Page 174 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 174

ดุลพาห




               สามารถออกคำาสั่งโอนย้ายลูกจ้างเพื่อประโยชน์แก่การเรียนรู้และทำางานหลายๆ อย่างก็ได้
                                                                                             ๒๒
                                                               ๒๓
               หรือเพื่อความเหมาะสมใดๆ อย่างสุจริตก็สามารถทำาได้

                        • ความมีหน้ามีตาในสังคม (สรรเสริญ)

                        กรณีนี้มีตัวอย่างให้เห็นอยู่ไม่น้อย เช่น การประกาศเกียรติคุณพนักงานดีเด่น ไม่ป่วย
               สาย ขาด ลา ตลอดทั้งปี หรือพนักงานขายมือทองผู้มีผลงานเป็นที่หนึ่งตลอด ๓ ปี ติดต่อกัน

               หรือพนักงานติดตามเร่งรัดหนี้สินระดับ “แขกเรียกพ่อ” A/C 100% เต็ม เป็นต้น

                        • ความพึงพอใจในการทำางานและคุณภาพชีวิตในการทำางาน (สุข)

                        ถ้าพนักงานมีเงินเดือนค่าจ้างดี มีความก้าวหน้าในงานและสังคมเพื่อนฝูงหรือองค์กร
               ยอมรับในตัวเขา ๆ ย่อมมีความพึงพอใจในการทำางาน (Job Satisfaction) และมีคุณภาพชีวิต

               ในการทำางาน (Quality of work life) ที่ดี

                        ๒. การให้โทษ

                        การให้คุณให้โทษนี้ เป็นการใช้อำานาจบังคับบัญชาของนายจ้างต่อลูกจ้างเมื่อลูกจ้าง

               ประพฤติตนสอดคล้องหรือขัดต่อระเบียบวินัย แล้วแต่กรณี ซึ่งอาจรวมถึงอาจมีผลงาน
               ไม่เป็นที่น่าพอใจของนายจ้าง การให้โทษอาจมีได้ในลักษณะต่างๆ ดังต่อไปนี้


                        • ตักเตือนด้วยวาจา
                        นับว่าเป็นมาตรการทางวินัยเชิงให้โทษที่เบาที่สุด มักใช้ในกรณีที่ลูกจ้างทำาความผิด

               สถานเบา หรือเป็นความผิดที่ไม่ได้เกิดจากเจตนาที่ชั่วร้าย เช่น ประมาทเลินเล่อ แต่ไม่เกิด
               ความสูญเสีย หรือความเสียหายที่ร้ายแรงใดๆ จึงต้องปรามไว้ก่อน หรืออาจเป็นความผิดครั้งแรก

               ที่สามารถปรับปรุงแก้ไขพฤติกรรมได้ไม่ยากนักเพราะอาจเป็นเด็กใหม่ (ไม่ใช่ประเภทไม้แก่ดัดยาก) ๒๔







               ๒๒.  คำาพิพากษาศาลฎีกาที่  ๙๐๙/๒๕๓๒  ย้ายพนักงานจากสายวิชาการไปสายธุรการ  โดยไม่ลดค่าจ้าง
                    นายจ้างสามารถทำาได้.
               ๒๓.  คำาพิพากษาศาลฎีกาที่  ๓๖๔/๒๕๔๘ เดิมพนักงานอยู่ฝ่ายขาย เมื่อไม่ได้อยู่ฝ่ายขายแล้ว จึงไม่มีสิทธิได้
                    รับค่าน้ำามันรถ และค่าโทรศัพท์ นายจ้างสามารถออกคำาสั่งทำาได้ แม้ลูกจ้างจะมีอำานาจบังคับบัญชา
                    ลูกจ้างอื่นลดลงก็ไม่ถือว่าลดตำาแหน่งเพราะอยู่ในระดับเดียวกัน.
               ๒๔.  ในภาคปฏิบัติแม้จะเป็นการตักเตือนด้วยวาจา  ก็ต้องมีการบันทึกไว้เป็นหนังสือเช่นกัน  (แต่จะไม่มี
                    คุณค่าในทางกฎมายเทียบเท่าคำาเตือนที่เป็นหนังสือ) และเก็บบันทึกนี้ไว้ในแฟ้มประวัติพนักงานเช่นกัน.



               กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑                                                     163
   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179