Page 102 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 102

คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๖๑/๒๕๕๗
                            �
                                         �
                                                              ี
                                                   ี
                                    ี
                  คดีที่บริษัทเอกชนเช่าที่ดินจากเจ้าของที่ดินแล้วน�ามาให้กรุงเทพมหานคร
                  ทาสัญญาเช่าช่วงเพ่อทาตลาดนัด และประกาศให้ผู้ค้ารายย่อยเข้าทา
                                                                       �
                   �
                                    �
                                  ื
                  สัญญาจองและเช่าแผงค้า ผู้ฟ้องคดีเป็นเอกชนผู้ค้ารายย่อยได้เข้าทา
                                                                       �
                                                      ิ
                                                ั
                  สัญญาจองแผงค้าและเช่าแผงค้าถาวรกบวางเงนค่าพัฒนาและก่อสร้าง
                  ตลาดนัดแล้ว แต่บริษัทเอกชนและกรุงเทพมหานครผิดสัญญา ขอให้
                                                    ี
                  เพิกถอนสัญญาท้งสองฉบับและสัญญาเช่าช่วงท่ดินระหว่างบริษัทเอกชนกับ
                               ั
                  กรุงเทพมหานคร และคืนเงิน เห็นว่า สัญญาจองแผงค้าท่ผู้ฟ้องคดีทากับ
                                                             ี
                                                                     �
                  บริษัทเอกชนผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 น้น คู่สัญญาท้งสองฝ่ายต่างเป็นเอกชน
                                       ี
                                           ั
                                                     ั
                                ี
                  และผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 เป็นเพียงผู้ดาเนินการก่อสร้างตลาดและจัดหาผู้ค้า
                                           �
                  รายย่อย มิใช่ผู้บริหารตลาดอันจะถือว่าเป็นการบริการสาธารณะ จึงเป็น
                  เพียงสัญญาทางแพ่งธรรมดา ส่วนสัญญาเช่าแผงค้าถาวรระหว่างผู้ฟ้องคด  ี
                                                           ี
                                            ี
                  กับกรุงเทพมหานครผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 แม้ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 เป็นหน่วยงาน
                                   �
                  ทางปกครอง แต่ข้อกาหนดของสัญญาก็เป็นเพียงการ ให้เช่าสถานท  ่ ี
                                 ื
                  ซ่งมีลักษณะของเน้อหาเช่นเดียวกับสัญญาทางแพ่งระหว่างเอกชนด้วย
                   ึ
                                                                 ั
                         ี
                                                        ั
                  กัน มิได้มข้อกาหนดพเศษท่จะให้พิจารณาได้ว่ามีลกษณะเป็นสญญาทาง
                             �
                                  ิ
                                       ี
                  ปกครอง หรือเป็นการมอบหมายให้ผู้ฟ้องคดีซ่งเป็นเอกชนเป็นผู้จัดให้ม ี
                                                     ึ
                                             ี
                                                           ี
                  บริการสาธารณะแทนผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 ประสงค์เพียง
                  ค่าเช่าซ่งเป็นลักษณะเดียวกับการประกอบกิจการเชิงพาณิชย์เช่นเดียว
                        ึ
                                                                    ั
                  กบเอกชน จงเป็นสญญาทางแพ่ง มใช่สญญาทางปกครอง สาหรบสญญา
                                                                  ั
                           ึ
                                             ิ
                   ั
                                                               �
                                                ั
                                ั
                                                                       ี
                                         ี
                  เช่าช่วงระหว่างผู้ถูกฟ้องคดี ท่ 1 กับผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 แม้ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1
                                                        ี
                                                               ึ
                                               ี
                                        ึ
                  เป็นหน่วยงานทางปกครองซ่งมีหน้าท่ในการจัดให้มีตลาดซ่งเป็นบริการ
                                                                      ื
                              ี
                                        �
                                                 ี
                  สาธารณะตามท่มีกฎหมายกาหนดหน้าท่ไว้ แต่ก็เป็นเพียงการเช่าพ้นท ี ่
                                ี
                                                           ี
                  จากผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 มิได้มอบหมายให้ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 2 บริหารตลาด
                                                                          91
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107