Page 35 - รายงานประจำปี 2562
P. 35
คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำานาจหน้าที่ระหว่างศาล
ิ
ื
ิ
ุ
ี
็
เพราะถ้าไปคณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดฯ ผมคิดว่าน่าจะ ให้เพกถอนกไปศาลปกครองหรอศาลยตธรรมแล้วแต่
ี
่
ื
ื
้
ี
็
ั
ำ
ั
ิ
ิ
ื
ี
วินิจฉัยว่าเป็นสัญญาทางแพ่ง แต่เม่อเร่องน้ศาลปกครอง ประเภทของสญญา แต่กมคาวนจฉยชขาดบางเรอง
เห็นพ้องกับศาลจังหวัดมหาสารคามปัญหาก็จบไป เช่น คำาวินิจฉัยชี้ขาดปี พ.ศ. ๒๕๔๖ คดีพิพาทเกี่ยวกับ
๓
ี
ประเด็นต่อไปท่จะกล่าวถึงคือ ศาลปกครอง ทางด่วนสายบางนา – บางปะกง เมื่อพิจารณาเนื้อหา
กับศาลยุติธรรมมีอำานาจพิจารณาพิพากษาคดีพิพาท ของสัญญาแล้วเห็นว่า เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทาง
ิ
้
ี
เกี่ยวกับอนุญาโตตุลาการอย่างไร เนื่องจากเป็นประเด็น ปกครอง แต่คณะกรรมการวนิจฉัยชขาดฯ ให้คดีอยู่ใน
ึ
ั
หนึ่งในเรื่อง “สัญญาทางปกครอง” ในประเทศที่มีระบบ อำานาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม ซ่งในคดีน้น
ี
ื
ศาลปกครอง ปกติแล้วจะห้ามมิให้ใช้วิธีอนุญาโตตุลาการ ก็คือ ศาลแพ่งกรุงเทพใต้ เน่องจากเป็นคดีท่มีข้อเท็จจริงว่า
ี
ั
ั
ี
ี
ในข้อพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง ท้งน้ เพราะม ี ขณะท่คู่ความต้งอนุญาโตตุลาการกันน้นยังไม่มีการจัดต้ง ั
ั
ั
หลักกฎหมายท่วไปหรือกฎหมายลายลักษณ์อักษร ศาลปกครอง ข้อพิพาทจึงเคยอยู่ในอำานาจศาลยุติธรรม
็
ห้ามมิให้ใช้วิธีอนุญาโตตุลาการระงับข้อพิพาทในข้อ มาก่อน โดยสรุปคือถ้าเป็นสัญญาทางแพ่งกไปศาลแพ่ง
พิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครองโดยเด็ดขาด เว้นแต่ ถ้าเป็นสัญญาทางปกครอง ก็ไปศาลปกครอง
ี
มีกฎหมายยกเว้นไว้เป็นกรณีไป เหตุผลเพราะว่ารัฐ ๓. สัญญาทางปกครองตามนิยาม ในมาตรา ๓
ี
ื
มีศาลปกครองไว้เพ่อแก้ไขปัญหาข้อพิพาทเก่ยวกับสัญญา แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองฯ และมติของ
ั
ึ
ทางปกครองแล้ว ซ่งสัญญาทางปกครองเป็นสัญญา ที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด
ึ
ี
ท่เก่ยวข้องกับบริการสาธารณะ ซ่งส่งผลกระทบต่อ นิยามของ “สัญญาทางปกครอง” ตามมติของ
ี
ประชาชนหรือการดำาเนินการของหน่วยงานของรัฐ ท่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด คร้งท่ ๖/๒๕๔๔
ี
ั
ี
กับเอกชน จึงจะให้อนุญาโตตุลาการ คือ ตุลาการเอกชนมา เม่อวันท่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๔๔ เห็นชอบให้กำาหนด
ี
ื
วินจฉัยข้อพิพาทไม่ได้ แต่ของไทยกลบมีกฎหมายรองรบ คำาอธิบายเกี่ยวกับสัญญาทางปกครองไว้ว่า
ั
ิ
ั
๑
ไว้ให้มีอนุญาโตตุลาการได้ และเม่ออนุญาโตตุลาการ
ื
วินิจฉัยข้อพิพาทแล้ว คู่กรณีไม่ว่าจะเป็นฝ่ายแพ้หรือ
ี
ฝ่ายชนะอาจเสนอคดีต่อศาลท่มีเขตอำานาจเหนือตัว
๒
ั
ั
ี
สัญญาน้น โดยให้ดูว่าสัญญาท่มีอนุญาโตตุลาการน้น ๓ ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหนำท่ระหวำงศำล ท่ ๑/๒๕๔๖ คดี
ี
ี
ี
่
้
ื
ั
ี
เป็นสัญญาทางปกครองหรือสัญญาทางแพ่ง ฉะน้น เม่อม ท่ร้องขอให้บังคับตามคาช้ขาดของอนุญาโตตุลาการ ตามพระราช
ำ
ี
ี
ำ
ิ
ั
ุ
ุ
ิ
ี
่
ื
ั
่
คาวนจฉยของอนญาโตตลาการในเรองของสญญา ฝายทชนะ บัญญัติอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. ๒๕๔๕ นั้น จะต้องพิจารณาลักษณะ
่
ู
ำ
ื
จะไปยื่นคำาร้องขอให้บังคับ หรือฝ่ายแพ้จะยื่นคำาร้องขอ เน้อหาแห่งประเด็นข้อขัดแย้งหรือข้อพิพาทระหว่างค่สัญญาเป็นสาคัญ
ี
ี
่
่
วาเป็นคดีแพ่งหรือคดปกครอง แล้วจึงจะพิจารณาข้อตกลงเกยวกับ
ื
อนุญาโตตุลาการโดยมิต้องแยกออกต่างหากเป็นอีกส่วนหน่ง เม่อคดีน ้ ี
ึ
ู
ำ
ี
๑ เป็นการขอบังคับให้ค่สัญญาปฏิบัติตามคาช้ขาดของอนุญาโตตุลาการ
พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. ๒๕๔๕ มาตรา ๑๕ บัญญัต ิ อนเนองมาจากสญญาจางเหมาออกแบบรวมกอสรางโครงการทางดวน
้
่
ั
่
่
ื
้
ั
ว่า “ในสัญญาระหว่างหน่วยงานของรัฐกับเอกชนไม่ว่าเป็นสัญญาทาง สายบางนา – บางพลี – บางปะกง ซึ่งมีวัตถุประสงค์เป็นการจัดทำา
ปกครองหรือไม่ก็ตาม ค่สัญญาอาจตกลงให้ใช้วิธีการอนุญาโตตุลาการ บริการสาธารณะ จงถอวาสัญญาดงกล่าวเปนสญญาทางปกครอง
ู
ั
ึ
็
ื
่
ั
ในการระงับข้อพิพาทได้ และให้สัญญาอนุญาโตตุลาการดังกล่าวมีผล ฉะน้น การขอให้มีการบังคับตามคาช้ขาดของอนุญาโตตุลาการใน
ั
ำ
ี
ผูกพันคู่สัญญา” เรื่องนี้จึงควรอยู่ในอำานาจของศาลปกครอง แต่อย่างไรก็ตาม ในการ
๒
ำ
ำ
พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. ๒๕๔๕ มาตรา ๙ บัญญัติ ดาเนินการตามพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการฯ จาเป็นต้องมีศาล
ว่า “ให้ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง หรือ ท่มีเขตอานาจเหนือคดีน้นมาแต่เร่มแรก เพ่อรองรับการใช้สิทธิของ
ื
ั
ี
ิ
ำ
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศภาค หรือศาลท่ม บุคคล และคดีน้ค่กรณีเสนอข้อพิพาทต่ออนุญาโตตุลาการ เม่อวันที่
ี
ี
ู
ี
ื
่
ู
ู
ี
่
่
ิ
่
ุ
การพิจารณาชนอนญาโตตลาการอยในเขตศาล หรือศาลทคพพาทฝาย ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๔๓ ซึ่งศาลปกครองยังไม่เปิดทำาการ ทั้งคู่กรณีได้
้
ุ
ั
ำ
ใดฝ่ายหนึ่งมีภูมิลำาเนาอยู่ในเขตศาล หรือศาลที่มีเขตอำานาจพิจารณา ขอให้ศาลแพ่งทาการออกหมายเรียกพยานให้แก่ตนด้วย จึงถือได้ว่า
พิพากษาข้อพิพาทซ่งได้เสนอต่ออนุญาโตตุลาการน้น เป็นศาลท่มีเขต ศาลแพ่งเป็นศาลท่ใช้อานาจเหนือคดีน้มาโดยตลอด คดีจึงอย่ในอำานาจ
ี
ั
ี
ึ
ี
ำ
ู
อำานาจตามพระราชบัญญัตินี้” ของศาลยุติธรรม
กิจกรรมของสำ�นักง�นเลข�นุก�ร
่
คณะกรรมก�รวินิจฉัยชี้ข�ดอำ�น�จหน้�ที่ระหว�งศ�ล 29
