Page 38 - รายงานประจำปี 2562
P. 38
นิติกรรม ๒ ประเภทอยู่ด้วยกัน คือ ประเภทแรกเป็น เป็นหน่วยงานทางปกครอง และมีลักษณะเป็นสัญญา
ั
ี
“นิติกรรมทางปกครองฝ่ายเดียว” คือ การออกใบอนุญาต ๔ ประเภทน้น ขยายไปถึงสัญญาท่หน่วยงานทางปกครอง
ึ
ประทานบัตร หรือใบอนุญาตให้เดินรถตามกฎหมาย หรือบุคคลซ่งกระทำาการแทนรัฐตกลงให้คู่สัญญา
เมื่อได้รับใบอนุญาตแล้ว จึงจะทำาสัญญา ๒ ฝ่าย เรียกว่า อีกฝ่ายหน่งเข้าดำาเนินการหรือเข้าร่วมดำาเนินการบริการ
ึ
ื
ี
ี
ั
“สัญญาสัมปทาน” เพ่อท่จะกำาหนดสิทธิ หน้าท่ ผลประโยชน์ สาธารณะโดยตรงด้วย โดยเห็นว่า สัญญาลาศึกษาต่อน้น
ื
ึ
่
ั
ื
ู
ตอบแทน เง่อนไขในการปฏิบัติตามใบอนุญาตต่อไป ผ้รบทนจะกลบมารบราชการซงถอเป็นการ “ร่วมจดทำา
ั
ั
ุ
ั
ี
จะมีนิติกรรมสองอันซ้อนกันอยู่ ต้องพิจารณาให้ด บริการสาธารณะ” กับหน่วยงานจึงถือเป็นสัญญา
ั
หากเป็นคดีเพิกถอนคำาส่งก็จะฟ้องศาลปกครอง และ ทางปกครอง จะเห็นว่าที่ประชุมใหญ่ได้นำาแนวคิดที่เป็น
ั
หากเป็นสัญญาสมปทาน หรือแสวงประโยชน์จาก ความหมายของสัญญาทางปกครองของประเทศฝรั่งเศส
ทรัพยากรธรรมชาติก็จะฟ้องศาลปกครองเช่นเดียวกัน มาใช้โดยตรง โดยในประเทศฝร่งเศส นอกจากสัญญาทาง
ั
แต่เป็นคดีคนละประเภท ปกครองท่กฎหมายเฉพาะกำาหนดแล้ว ความหมายของ
ี
ี
่
ั
มข้อสงเกตเกยวกับสญญาทางปกครอง สัญญาทางปกครองตามหลักกฎหมายทั่วไปคือ “สัญญา
ี
ั
ี
ี
ื
ท่สืบเน่องมาจากการดำาเนินกระบวนการตาม ใดก็ตามท่เก่ยวข้องกับบริการสาธารณะ” หรือเป็น
ี
ี
ึ
ระเบียบพัสดุหรือกฎหมายว่าด้วยการจัดซ้อจัดจ้างฯ “สัญญาท่มีข้อกำาหนดพิเศษซ่งไม่อาจพบได้ในสัญญา
ื
ึ
ั
ึ
ี
ซ่งกระบวนการจัดหาคู่สัญญาน้ เป็นนิติกรรมทางปกครอง ทางแพ่งท่วไป” คือ ขอให้มีลักษณะอย่างหน่งในสอง
ฝ่ายเดียว เช่น ออกประกาศประกวดราคา การตัดสิน ประเภทนี้ก็ถือว่าเป็นสัญญาทางปกครอง ซึ่งศาลจะเป็น
ิ
ั
ู
ั
ี
้
่
ี
การประกวดราคา ฯลฯ อยู่ในอำานาจศาลปกครอง แต่ใน ผ้ชว่าสญญาใดเกยวข้องกบบรการสาธารณะ โดยใน
ั
กระบวนการย่นซองจะมสัญญาประเภทหน่งท่ศาลฎีกา มาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองฯ ก็เป็น
ึ
ี
ื
ี
ี
ตงชอว่า “สญญาประกวดราคา” ปัญหาว่าจะเป็น เพียงนำาตัวอย่างเก่ยวกับสัญญาทางปกครองของประเทศ
่
ื
ั
้
ั
ั
ี
ั
สัญญาประเภทใดน้น ซ่งอาจมีปัญหา เช่น การฟ้อง ฝร่งเศสมากำาหนดไว้เท่าน้น โดยมติของท่ประชุมใหญ่ฯ
ั
ึ
เรียกหลักประกันคืน วิธีจำาแนกง่าย ๆ ให้ดูว่าเป้าหมาย ครั้งที่ ๖/๒๕๔๔ ต้องการอธิบายความหมายของสัญญา
ื
นำาไปสู่การทำาสัญญาอะไร หากเป้าหมายนำาไปสู่สัญญา ทางปกครอง เพ่อให้สอดคล้องกับการกำาหนดอำานาจ
ิ
่
ิ
ทางแพ่ง สัญญาวางหลักประกันซองก็เป็นสัญญาทางแพ่ง พจารณาพพากษาของศาลปกครอง เพราะขณะรางกฎหมาย
ั
ื
เพราะถือเป็นข้อพิพาทอุปกรณ์ อำานาจศาลในการ จัดต้งศาลปกครอง ความรู้ความเข้าใจเร่องสัญญาทาง
พิจารณาข้อพิพาทอุปกรณ์ย่อมเป็นไปตามอำานาจศาล ปกครองยังมีจำากัด ไม่อาจบัญญัติเป็นหลักกฎหมาย
ในข้อพิพาทหลัก ทั่วไปได้ มาตรา ๓ จึงเป็นนิยามในเชิงยกตัวอย่าง นิยาม
ตามกฎหมายแคบเกินไป มติของท่ประชุมใหญ่ฯ ไม่ได้
ี
ี
ในส่วนท่เก่ยวกับการสร้างความชัดเจนของบท
ี
นิยามคำาว่า “สัญญาทางปกครอง” ตามมติของที่ประชุม ต้องการขยายเขตอำานาจศาล เพียงแต่ทำาความชัดเจน
ี
ึ
ใหญ่ฯ ครั้งที่ ๖/๒๕๔๔ เมื่อวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๔๔ ให้เกิดข้นว่าถ้าสัญญาใดเก่ยวข้องกับบริการสาธารณะ
ี
่
ึ
่
นน มีความเป็นมาจากการทองค์คณะหนงวนิจฉัยกรณ ี (Public service) หรือการใช้อำานาจมหาชน เรามีองค์กร
ิ
้
ั
ี
ึ
ี
ี
ั
ข้าราชการลาศกษาต่อแล้วจะกลบมารบราชการชดใช้ ศาลปกครองท่มีความเช่ยวชาญเฉพาะ ซ่งท่ผ่านมา
ึ
ั
ทุนว่าเป็นสัญญาทางแพ่ง แต่อีกองค์คณะหน่งวินิจฉัย คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดฯ ก็ยอมรับแนวคิดนี้
ึ
ึ
ี
ว่าเป็นสัญญาทางปกครอง ซ่งท่ประชุมใหญ่ตุลาการ อย่างไรกตาม มข้อสงเกตว่าการตความของ
ี
ั
ี
็
ในศาลปกครองสูงสุดได้วินิจฉัยโดยวางหลักว่า จาก คณะกรรมการวินิจฉัยช้ขาดฯ บางกรณีตีความเกินกว่า
ี
องค์ประกอบ ๒ ประการ ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัต ขอบเขตของสัญญาทางปกครอง เช่น การนำาเกณฑ์
ิ
ิ
ี
ี
ึ
ั
จัดต้งศาลปกครองฯ ท่ว่า คู่สัญญาอย่างน้อยฝ่ายหน่ง การพิจารณาที่ว่าสญญาใดเป็นสัญญาจัดซื้อส่งท่เป็น
ั
กิจกรรมของสำ�นักง�นเลข�นุก�ร
32 คณะกรรมก�รวินิจฉัยชี้ข�ดอำ�น�จหน้�ที่ระหว�งศ�ล
่
