Page 12 - บทคัดย่อเล่ม 3

8

ประเด็นที่จะวินิจฉัยประเด็นที่สองมีว่า ผู้คัดค้านจะต้องช าระค่าปรับให้แก่ผู้เรียกร้องหรือไม่ เพียงใด
ข้อเท็จจริงปรากฏตามสัญญาพิพาทว่า ผู้คัดค้านจะต้องส่งมอบงานภายในวันที่ 26 พฤศจิกายน 2555 แต่ผู้คัดค้านได้
ขอส่งมอบงานในวันที่ 25 มกราคม 2556 และมีปัญหาข้อโต้แย้งเรื่องคุณลักษณะของอุปกรณ์กีฬา จนในที่สุดผู้เรียกร้อง
ได้ใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาในวันที่ 3 กรกฎาคม 2556 และปรับผู้คัดค้านตามสัญญาจ านวน 219 วัน ค่าปรับวันละ
4,980 บาท รวมเป็นเงิน 1,090,620 บาท อนุญาโตตุลาการเห็นว่า ผู้เรียกร้องควรใช้สิทธิเลิกสัญญาโดยไม่ชักช้าและให้
ผู้คัดค้านถอดการติดตั้งอุปกรณ์กีฬาดังกล่าวออกไป ซึ่งผู้คัดค้านอาจจะน าไปใช้ประโยชน์ด้านอื่น การที่ผู้เรียกร้องปล่อยให้
ระยะเวลานับแต่วันครบก าหนดส่งมอบงานเนิ่นนานมาจนถึง 219 วัน ย่อมไม่เป็นธรรมแก่ผู้คัดค้านอย่างยิ่ง ตามระเบียบ

กระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการพัสดุของหน่วยงานบริหารราชการส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535 ข้อ 131 ก็ก าหนดเอาไว้ว่า
ในกรณีที่ค่าปรับมีจ านวนเกินร้อยละสิบของเงินค่าจ้าง ราชการส่วนท้องถิ่นพึงจะด าเนินการบอกเลิกสัญญา
อนุญาโตตุลาการจึงเห็นสมควรก าหนดเงินค่าปรับได้ไม่เกินร้อยละสิบของมูลค่างานตามสัญญา คิดค านวณแล้วเป็นเงิน
จ านวน 199,200 บาท
ประเด็นที่จะวินิจฉัยประเด็นที่สำมมีว่า ผู้เรียกร้องจะต้องช าระค่าว่าจ้างให้แก่ผู้คัดค้านหรือไม่ เพียงใด
ปรากฏตามสัญญาพิพาทว่า เนื้องานตามสัญญาจ้างประกอบไปด้วยการก่อสร้างลานกีฬาคอนกรีตและการติดตั้งอุปกรณ์กีฬา
เป็นสองส่วนแยกออกจากกัน แต่ส่งมอบงวดงานเดียวกัน ซึ่งผู้คัดค้านได้ส่งมอบลานกีฬาคอนกรีตและอุปกรณ์กีฬาให้แก่
ผู้เรียกร้องแล้ว ผู้เรียกร้องรับมอบงานทั้งสองส่วนมิได้โต้แย้งขนาดคุณภาพและคุณลักษณะของลานกีฬาคอนกรีต
แต่อย่างใด หากแต่โต้แย้งในส่วนของอุปกรณ์กีฬาคุณลักษณะของอุปกรณ์กีฬาจ านวน 23 ชุด ดังนั้น ลานกีฬาคอนกรีตที่

ผู้เรียกร้องรับมอบไว้นั้น ผู้เรียกร้องสามารถน าไปใช้ประโยชน์ได้ ผู้เรียกร้องจึงต้องช าระค่าว่าจ้างในส่วนลานกีฬาคอนกรีตนี้
ให้แก่ผู้คัดค้าน ส่วนราคาอุปกรณ์กีฬานั้น เมื่อผู้คัดค้านได้ยื่นค าร้องขอสละประเด็นพิพาทดังกล่าวแล้ว ผู้คัดค้านย่อมไม่มีสิทธิที่
จะเรียกร้องเงินค่าอุปกรณ์กีฬาดังกล่าวจากผู้เรียกร้องอีก อนุญาโตตุลาการเห็นควรก าหนดราคามูลค่างานลานกีฬาคอนกรีตให้
เท่ากับราคากลางคือจ านวน 400,000 บาท แต่เนื่องจากตามค าให้การพยาน ได้ความว่าลานกีฬาคอนกรีตมีรอยแตกร้าว
ซึ่งผู้เรียกร้องจะต้องท าการซ่อมแซมตามที่ได้ประเมินไว้ จ านวน 7,000 บาท จึงให้หักค่าซ่อมแซม ๗,000 บาท คงเหลือเนื้องานลาน
กีฬาคอนกรีตที่ผู้เรียกร้องจะต้องช าระให้แก่ผู้คัดค้านเป็นเงินจ านวน 393,000 บาท
เมื่อได้วินิจฉัยประเด็นที่สามว่าผู้เรียกร้องจะต้องช าระราคามูลค่างานลานกีฬาคอนกรีตจ านวน
393,000 บาท ส่วนผู้คัดค้านจะต้องช าระเงินค่าปรับอันเนื่องมาจากการส่งมอบงานล่าช้าจ านวน 199,200 บาท ให้แก่

ผู้เรียกร้องและปรากฏจากค าเสนอข้อพิพาทว่าผู้คัดค้านได้น าเงินสดมาวางไว้เป็นประกันในการท าสัญญาพิพาทนี้ จ านวน
99,600 บาท ดังนั้นภายหลังที่ผู้เรียกร้องบอกเลิกสัญญาแก่ผู้คัดค้านแล้ว ผู้เรียกร้องจะต้องช าระเงินให้แก่ผู้คัดค้านเป็น
เงินจ านวน 293,400 บาท (393,000 บาท + 99,600 บาท – 199,200 บาท)
อนุญาโตตุลาการจึงวินิจฉัยชี้ขาดให้ผู้เรียกร้องช าระเงินจ านวน 293,400 บาท พร้อมดอกเบี้ย
ในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงิน 293,400 บาท นับแต่วันถัดจากวันบอกเลิกสัญญาคือวันที่ 4 กรกฎาคม 2556
เป็นต้นไปจนกว่าจะช าระเสร็จ ค าขออื่นนอกจากนี้ให้ยกเสีย

แหล่งที่มำ
ข้อพิพำทหมำยเลขด ำที่ 106/2557

หลักกฎหมำยที่เกี่ยวข้อง : ประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์
คณะอนุญำโตตุลำกำร : ศำสตรำจำรย์ ดร.กมลชัย รัตนสกำววงศ์
ผู้ย่อ : ณัฐนุช อินทร์ใจเอื้อ