Page 108 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 108

ี
                                       ่
                                  ั
                  เป็นสญญาทางแพ่งท่วไปทมีหน่วยงานทางปกครองเป็นคู่สัญญาเท่าน้น
                                                                       ั
                      ั
                                             ี
                               ี
                  ข้อพิพาทในคดีน้จึงมิใช่คดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง แต่เป็นคด ี
                         ี
                  พิพาทเก่ยวกับสัญญาทางแพ่ง
                                                              ี
                                                   ี
                                    ี
                                         �
                            �
                           คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๕๐/๒๕๖๒
                  คดีน้ผู้ฟ้องคดีเป็นเอกชนย่นฟ้องคณะกรรมการควบคุมตรวจตรา
                                        ื
                      ี
                                              ึ
                                              ่
                                                           ู
                  สอดส่องกิจการต่าง ๆ ของศาลเจ้า ซงเป็นผู้ปกครองดแลศาลเจ้าแป๊ะกง
                                         �
                  คลองแงะ และเป็นผู้ได้รับมอบอานาจจากอธิบดีกรมการปกครอง กระทรวง
                  มหาดไทยในฐานะผู้มีอานาจหน้าท่ในการควบคุมดูแลการจัดหา
                                                ี
                                      �
                  ผลประโยชน์ในท่ดินของศาลเจ้า ตามกฎเสนาบดี ว่าด้วยกุศลสถานชนิด
                               ี
                                                                       ิ
                  ศาลเจ้า พ.ศ. 2463 และระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการเงน
                                           ี
                                                           ึ
                  ของศาลเจ้า พ.ศ. 2520 คดีน้แม้คู่สัญญาฝ่ายหน่งคือผู้ว่าราชการ
                                                         �
                                     �
                  จังหวัดสงขลาและนายอาเภอสะเดา ผู้ได้รับมอบอานาจจากอธิบดีกรม
                             ึ
                  การปกครอง ซ่งเป็นเจ้าหน้าท่ของรัฐ ตามมาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัต  ิ
                                         ี
                      ั
                  จัดต้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 เป็นผู้
                                                    �
                                                              ี
                                  ี
                  ลงนามในสัญญาเช่าท่ดินพิพาทก็ตาม แต่การทาสัญญาเช่าท่ดินและอาคาร
                  ศาลเจ้าแป๊ะกงคลองแงะ รวมท้งข้อพิพาทเก่ยวกับคาส่งบอกเลิกสัญญา
                                                          �
                                          ั
                                                    ี
                                                            ั
                  เช่าท่ดินหรือการพิจารณาการขอต่อสัญญาเช่าท่ดินระหว่างผู้ฟ้องคด ี
                                                        ี
                      ี
                  และผู้ถูกฟ้องคดี ล้วนมีมูลฐานมาจากสัญญาเช่าท่ดินเพ่อใช้ในการทา
                                                         ี
                                                              ื
                                                                       �
                  ประโยชน์การประกอบกิจการ ค้าน้ามันเพ่อแสวงหาผลกาไรของผู้ฟ้อง
                                                              �
                                             �
                                                   ื
                      ึ
                  คดี ซ่งเป็นนิติสัมพันธ์ใน เชิงพาณิชย์ โดยผู้ถูกฟ้องคดีได้รับค่าตอบแทน
                                 ั
                                                     �
                  เป็นเงินค่าเช่าเท่าน้น ไม่ได้มีลักษณะเป็นการดาเนินกิจการทางปกครอง
                             ั
                                                                 ี
                  แต่อย่างใด ท้งมิได้มีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน สัญญาท่ให้จัดทา
                                                                       �
                  บริการสาธารณะ หรือจัดให้มีสิ่งสาธารณูปโภคหรือแสวงประโยชน์จาก
                                                                  ิ
                                  ิ
                    ั
                  ทรพยากรธรรมชาตทจะถอว่าเป็นสญญาทางปกครองตามนยามของ
                                   ี
                                               ั
                                       ื
                                   ่
                                                                          97
   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113