Page 112 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 112

ี
                  เพียงดูแลรักษาทรัพย์ท่รับฝากไว้ในอารักขาแห่งตนแล้วส่งมอบคืนให้
                     �
                                       ี
                                                 �
                  แก่จาเลย และโจทก์มีสิทธิท่จะเรียกร้องบาเหน็จค่าฝากได้หรือไม่เพียงใด
                  เท่าน้น สัญญาดังกล่าวจึงไม่มีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน หรือจัดให้ม  ี
                      ั
                   ่
                                                                       ื
                   ิ
                           ู
                  สงสาธารณปโภค หรือแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ หรอ
                                                        �
                                                           ิ
                      ั
                            ่
                            ี
                                                                 ื
                  เป็นสญญาทหน่วยงานทางปกครองให้โจทก์เข้าดาเนนการหรอเข้าร่วม
                              �
                   �
                  ดาเนินการจัดทาบริการสาธารณะโดยตรง แต่เป็นสัญญาทางแพ่งท่ม ี
                                                                       ี
                  หน่วยงานทางปกครองเป็นคู่สัญญาเท่านน ข้อพิพาทระหว่างโจทก์กับ
                                                  ั
                                                  ้
                  จาเลยจึงมิใช่คดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง
                   �
                                     ี
                                    ี
                           คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๑๗๑/๒๕๖๑
                            �
                                                             ี
                                         �
                                                  ี
                              ั
                                            ื
                      ี
                  คดีท่ผู้ฟ้องคดีท้งสองเป็นเอกชนย่นฟ้องกรุงเทพมหานคร ขอให้บังคับ
                             �
                                   ี
                                                   ื
                                                      ี
                  ผู้ถูกฟ้องคดีชาระหน้ค่าภาระในการใช้พ้นท่ฝากเก็บและดูแลรักษา
                                                      �
                  รถดับเพลิงและอุปกรณ์บรรเทาสาธารณภัยจานวน 176 คัน ให้แก่
                               ั
                  ผู้ฟ้องคดีท้งสองน้น แม้ผู้ถูกฟ้องคดีเป็นราชการส่วนท้องถ่นและมีอานาจ
                                                             ิ
                          ั
                                                                    �
                                                                        ึ
                       ี
                  หน้าท่ในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ตามมาตรา 89 วรรคหน่ง
                                                     ุ
                                           ิ
                               ั
                       ่
                                  ั
                                   ิ
                  (3) แหงพระราชบญญตระเบียบบรหารราชการกรงเทพมหานคร พ.ศ. 2528
                                                                  ู
                                               ื
                   ่
                   ึ
                                                  ิ
                  ซงเป็นหน่วยงานทางปกครอง แต่เม่อพจารณาข้ออ้างของผ้ฟ้องคด  ี
                                                              �
                                               ี
                  ท้งสองอันเป็นมูลเหตุแห่งการฟ้องคดีน้ เป็นการเรียกร้องบาเหน็จค่าฝาก
                   ั
                                                         ู
                                                            ั
                                           ื
                                           ้
                                             ี
                                                                   ั
                  ทรพย์หรือ ค่าภาระในการใช้พนท่ฝากเก็บและดแลรกษารถดบเพลิง
                    ั
                  และอุปกรณ์บรรเทาสาธารณภัย ซ่งแม้รถดับเพลิงและอุปกรณ์บรรเทา
                                             ึ
                  สาธารณภัยจะเป็นทรัพย์สินของราชการ ซ่งผู้ถูกฟ้องคดีอาจนาไปใช้
                                                                   �
                                                    ึ
                                                    ี
                                           �
                    ื
                         �
                  เพ่อจัดทาบริการสาธารณะตามอานาจหน้าท่ แต่ข้อตกลงระหว่างผู้ฟ้อง
                                      ี
                                                                       ื
                                              ั
                      ี
                  คดีท่ 1 กับผู้ถูกฟ้องคดีท่ผู้ฟ้องคดีท้งสองกล่าวอ้างตามฟ้องเป็นไปเพ่อ
                  มุ่งประโยชน์ในการดูแลทรัพย์สินของผู้ถูกฟ้องคดี โดยผู้ฟ้องคดีท่ 1 คง
                                                                    ี
                                          ี
                        ี
                  มีหน้าท่เพียงดูแลรักษาทรัพย์ท่รับฝากไว้ในอารักขาแห่งตนแล้วส่งมอบ
                                                                          101
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117