Page 104 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 104

�
                           คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๔๒/๒๕๖๐
                                    ี
                                                   ี
                                         �
                                                              ี
                      ี
                                            ึ
                  คดีท่องค์การตลาดเพ่อเกษตรกรซ่งเป็นหน่วยงานทางปกครอง ยื่นฟ้อง
                                  ื
                  จาเลยท้งสองซ่งเป็นเอกชน ขอให้บังคับจาเลยท้งสองชดใช้ค่าเสียหาย
                                                       ั
                   �
                                                  �
                        ั
                              ึ
                                                    ื
                                ั
                           �
                                                       ี
                  จากการท่จาเลยท้งสองผิดข้อตกลงการเช่าพ้นท่ว่างโครงการคลังสินค้า
                          ี
                                              ื
                                                 �
                                                               �
                                                                    ั
                  และตลาดสินค้าเกษตรจังหวัดตรังเพ่อจาหน่ายสินค้า ให้จาเลยท้งสอง
                                                      ื
                                                        ี
                  ขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปและส่งมอบพ้นท่ดังกล่าวคืนให้แก่โจทก์
                          ี
                                                                   ี
                  ในสภาพท่เรียบร้อย และห้ามจาเลยท้งสองและบริวารเข้ามาเก่ยวข้อง
                                          �
                                               ั
                  กับพ้นท่ดังกล่าวอีกต่อไป แม้โจทก์จะเป็นหน่วยงานทางปกครอง แต่เม่อ
                                                                       ื
                      ื
                        ี
                  พิจารณาข้อตกลงระหว่างโจทก์และจาเลยท้งสองดังกล่าวก็เป็นเพียงการ
                                              �
                                                   ั
                        ื
                           ี
                  ให้เช่าพ้นท่โดยโจทก์ประสงค์เพียงค่าเช่าเป็นการตอบแทนโดยในระยะ
                                                       ั
                                          ี
                                       ื
                                           �
                  แรกอนุญาตให้ผู้เช่าเข้าใช้พ้นท่จาหน่ายสินค้าช่วคราวโดยไม่คิดค่าเช่า
                  ซ่งมีลักษณะของการประกอบกิจการเชิงพาณิชย์เช่นเดียวกับเอกชน
                   ึ
                                                         ี
                  ข้อตกลงระหว่างโจทก์กับจาเลยทงสองในคดน้จงมลักษณะเป็นสัญญา
                                            ้
                                            ั
                                                     ี
                                                       ึ
                                                      ี
                                       �
                                              ิ
                                                               �
                  ทางแพ่งมใช่สญญาทางปกครอง ข้อพพาทระหว่างโจทก์กบจาเลยทงสอง
                          ิ
                                                                    ั
                            ั
                                                             ั
                                                                    ้
                                ี
                  จึงเป็นคดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางแพ่ง
                                                   ี
                            �
                           คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๔/๒๕๖๑
                                    ี
                                         �
                                                               ี
                      ี
                                                        ี
                  คดีท่โจทก์เป็นเอกชนย่นฟ้องกระทรวงการคลัง ท่ 1 กรมธนารักษ์ ท่ 2
                                    ื
                                                                      ี
                  จาเลย ซ่งเป็นหน่วยงานทางปกครอง และจาเลยท่ 3 และท่ 4 ซ่งเป็น
                                                    �
                         ึ
                   �
                                                                ี
                                                                    ึ
                                                         ี
                                                                  ี
                                                               ื
                  เอกชน ขอให้ศาลพิพากษาว่า สัญญาเช่าท่ดินราชพัสดุเพ่อท่อยู่อาศัย
                                                    ี
                                             ี
                               ี
                                                         ี
                                          ื
                  และสัญญาเช่าท่ดินราชพัสดุเพ่อท่อยู่อาศัย เลขท่ 1-อบ-14/2555
                                     ี
                                                                    ิ
                                             ี
                                                 �
                                �
                  ตกเป็นโมฆะ ให้จาเลยท่ 3 และท่ 4 ดาเนินการจดทะเบียนเพกถอน
                                                                �
                           ั
                  สัญญาเช่าท้งสองฉบับดังกล่าว หากไม่ดาเนินการให้ถือเอาคาพิพากษา
                                                 �
                                                   ี
                                                           ี
                  ของศาลแทนการแสดงเจตนาห้ามจาเลยท่ 3 และท่ 4 เก่ยวข้องหรือ
                                                               ี
                                              �
                            ี
                  ยุ่งเก่ยวกับท่ดินแปลงพิพาท ส่วนจาเลยท่ 1 และท่ 2 ให้การว่า การทา �
                                                         ี
                                                  ี
                                             �
                      ี
                                                                          93
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109