ | 68
ด าเนินการในส่วนที่ต้องมีการเดินทางไป-มา ของบุคลากรจาก sending unit และ receiving unit
จึงได้ด าเนินการเตรียมความพร้อมในส่วนของเอกสาร วัตถุดิบ บรรจุภัณฑ์ เครื่องมือ เครื่องจักรที่ต้อง
ื่
ใช้ในกระบวนการผลิต ในส่วนที่ท าได้ไปพลางก่อน เพอให้พร้อมต่อการด าเนินกิจกรรมในขั้นต่อไป
เมื่อพจารณาการถ่ายทอดเทคโนโลยีจากประสบการณ์ขององค์การเภสัชกรรมมีความ
ิ
แตกต่างจากเปรียบเทียบกับบริษัทผู้ผลิตยาในประเทศที่มีการรับการถ่ายทอดเทคโนโลยี ได้แก่ บริษัท
สยามไบโอไซเอนซ์ ประเทศไทย (SBS) พบว่า องค์การเภสัชกรรม ใช้ความร่วมมือกับ บริษัท Mylan
ในการถ่ายทอดเทคโนโลยีทั้งการผลิตและการขึ้นทะเบียน Pre-Qualification ทั้งกระบวนการผลิต
ื่
รับรองคุณภาพและรับประกันคุณภาพขององค์การอนามัยโลก เพอมุ่งหวังการส่งออกไปจ าหน่ายใน
ประเทศที่รับการสนับสนุนจากกองทุนโลก ในขณะที่เช่นเดียวกับ SBS ได้ที่รับการถ่ายทอดเทคโนโลยี
ื่
จาก Center of Molecular Immunology (CIM) รัฐวิสาหกิจด้านยาของประเทศคิวบา เพอผลิต
ยาชีววัตถุคล้ายคลึง (Biosimilar) ที่มาจากยาชีววัตถุ (Biologics) ยาเหล่านี้มีราคาแพงอยู่ในกลุ่มที่
รักษาโรคที่มีค่าใช้จ่ายสูง นอกจากจะช่วยเพมการเข้าถึงยาของผู้ป่วยในไทยได้มากขึ้น โดย
ิ่
บริษัท SBS มีเป้าหมายในการส่งออกให้กับประเทศในภูมิภาคอาเซียนด้วย โดยใช้การร่วม
ทุน 70:30 กับทางสถาบัน CIM ตั้ง ABIOSIM เป้นบริษัทร่วมทุนกับบริษัทเยอรมัน มีที่ตั้งอยู่ใน
ื่
เยอรมนีเพอด าเนินการขึ้นทะเบียนยาในสหภาพยุโรป ส่วนโรงงานของ SBS ในไทย มีที่ตั้งอยู่ที่ต าบล
บางใหม่ อาเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี ก่อสร้างเสร็จเมื่อกลางปี พ.ศ. 2562 ถือเป็นโรงงานผลิต
ไบโอฟาร์มาอย่างครบวงจรแห่งแรกของประเทศไทย ที่ได้การรับรอง PIC/S, ISO 9001, ISO
17025 และ อยู่ระหว่างรอการรับรอง GMP จากสหภาพยุโรปทั้งในส่วนของโรงงานการผลิตและการ
น ายาที่ผลิตได้ไปขึ้นทะเบียนที่ยุโรป เพื่อสามารถส่งออกยาไปจ าหน่ายในยุโรปด้วยเช่นกัน
5.2 ปัจจัยบริบทที่เอื้อต่อความส าเร็จ
จากการทบทวนงานวิจัยที่ผ่านมา พบว่าปัจจัยที่ท าให้การถ่ายทอดเทคโนโลยีครั้งนี้ประสบ
ี
ความส าเร็จ ไม่ใช่เพยงความสามารถในการเรียนรู้ทางด้านเทคนิค (Technical know-how or
ื่
Technology know-how) เท่านั้น แต่มีปัจจัยอนที่ต้องมีได้แก่ ความแน่นอนของนโยบายของ
ประเทศและขององค์กรที่รับการสนับสนุน (stable direction-oriented cultures) เนื่องจากต้องมี
การลงทุนระยะยาวจ านวนมาก เพอให้บรรลุเป้าหมาย, การปรับโครงสร้างและความรับผิดชอบของ
ื่
ื่
องค์กรที่ให้มีผู้บริหารโครงการมีอานาจเต็มในการตัดสินใจและสั่งการอย่างชัดเจน เพอให้สื่อสาร
เป้าหมายที่ชัดเจนไปยังผู้ปฏิบัติได้, นอกจากนี้ปัจจัยด้านความสามารถในปรับความรู้ที่ได้เรียนรู้ผ่าน
การถ่ายทอดเทคโนโลยีให้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมการเรียนรู้ขององค์กรเพอให้เกิดความยั่งยืนใน
ื่