Page 105 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 105

สัญญาเช่าชอบด้วยกฎหมาย โจทก์ไม่ได้เป็นผู้ครอบครองท่ดินและไม่ม ี
                                                          ี
                                             ี
                                      ี
                         ี
                                 �
                                                             �
            สิทธิในการเช่าท่ดิน และจาเลยท่ 3 และท่ 4 ให้การว่า การทาสัญญา
                                     �
            เช่าชอบด้วยระเบียบ มิใช่เร่องสาคัญผิดในตัวบุคคล มูลคดีจึงสืบเน่อง
                                  ื
                                                                 ื
                                      ื
                           ี
            มาจากสัญญาเช่าท่ดินราชพัสดุเพ่อท่อยู่อาศัยดังกล่าว สัญญาเช่าท่ดิน
                                                                ี
                                         ี
                                                        ึ
                     ื
                              ั
                                       ี
                                               �
                                                    ี
            ราชพัสดุเพ่ออยู่อาศัยท้งสองฉบับน้ แม้จะมีจาเลยท่ 1 ซ่งเป็นคู่สัญญา
                     ี
                  ึ
            ฝ่ายหน่งท่มีฐานะเป็นหน่วยงานทางปกครองก็ตาม แต่ไม่มีลักษณะ
                                   ่
                                   ี
                              ั
                      ั
                                      ั
                                            ิ
                                         �
                                                                 ี
                                                            ั
                                                                  ิ
                                                                  ่
                 ั
            เป็นสญญาสมปทาน สญญาทให้จดทาบรการสาธารณะ หรอจดให้มสง
                                                          ื
            สาธารณูปโภคหรือแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ มีสาระสาคัญ
                                                               �
                            ี
                                                   ื
            เป็นเพียงการให้เช่าท่ดินและอาคารส่งปลูกสร้างเพ่อจัดหาประโยชน์ทาง
                                        ิ
                              ี
                                                              ั
            ธรกจซงมีเนอหาเช่นเดยวกับสญญาทางแพ่งระหว่างเอกชนด้วยกน และ
                                   ั
                      ื
               ิ
                  ่
                  ึ
                      ้
             ุ
                  ี
            จาเลยท่ 1 ประสงค์เพียงค่าเช่าซ่งก็เป็นลักษณะของการประกอบกิจการ
                                     ึ
             �
                                             ี
                                                            �
            เชิงพาณิชย์เช่นเอกชนเท่าน้น มิใช่สัญญาท่จาเลยท่ 1 มอบให้จาเลยท่ 3
                                              �
                                                   ี
                                 ั
                                                                 ี
            หรือท่ 4 เข้าดาเนินการบริการสาธารณะโดยตรงหรือเข้าร่วมดาเนินการ
                 ี
                       �
                                                            �
            จัดทาบริการสาธารณะท่จะถือว่าเป็นสัญญาทางปกครอง แต่เป็นคด  ี
                �
                                ี
                   ี
            พิพาทเก่ยวกับสัญญาทางแพ่ง
                     คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๔๕/๒๕๖๑
                                   �
                      �
                                                         ี
                               ี
                                             ี
                                                       ี
                                       ื
                                                       ่
            คดท่การรถไฟแห่งประเทศไทยยนฟ้องเอกชนผู้เช่าทดน โดยอ้างว่า
               ี
                                                        ิ
                ี
                                       ่
                                  �
                                       �
            ผิดสัญญาเช่า ขอให้บังคับจาเลยชาระค่าเสียหายเป็นค่าเช่า ค่าภาษ   ี
            ค่าธรรมเนียมต่าง ๆ ท่ค้างชาระ พร้อมขนย้ายทรัพย์สินและบริวาร
                                   �
                               ี
            ออกไปจากที่ดินของโจทก์และส่งมอบที่ดินคืนโจทก์ในสภาพเรียบร้อยนั้น
                                      ึ
                                    ั
            แม้โจทก์เป็นรัฐวิสาหกิจจัดต้งข้นโดยพระราชบัญญัติการรถไฟแห่ง
                                    ึ
            ประเทศไทย พ.ศ. 2479 ซ่งเป็นหน่วยงานทางปกครอง แต่โจทก์
            เป็นรัฐวิสาหกิจซ่งอาจประกอบกิจการเชิงพาณิชย์ภายในขอบเขต
                          ึ
            ของกฎหมายจัดต้งเพ่อแสวงหาผลกาไรได้เช่นเดียวกับเอกชน จึงต้อง
                          ั
                             ื
                                         �
        94  สรุปแนว   ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
                         ี
                                                      ั
                   และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
                   ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
                   (พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110