Page 80 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 80
�
ี
ี
�
ี
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๑๗/๒๕๖๐
�
คดีท่สานักงานรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) ผู้ฟ้องคดี ฟ้อง
ี
ขอให้บังคับบริษัท ซ. ผู้ถูกฟ้องคดี ชาระเงินกรณีผิดสัญญาว่าจ้างผู้ถูก
�
ฟ้องคดให้พัฒนาระบบสานักงานอิเล็กทรอนิกส์สถาบันคุณวุฒิวชาชีพ
ี
�
ิ
ึ
(องค์การมหาชน) เม่อผู้ฟ้องคดีเป็นองค์การมหาชนท่จัดต้งข้นตาม
ั
ี
ื
้
ี
�
ั
ั
พระราชกฤษฎกาจดตงสานกงานรฐบาลอเลกทรอนิกส์ (องค์การมหาชน)
็
ิ
ั
ั
พ.ศ. 2554 ประกอบพระราชบัญญัติองค์การมหาชน พ.ศ. 2542 จึง
ั
เป็นหน่วยงานทางปกครองตามมาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติจัดต้ง
ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 และตามพระราช
�
กฤษฎีกาจัดต้งสานักงานรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) พ.ศ.
ั
�
2554 มาตรา 3 และมาตรา 7 มีวัตถุประสงค์ในการดาเนินกิจการ
ื
ของรัฐเก่ยวกับการนาเทคโนโลยีสารสนเทศและการส่อสารมาใช้เป็น
ี
�
เคร่องมือในการบริหารจัดการและบูรณาการ การปฏิบัติงานของหน่วยงาน
ื
ต่าง ๆ ของภาครัฐ เพ่อเพ่มศักยภาพในการให้บริการประชาชนหรือรัฐบาล
ื
ิ
�
อิเล็กทรอนิกส์หลายประการ โดยสัญญาพิพาทมีสาระสาคัญเป็นการ
�
�
ี
ท่ผู้ฟ้องคดีว่าจ้างให้ผู้ถูกฟ้องคดีดาเนินการพัฒนาระบบสานักงาน
ึ
อิเล็กทรอนิกส์ให้แก่สถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ (องค์การมหาชน) ซ่งเป็น
หน่วยงานของรัฐด้วยกัน เพ่อนาเทคโนโลยีสารสนเทศและการส่อสาร
ื
ื
�
มาปรับปรุงวิธีการและกระบวนการปฏิบัติงานให้เกิดความรวดเร็วและ
ึ
มีประสิทธิภาพในการให้บริการประชาชนมากย่งข้น สัญญาพิพาท
ิ
�
ั
จึงเป็นการท่ผู้ฟ้องคดีดาเนินการตามวัตถุประสงค์ท่กฎหมายจัดต้ง
ี
ี
�
ี
หน่วยงานของผู้ฟ้องคดีกาหนดอานาจหน้าท่ไว้โดยตรงโดยให้ผู้ถูกฟ้องคด ี
�
เข้าร่วมปฏิบัติงานอันเป็นภารกิจหลักของผู้ฟ้องคดีในการดาเนินจัดทา �
�
ี
บริการสาธารณะ สัญญาพิพาทจึงเป็นสัญญาทางปกครอง คดีน้จึงเป็น
คดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง
ี
69
