Page 84 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 84
ื
�
ของนักศึกษา เม่อข้อกาหนดของสัญญา มีลักษณะเป็นสัญญาจ้างเหมา
ึ
ึ
ั
�
บริการซ่งเป็นสัญญาจ้างทาของท่วไป แม้ขอบเขตของงาน (TOR) ซ่ง
ื
เป็นส่วนหน่งของสัญญาระบุวัตถุประสงค์ว่าเพ่อให้นักศึกษาได้รับความรู้
ึ
ี
ประสบการณ์จริงเก่ยวกับการดาเนินธุรกิจ สามารถประยุกต์ใช้ในการ
�
ิ
ี
ึ
เรยนและการปฏบตงานจรง กเป็นเพยงวตถประสงค์ของการศกษา
ิ
ุ
ั
ั
็
ิ
ี
ดูงานตามโครงการ มิใช่วัตถุประสงค์ให้โจทก์เข้าจัดทาบริการสาธารณะ
�
ี
�
เสียเอง ประกอบกับขอบเขตของงานตามสัญญาและท่กาหนดใน
ั
ื
ใบเสนอราคาล้วนเป็นบริการเก่ยวกับการจองต๋วเคร่องบินค่าธรรมเนียม
ี
การเข้าชมสถานท่ต่าง ๆ การผ่านแดน ค่าพาหนะ ค่าโรงแรม ค่าอาหาร
ี
ื
ค่าจัดทาเอกสารการเดินทาง กระเป๋า และเส้อโปโลของคณะเดินทาง
�
ั
ึ
รวมถึงค่าประกันอุบัติเหตุต่าง ๆ ซ่งเป็นการจ้างเหมาบริการเท่าน้น แม้
�
จะปรากฏว่ามีค่าบริการเป็นค่าใช้จ่ายสาหรับสถานท่ศึกษาดูงานด้วย
ี
ี
หน้าท่ของโจทก์ก็เป็นเพียงนายหน้าในการพาคณะนักศึกษาเข้าศึกษา
�
ดูงานในสถานท่ดังกล่าว แต่มิใช่เป็นการให้โจทก์เข้าร่วมจัดทาบริการ
ี
ี
ั
�
สาธารณะโดยตรงอันจะถือว่าเป็นสัญญาท่ให้จัดทาบริการสาธารณะ ท้ง
สัญญาพิพาทไม่มีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน หรือสัญญาจัดให้มีส่ง
ิ
สาธารณูปโภคหรือสัญญาแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ ตาม
บทนิยามสัญญาทางปกครอง สัญญาพิพาทในคดีน้จึงเป็นเพียงสัญญา
ี
ทางแพ่ง
ี
ี
�
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๘/๒๕๖๐
�
ี
ี
ผู้ฟ้องคดีเป็นสถาบันในสังกัดทบวงมหาวิทยาลัยย่นฟ้องเอกชนเก่ยวกับ
ื
ึ
สัญญาว่าจ้างผู้ถูกฟ้องคดีท่ 1 ซ่งเป็นเอกชนให้บริการในการเดินทาง
ี
ศึกษาดูงาน ณ ประเทศญ่ปุ่นของนักศึกษา เม่อข้อกาหนดของ
ื
�
ี
ึ
�
สัญญามีลักษณะเป็นสัญญาจ้างเหมาบริการ ซ่งเป็นสัญญาจ้างทาของ
73
