Page 39 - รายงานประจำปี 2562
P. 39
คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำานาจหน้าที่ระหว่างศาล
ื
ื
ื
“เคร่องมือสำาคัญในการจัดทำาบริการสาธารณะ” ถือว่า การซ้อรถขุดราคา ๓ ล้านของเทศบาล กับการซ้อเข็ม
ึ
เป็นสัญญาทางปกครองซ่งไม่พบในมาตรา ๓ แต่กลับกลาย ฉดยาราคา ๑๕ บาท ของกระทรวงสาธารณสข อะไรเป็น
ี
ุ
เป็นท่รับรู้และเข้าใจโดยท่วไปว่า สัญญาท่จัดหา เครื่องมือสำาคัญในการจัดทำาบริการสาธารณะ จะเห็นว่า
ี
ี
ั
เคร่องมือสำาคัญในการจัดทำาบริการสาธารณะเป็นสัญญา เข็มฉีดยามความสำาคญกว่า ถ้าไม่มีเข็มฉีดยา หมอทำางาน
ี
ั
ื
ทางปกครอง โดยจะเห็นได้จากคดีซ้อรถประจำาทาง ไม่ได้ แต่ถ้าไม่มีรถขุดก็สามารถไปจ้างบริษัทเอกชนมา
ื
ก็เป็นสัญญาทางปกครองเพราะรถประจำาทางเป็น ทำาให้ได้ ความเข้าใจคลาดเคล่อนน้มีผลให้ศาลปกครอง
ี
ื
อุปกรณ์สำาคัญขององค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ หรือ มีคำาวินิจฉัยต่อมาว่า ร่มชูชีพบุคคลแบบกระตุกของ
ั
ี
ั
ื
้
คดพพาทเกยวกบการซอรถแบคโฮ รถดบเพลิง รถบด กองทัพเรือเป็นเครื่องมือสำาคัญ เป็นสัญญาทางปกครอง
ิ
่
ี
ถนน คดีเหล่านี้ถ้าไปฟ้องศาลปกครอง ก็จะมีทั้งรับและ ทั้งที่ร่มชูชีพบุคคลเป็นเพียงวัสดุครุภัณฑ์ ระยะหลังจึงมี
ิ
ี
่
ี
็
ั
ื
ไม่รับ เพราะยังมีความเข้าใจคลาดเคล่อนอยู่ไม่น้อยใน การเข้าใจผดไปอกว่าอะไรกตามทใช้งบประมาณของรฐ
ิ
ื
ศาลปกครอง โดยเข้าใจว่ารถแบคโฮเป็นเครื่องมือสำาคัญ ซ้อถือเป็นสัญญาทางปกครอง เพราะถ้าไม่ใช่ส่งสำาคัญ
ึ
ื
ี
ของหน่วยงานในการทำาบริการสาธารณะ เข้าใจว่าท่มา แล้วจะใช้งบประมาณแผ่นดินซ้อไม่ได้ ซ่งจะเกิดผล
ื
้
ที่ทำาให้เกิดความเข้าใจผิดในกรณีนี้ เพราะว่ามีคำาสั่งของ ประหลาดว่าการซอกระดาษโดยงบประมาณแผ่นดิน
ศาลปกครองสูงสุดโดยมติของท่ประชุมใหญ่ฯ คร้งท ่ ี ก็ต้องถือว่าเป็นเครื่องมือสำาคัญ เป็นสัญญาทางปกครอง
ี
ั
ึ
ี
๖/๒๕๔๗ เม่อวันท่ ๙ มิถุนายน ๒๕๔๗ ว่าสัญญาซ้อขาย ซ่งไม่ถูกต้อง จึงต้องตีความโดยอาศัยองค์ประกอบตาม
ื
ื
เคร่องคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์ประมวลผลขนาดใหญ่ของ กฎหมายเป็นสำาคัญ
ื
ื
ื
กระทรวงสาธารณสุข เป็นเคร่องมือสำาคัญในการเช่อมโยง ๔. สัญญาทางปกครองตามแนวคำาวินิจฉัยช้ขาด
ี
ี
รับส่งข้อมูลของประชาชนท่มาใช้บริการสาธารณะด้าน อำานาจหน้าที่ระหว่างศาล
ึ
ึ
การแพทย์จากแผนกหน่งไปยังแผนกหน่ง จากโรงพยาบาล สำาหรับแนวคำาวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัย
ึ
ึ
หน่งไปอีกโรงพยาบาลหน่งให้สะดวกรวดเร็วและ ช้ขาดอำานาจหน้าท่ระหว่างศาลเก่ยวกับสัญญาทาง
ี
ี
ี
มีประสิทธิภาพ จึงเป็นสัญญาทางปกครอง หรือกล่าวส้น ๆ ปกครองน้น เห็นว่า คำาวินิจฉัยเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง
ั
ั
ี
ว่าเครองคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ดังกล่าวเป็นเคร่องมอ ส่วนใหญ่แล้วเป็นแนวท่ถูกต้องเป็นไปตามหลักกฎหมาย
ื
ื
ื
่
ี
สำาคัญในการจัดทำาบริการสาธารณะ ทำาให้แนวคิดของ การวินิจฉัยว่าอะไรเป็นสัญญาทางปกครอง จะว่าง่ายก็ง่าย
ทประชมใหญ่นเข้าไปส่คาวนจฉยของศาลปกครองและ จะว่ายากก็ยาก ยกตัวอย่างเช่น เทศบาลมีหน้าท่ในการดูแล
่
ี
ี
ั
ำ
ิ
ู
้
ิ
ุ
ี
เข้าไปสู่คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดฯ ว่า วัสดุอุปกรณ์ใด และบริการประชาชน การสร้างตลาดก็เป็นเร่องท่เทศบาล
ื
ี
ี
ื
ท่เป็น “เคร่องมือสำาคัญในการจัดทำาบริการสาธารณะ” มีอำานาจจัดให้ประชาชนเข้ามาใช้สอยเพ่อซ้อหาสินค้า
ื
ื
จะเป็นองค์ประกอบสำาคัญท่ทำาให้เป็นของสัญญาทาง เป็นเคร่องมือในการจัดทำาบริการสาธารณะอย่างหน่ง
ี
ื
ึ
ปกครอง ทั้งที่ไม่ปรากฏในบทนิยามตามมาตรา ๓ แห่ง อยู่ในอำานาจของเทศบาล การสร้างตลาดเป็นการจดให้
ั
พระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองฯ และในมติของ มีสิ่งสาธารณูปโภค เปนสัญญาทางปกครอง แตการสราง
ั
่
้
็
ที่ประชุมใหญ่ฯ ครั้งที่ ๖/๒๕๔๔ แต่เป็นที่เข้าใจกันโดย โรงแรมของเทศบาลไม่ใช่บริการสาธารณะจึงไม่เป็นสัญญา
ั
ื
ท่วไปว่าหากวัตถุของสัญญาเป็นเคร่องมือสำาคัญในการ ทางปกครอง การท่เทศบาลสร้างตลาดถือเป็นสัญญา
ี
จัดทำาบริการสาธารณะถือเป็นสัญญาทางปกครอง จึงเกิด ทางปกครอง เม่อสร้างตลาดแล้วเสร็จซ่งอาจมีลักษณะ
ื
ึ
ความเข้าใจผิดกันไม่น้อย เช่น เทศบาลมีความจำาเป็น เป็นห้องหรือเป็นแผง ต่อมาเทศบาลเอาห้องหรือแผง
้
ำ
ต้องใช้รถดับเพลิง รถบดถนน รถแบคโฮ รถบรรทุกนา ดังกล่าวไปให้เช่ากลายเป็นสัญญาทางแพ่ง เพราะว่า
ึ
ถือเป็นสัญญาทางปกครอง ซึ่งเป็นความคลาดเคลื่อนใน เทศบาลทำาตัวเหมือนเอกชนท่มีฐานะเท่าเทียมกัน ซ่ง
ี
ี
หลักกฎหมายเป็นอย่างมาก ขอให้พิจารณาตัวอย่างเช่น มติของท่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด
กิจกรรมของสำ�นักง�นเลข�นุก�ร
คณะกรรมก�รวินิจฉัยชี้ข�ดอำ�น�จหน้�ที่ระหว�งศ�ล 33
่
