Page 82 - annual 2561
P. 82
74
การพิจารณาหน่วยงานทางปกครองที่ยาก เพื่อหาก�าไรของบริษัท การท�าสัญญาของผู้ถูกฟ้องคดี
ที่สุด คือ “หน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้ใช้อ�านาจทาง ที่ ๑ จึงมิใช่กระท�าในฐานะหน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้
ปกครองหรือให้ด�าเนินกิจการทางปกครอง” ซึ่งหน่วยงาน ใช้อ�านาจทางปกครองหรือให้ด�าเนินกิจการทางปกครอง
ดังกล่าวไม่ใช่ส่วนราชการ หรือหน่วยงานของรัฐใด ๆ อันจะถือเป็นหน่วยงานทางปกครองตามมาตรา ๓ แห่ง
ทั้งสิ้น แต่เป็นเอกชนซึ่งอาจอยู่ในรูปบริษัทจ�ากัด หรือ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ
ห้างหุ้นส่วนจ�ากัด หรือบริษัทมหาชนจ�ากัดก็ได้ แต่เป็น ค�าวินิจฉัยที่ ๖๗/๒๕๖๑ บริษัทขนส่ง จ�ากัด
เอกชนที่ได้รับมอบหมายจากรัฐให้ใช้อ�านาจรัฐหรือ โจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจ�ากัดตามประมวล
ด�าเนินกิจการทางปกครองบางอย่าง และการกระท�า กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ จึงมิใช่หน่วยงานทาง
ของเอกชนดังกล่าวจะเข้านิยามเป็น “หน่วยงานทาง ปกครอง ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
ปกครอง” และอยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของ ศาลปกครองฯ และแม้โจทก์จะเป็นรัฐวิสาหกิจตาม
ศาลปกครอง ก็ต่อเมื่อหน่วยงานเอกชนนั้นได้ด�าเนินการ พระราชบัญญัติวิธีการงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๐๑ แต่ก็มิใช่
หรือใช้อ�านาจตามที่ได้รับมอบหมายจากรัฐในการด�าเนิน รัฐวิสาหกิจที่จัดตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติหรือพระราช
กิจการทางปกครอง นอกเหนือจากนี้ย่อมเป็นการกระท�า กฤษฎีกาที่จะถือเป็นหน่วยงานทางปกครอง ตามนิยาม
ในฐานะนิติบุคคลเอกชนเช่นเดียวกับเอกชนทั่วไป
ของพระราชบัญญัติดังกล่าว แต่อย่างไรก็ตามการที่โจทก์
ตัวอย่างค�าวินิจฉัย เช่น ได้รับอนุญาตให้ประกอบการขนส่งประจ�าทางจากนาย
ค�าวินิจฉัยที่ ๖๖/๒๕๖๑ บริษัททีโอที จ�ากัด ทะเบียนกลางโดยการอนุมัติจากคณะกรรมการควบคุม
(มหาชน) ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ เป็นบริษัทมหาชน จ�ากัด การขนส่งทางบกกลางตามมาตรา ๑๙ ประกอบมาตรา
ซึ่งแปลงสภาพและรับโอนกิจการมาจากองค์การโทรศัพท์ ๓๐ แห่งพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒
แห่งประเทศไทย ตามพระราชบัญญัติทุนรัฐวิสาหกิจ อันเป็นการอนุญาตให้เข้าร่วมจัดท�าบริการสาธารณะด้าน
พ.ศ. ๒๕๔๒ มีวัตถุประสงค์ในการประกอบกิจการ การคมนาคมและขนส่ง โดยโจทก์ได้รับสัมปทานเดินรถ
สื่อสารโทรคมนาคมทุกชนิด โดยผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ หมวดที่ ๒ จากกรมการขนส่งทางบก โจทก์จึงอาจเป็น
จะมีฐานะเป็นหน่วยงานทางปกครองประเภท หน่วยงานทางปกครองประเภทหน่วยงานที่ได้รับ
หน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้ใช้อ�านาจทางปกครอง มอบหมายให้ด�าเนินกิจการทางปกครอง ตามมาตรา ๓
หรือได้ด�าเนินกิจการทางปกครองตามมาตรา ๓ แห่ง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ ได้ หาก
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ ได้ ก็ต่อเมื่อผู้ถูก กระท�าการใดอันเป็นการใช้อ�านาจตามที่ได้รับ
ฟ้องคดีที่ ๑ ได้กระท�าการเกี่ยวกับบริการสาธารณะหรือ มอบหมายนั้น นอกเหนือจากนี้การกระท�าของโจทก์
ใช้อ�านาจทางปกครองในการด�าเนินบริการสาธารณะ ย่อมเป็นการกระท�าในฐานะนิติบุคคลเอกชนเช่นเดียวกับ
ตามที่ได้รับมอบหมายจากรัฐ นอกเหนือจากนี้แล้ว บริษัทจ�ากัดทั่วไป เมื่อข้อพิพาทในคดีนี้โจทก์อ้างว่าจ�าเลย
การกระท�าของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ย่อมเป็นการประกอบ ที่ ๑ ซึ่งเป็นเอกชน ผิดสัญญาบริหารลานจอดรถยนต์
ธุรกิจเช่นเดียวกับเอกชนทั่วไป การท�าสัญญาจ้างเหมา ส่วนบุคคล ซึ่งสัญญาดังกล่าวโจทก์ให้สิทธิแก่จ�าเลยที่ ๑
ให้ผู้ฟ้องคดีซึ่งเป็นเอกชนติดตั้งอุปกรณ์โทรทัศน์วงจรปิด ในการบริหารพื้นที่จอดรถยนต์และรถจักรยานยนต์
เพื่อให้บริการแก่เทศบาลนครหาดใหญ่ตามสัญญาจ้าง ส่วนบุคคลบริเวณด้านหน้าอาคารสถานีขนส่งผู้โดยสาร
ระหว่างเทศบาลนครหาดใหญ่กับผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ โดยจ�าเลยที่ ๑ ตกลงจ่ายเงินค่าตอบแทนแก่โจทก์เป็น
จึงมิใช่การกระท�าที่เป็นการด�าเนินกิจการทางปกครอง รายเดือน ซึ่งมีลักษณะเป็นการจัดหาผลประโยชน์ใน
ตามที่ได้รับมอบหมายจากรัฐภายในขอบอ�านาจหน้าที่ ทรัพย์สินเช่นเดียวกับเอกชนทั่วไป อันเป็นการประกอบ
ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ เป็นแต่เพียงการประกอบกิจการ กิจการเชิงพาณิชย์ของโจทก์ที่แยกออกได้จากการด�าเนิน
