Page 91 - รายงานประจำปี 2563
P. 91
ึ
ิ
ื
่
ี
ึ
่
ของคดีพิพาทเก่ยวกับความรับผิดอย่างอ่นของ สมาชกของตนในฐานะเอกชนคนหนง ซงไม่
ี
หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าท่ของรัฐ เข้าหลักเกณฑ์ของคดีพิพาทเก่ยวกับความรับผิด
ี
ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติ อย่างอ่นของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าท ี ่
ื
จัดต้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง ของรัฐ ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราช
ั
ั
พ.ศ. ๒๕๔๒ ท่จะอยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษา บัญญัติจัดต้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคด ี
ี
�
ื
ี
ี
ของศาลปกครอง กรณีจึงเป็นเร่องท่ผู้ฟ้องคด ปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ที่จะอยู่ในอ�านาจพิจารณา
ื
ซ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองต้องใช้สิทธิฟ้อง พิพากษาของศาลปกครอง กรณีจึงเป็นเร่องท ี ่
ึ
เรียกเงินคืนจากผู้ถูกฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรม ผู้ฟ้องคดีซ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองต้องใช้สิทธ ิ
ึ
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท ฟ้องเรียกเงินคืนจากผู้ถูกฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรม
�
ี
่
�
ี
ี
ิ
ิ
้
ั
่
�
๘๐/๒๕๖๑ โจทก์ฟ้องขอให้ศาลมีคาพิพากษาให้ คาวนจฉยชขาดอานาจหน้าทระหว่างศาลท ี ่
�
ี
�
ี
�
ี
ึ
�
จาเลยซ่งเป็นข้าราชการในสังกัดของโจทก์คืนเงิน ๑๖๓/๒๕๖๑ คดีน้สานักงานคณะกรรมการ
ี
ค่าลงทะเบียนท่ได้รับไปโดยไม่มีสิทธิพร้อมดอกเบ้ย สิทธิมนุษยชนแห่งชาติฟ้องขอให้ศาลมีคาพิพากษา
�
ี
จึงเป็นกรณีท่รัฐฟ้องคดีโดยใช้สิทธิเรียกร้องเอา ให้จาเลย ซ่งเป็นข้าราชการในสังกัดของโจทก์
ี
�
ึ
แก่เจ้าหน้าท่ของรัฐในฐานะเอกชนคนหน่ง ซ่งไม่ คืนเงนค่าลงทะเบียนทได้รบไปโดยไม่มีสิทธ ิ
ิ
่
ั
ึ
ี
ึ
ี
เข้าหลักเกณฑ์ของคดีพิพาทเก่ยวกับความรับผิด พร้อมดอกเบี้ย จึงเป็นกรณีที่รัฐฟ้องคดีโดยใช้สิทธิ
ี
ื
ี
อย่างอ่นของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าท ี ่ เรียกร้องเอาแก่เจ้าหน้าท่ของรัฐในฐานะเอกชน
ของรัฐ ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราช คนหนึ่ง ซึ่งไม่เข้าหลักเกณฑ์ของคดีพิพาทเกี่ยวกับ
ั
ื
บัญญัติจัดต้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคด ี ความรับผิดอย่างอ่นของหน่วยงานทางปกครอง
ปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ เมื่อตามค�าฟ้องของโจทก์ หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓)
ั
�
ั
ึ
่
่
ี
ิ
ื
ู
ไม่เข้าลกษณะคดพพาทอนใดซงอย่ในอานาจ แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองและ
พิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง ตามมาตรา ๙ วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ กรณีจึงเป็น
ื
วรรคหน่ง แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครอง เร่องท่โจทก์ซ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองต้องใช้
ึ
ี
ึ
ั
ี
และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ กรณ สิทธิฟ้องเรียกเงินคืนจากจ�าเลยต่อศาลยุติธรรม
ี
จงเป็นเรองทโจทก์ซงเป็นหน่วยงานทางปกครอง คาวนจฉยชขาดอานาจหน้าทระหว่างศาลท ี ่
ั
ิ
่
่
ึ
�
ี
้
ี
ื
่
่
�
ึ
ิ
ี
ึ
�
ต้องใช้สิทธิฟ้องเรียกเงินคืนจากจาเลยต่อ ๖๒/๒๕๖๒ คดีน้โจทก์ซ่งเป็นหน่วยงาน
�
ศาลยุติธรรม ทางปกครองฟ้องขอให้จาเลยคืนเงินค่าเช่าบ้าน
ี
ี
ี
่
คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท ท่เบิกไปโดยไม่มีสิทธิแก่โจทก์ จึงเป็นกรณีท่รัฐ
�
ี
�
ี
ึ
๘๑/๒๕๖๑ คดีน้ผู้ฟ้องคดีซ่งเป็นหน่วยงาน ฟ้องคดีโดยใช้สิทธิเรียกร้องเอาแก่จาเลยซ่งเป็น
ึ
ี
�
�
ทางปกครอง ฟ้องขอให้ผู้ถูกฟ้องคดีคืนเงินสะสม ข้าราชการของตนมิใช่เป็นการใช้อานาจในฐานะ
ี
่
ี
ิ
ิ
เงนสมทบและผลประโยชน์ตอบแทนเงนดงกลาวท ี ่ ท่เป็นหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าท่ของรัฐ
ั
�
ึ
ี
ได้รับไปโดยไม่มีสิทธิแก่ผู้ฟ้องคดี จึงเป็นกรณีที่รัฐ ท่ใช้อานาจตามกฎหมายเหนือเอกชนซ่งไม่เข้า
ื
ี
ฟ้องคดีโดยใช้สิทธิเรียกร้องเอาแก่ข้าราชการซ่งเป็น หลักเกณฑ์ของคดีพิพาทเก่ยวกับความรับผิดอย่างอ่น
ึ
คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำานาจหน้าที่ระหว่างศาล ๘๙