Page 82 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 82

คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๒๓/๒๕๕๘
                                         �
                                                   ี
                                                              ี
                            �
                                    ี
                                                                   ึ
                  สัญญาท่หน่วยงานทางปกครองว่าจ้างเอกชนให้ซ่อมรถยนต์ ซ่งได้รับ
                         ี
                  ความเสียหายจากอุทกภัยให้กลับมาใช้งานได้ตามปกติ ไม่ปรากฏว่า
                                                             ึ
                                                               ึ
                  วัตถุประสงค์ของสัญญาเป็นการจัดให้คู่สัญญา อีกฝ่ายหน่งซ่งเป็นเอกชน
                                  �
                      �
                                                            ิ
                  เข้าดาเนินการจัดทาบริการสาธารณะหรือจัดให้มีส่งสาธารณูปโภค
                                         �
                    ื
                  เพ่อเป็นเคร่องมือในการจัดทาบริการสาธารณะ ตามบทนิยามสัญญา
                           ื
                  ทางปกครอง สัญญาดังกล่าวจึงเป็นเพียงการก่อให้เกิดนิติสัมพันธ์ตาม
                                  ั
                  กฎหมายเอกชนในลกษณะของสญญาจ้างทาของ ซงเป็นเพยงสญญา
                                                           ่
                                                    �
                                                           ึ
                                                                    ั
                                            ั
                                                                 ี
                          ี
                                                           ั
                  ทางแพ่งท่มีหน่วยงานทางปกครองเป็นคู่สัญญาเท่าน้น
                                                              ี
                                                   ี
                                    ี
                                         �
                            �
                           คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๑๖/๒๕๕๙
                                           �
                      ี
                                                              ื
                  คดีท่บริษัทท่าอากาศยานไทย จากัด (มหาชน) โจทก์ ย่นฟ้องเอกชน
                  จาเลย ในคดีพิพาทเก่ยวกับข้อตกลงการใช้ทรัพย์สิน บริการและ
                                    ี
                   �
                                        �
                                                           ึ
                  ส่งอานวยความสะดวก ขอให้ชาระค่าธรรมเนียมในการข้นลงของเคร่องบิน
                   ิ
                     �
                                                                    ื
                                  ี
                  และค่าธรรมเนียมท่เก็บเคร่องบินตามข้อตกลงใช้ทรัพย์สิน บริการ
                                        ื
                                                                  ั
                  และส่งอานวยความสะดวก โจทก์เคยเป็นรัฐวิสาหกิจที่ได้จัดต้งข้นตาม
                                                                    ึ
                         �
                       ิ
                  พระราชบญญัต แต่ต่อมาได้ผ่านการแปลงสภาพตามกฎหมายว่าด้วยทน
                                                                       ุ
                          ั
                              ิ
                                                   �
                  รัฐวิสาหกิจ ให้กลายมาเป็นบริษัทมหาชนจากัด โจทก์จะเป็นหน่วยงาน
                  ทางปกครองได้ก็ต่อเม่อโจทก์ได้กระทากิจการบางอย่างตามท่กฎหมาย
                                   ื
                                                                 ี
                                               �
                                                          ิ
                  มอบหมายให้ใช้อานาจทางปกครองหรอการดาเนนกจการทางปกครอง
                                                        ิ
                               �
                                                     �
                                                ื
                          ่
                                               ั
                                                   ิ
                                                                �
                      ้
                            ิ
                      ั
                          ื
                                                              ่
                  เท่านน เมอพจารณาข้อตกลงการใช้ทรพย์สน บรการและสงอานวยความ
                                                              ิ
                                                      ิ
                                                   ึ
                                                     ี
                  สะดวกพิพาท มีลักษณะเป็นสัญญาอย่างหน่งท่โจทก์ตกลงให้จาเลยได้รับ
                                                                 �
                  บริการและใช้ทรัพย์สินของโจทก์ โดยจาเลยยินยอมชาระค่าตอบแทน
                                                            �
                                                 �
                                                           ั
                  อันเป็นการประกอบกิจการเชิงพาณิชย์ของโจทก์ ท้งการกาหนดแบบ
                                                                �
                  และรายละเอียดของข้อตกลงก็เป็นการผูกนิติสัมพันธ์บนพ้นฐานความ
                                                               ื
                                                                          71
   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87