Page 87 - รายงานประจำปี 2563
P. 87
ี
ื
วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ เม่อผู้ฟ้องคด แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง
ั
่
้
ั
้
ู
ี
ฟองคดเมอพนกาหนดระยะเวลาหนงปนบแต่วนทร พ.ศ. ๒๕๓๙ ส่วนการเพิกถอนคาส่งอนุมัติให้
ื
ี
�
่
ี
้
ึ
่
ั
�
ั
หรือควรรู้เหตุแห่งการฟ้องคดี ศาลปกครองชั้นต้น จ่ายเงิน ช.ค.บ. พร้อมท้งเรียกเงินคืนน้น เน้อหา
ื
ั
�
ี
ั
จึงไม่รับฟ้องคดี และศาลปกครองสูงสุดมีค�าสั่งยืน ของคาส่งข้างต้นในส่วนท่เป็นการเรียกเงินคืน
ี
่
่
�
ตามคาสงศาลปกครองชนต้นทไม่รบฟ้องคดไว้ ย่อมไมเป็นคาส่งทางปกครอง เมอเป็นการจ่ายเงิน
้
ั
่
ั
ื
่
ี
�
ั
ั
1
ี
ั
ี
�
พิจารณา ตามคาส่งศาลปกครองสูงสุดท ให้แก่บุคคลท่ไม่มีสิทธิตามกฎหมาย ย่อมเป็นกรณ ี
่
๕๔๘/๒๕๕๐ ท่บุคคลดังกล่าวได้รับไปโดยปราศจากมูลอันจะ
ี
ต่อมามีการเสนอเร่องและขอให้ อ้างกฎหมายได้ จึงเข้าลักษณะลาภมิควรได้
ื
ื
คณะกรรมการกฤษฎีกาพิจารณาเร่องการเพิกถอน แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา
�
คาส่งอนุมัติให้จ่ายเงินช่วยค่าครองชีพผู้รับเบ้ยหวัด ๔๐๖ จึงต้องฟ้องเป็นคดีแพ่งต่อศาลยุติธรรม
ั
ี
ื
บานาญและการเรียกคืนเงินซ่งเจ้าหน้าท่รับไป ตามความเห็นคณะกรรมการกฤษฎีกาเร่องเสร็จ
ึ
ี
�
โดยไม่มีสิทธิตามกฎหมาย คณะกรรมการกฤษฎีกา ที่ ๘๗๗/๒๕๕๖
ั
มีความเห็นว่า พระราชกฤษฎีกาเงินช่วยค่าครองชีพ ในระหว่างน้นมีการฟ้องคดีต่อศาลปกครอง
ี
ผู้รับเบ้ยหวัดบานาญ พ.ศ. ๒๕๒๑ ได้กาหนด เป็นคดพพาทเกยวกบความรบผดอย่างอน ของ
ื
ั
�
ิ
�
่
่
ี
ี
ั
ิ
หลักเกณฑ์เกี่ยวกับผู้มีสิทธิรับเงิน ช.ค.บ. ไว้ และ เจ้าหน้าท่ของรัฐอันเกิดจากการละเลยต่อหน้าท ี ่
ี
ี
�
ระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยการเบิกจ่ายเงิน ตามท่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ โดย
ช่วยค่าครองชีพ ผู้รับเบ้ยหวัดบานาญ พ.ศ. ๒๕๓๓ ศาลปกครองช้นต้นเห็นว่า เป็นคดีพิพาทเก่ยวกับ
�
ี
ี
ั
ื
ได้กาหนดหลักเกณฑ์และวิธีการเบิกจ่ายเงิน ช.ค.บ. ความรับผิดอย่างอ่นของเจ้าหน้าท่ของรัฐอันเกิด
ี
�
โดยส่วนราชการผู้เบิกมีหน้าท่ตรวจสอบว่า จากการละเลยต่อหน้าท่ตามท่กฎหมายกาหนด
ี
ี
ี
�
�
ผู้ย่นคาขอเบิกเงินหรือผู้ท่ส่วนราชการผู้เบิกจะ ให้ต้องปฏิบัติอยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษา
ื
�
ี
ึ
ดาเนินการเบิกจ่ายเงินให้น้น เป็นผู้มีสิทธิได้รับเงิน ของศาลปกครองตามมาตรา ๙ วรรคหน่ง (๓)
�
ั
ั
ช.ค.บ. หรือไม่ หากเป็นผู้มีสิทธิท่จะลงลายมือช่อ แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองและวิธ ี
ี
ื
�
ในคาขอเบิกเงินและดาเนินการเบิกจ่ายเงินให้ต่อไป พิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ แต่อย่างไรก็ดี
�
ื
ั
ั
ี
ื
โดยวางฎกาเบกเงินกับกรมบญชกลางหรอ ศาลปกครองช้นต้นไม่รับฟ้องคดีเน่องจากเป็น
ี
ิ
�
ื
�
�
�
ื
สานักงานคลังจังหวัดในฐานะสานักเบิกบานาญ การย่นฟ้องคดีเม่อพ้นกาหนดหน่งปีนับแต่วันรู้
ึ
้
ี
่
ู
ู
ั
ดังนน การทส่วนราชการผ้เบิกได้พจารณาและ หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟ้องคดี ผ้ฟ้องคดีได้
ิ
เห็นควรให้ดาเนินการเบิกจ่ายเงิน ช.ค.บ. ให้แก่ อุทธรณ์คาส่งโดยศาลปกครองสูงสุดเห็นว่า เป็นคด ี
�
�
ั
ั
�
ื
บุคคลใดน้น เป็นการใช้อานาจตามกฎหมายของ พิพาทเก่ยวกับความรับผิดอย่างอ่นของเจ้าหน้าท ่ ี
ี
ี
ี
เจ้าหน้าท่ท่มีผลกระทบต่อสถานภาพแห่งสิทธิของ ของรัฐอันเกดจากการละเลยต่อหน้าท่ตามท ี ่
ี
ิ
บุคคล จึงเป็นค�าสั่งทางปกครองตามนัยมาตรา ๕ กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติตามมาตรา ๙
�
1 ความเห็นคณะกรรมการวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองในเรื่องเสร็จที่ ๕๙๔/๒๕๕๒
คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำานาจหน้าที่ระหว่างศาล ๘๕
