Page 57 - Naklen Öyküler
P. 57
ları olduğunu bilirken daha büromu açmadan, elime işimi almadan
onunla karşılaşamam. Bir kez reddederse bu kararını değiştiremeyiz.
Karşısına güçlü çıkmak isterim. Benim işsiz güçsüz tayfasından, bir
baltaya sap olamamış biri olduğumu düşünürse sana asla uygun gör-
mez. Haksız mıyım?
- Olanlar, bizi bir karar almaya doğru itiyor. Şimdi yanımda
olmazsan sana bundan sonrası için nasıl güvenebilirim?
- Yalvarırım Ceyda, mantığını kullan. Bu, ailenin bir arada
olması gereken zamanlardan biri… Ben henüz ailenizin bir parçası
değilim. Benden haberleri bile yok. Riske giremeyiz. Sonsuza dek
kaybedebilirim seni.
- Sonsuz belki de sandığın kadar uzakta değildir.
- Ceyda…
- Ben anlayacağımı anladım Görkem, sana mutluluklar dile-
rim. Beni bir daha arama!
- Ceyda, lütfen…
- Yeterince dinledim.
- Dinledin belki, ama anlamaya çalışmadın.
- Anlıyorum. İlk sınavda kaldın ve benim gözümde bunun te-
lafisi yok.
- Seni yarın arayacağım, sakin kafayla bir daha konuşuruz.
- Arama, çünkü telefonlarını asla cevaplamayacağım.
- Pişman olacağımız bir noktaya sürükleme bizi.
- Bunu ben değil, sen yaptın zaten.
- Ceyda…
57
