Page 175 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 175
ดุลพาห
๒๕
• ตักเตือนเป็นหนังสือ
มาตรการตักเตือนเป็นหนังสือนี้ คือ เป็นเรื่องที่มีความสำาคัญมากทีเดียว และมี
ข้อกฎหมาย คือ พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ มาตรา ๑๑๙ (๔) เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
กล่าวคือ ลักษณะสำาคัญของคำาเตือนต้องมีดังต่อไปนี้
(๑) คำาเตือนเป็นหนังสือของนายจ้างที่มีไปถึงลูกจ้าง
(๒) แบบของคำาเตือน
คำาเตือนนี้ไม่มีแบบตามกฎหมายบัญญัติไว้โดยตรงอย่างชัดเจน แต่เมื่อพิจารณา
จากแนวคำาพิพากษาศาลฎีกาแล้ว ควรมีเนื้อความดังต่อไปนี้
(๒.๑) วัน เดือน ปี ที่ออกคำาเตือน
(๒.๒) ชื่อ นามสกุล ของลูกจ้างที่ถูกเตือน
(๒.๓) วัน เดือน ปี และสถานที่ที่ลูกจ้างกระทำาผิดพร้อมสาระสำาคัญแห่งการ
กระทำาผิดโดยย่อ อันสามารถทำาให้ลูกจ้างเข้าใจได้โดยย่อ และความผิดดังกล่าวผิดต่อข้อบังคับ
หรือระเบียบการทำางานข้อใดบ้าง
(๒.๔) เนื้อหาที่ระบุว่า ห้ามกระทำาผิดซำ้าอีก มิฉะนั้นถูกเลิกจ้างหรือลงโทษสถานหนัก
(๒.๕) ระบุชื่อและลงลายมือชื่อของผู้ออกคำาเตือน (นายจ้างหรือผู้รับมอบอำานาจ
จากนายจ้าง)
(๓) คำาเตือน ต้องไปถึงลูกจ้างแล้ว โดยอาจเป็นวิถีทางดังต่อไปนี้
(๓.๑) ลงนามรับทราบ
(๓.๒) ปิดประกาศในสถานประกอบการของนายจ้าง
(๓.๓) ส่งทางไปรษณีย์ตอบรับ
(๓.๔) อ่านให้ลูกจ้างฟังต่อหน้าพยาน
(๓.๕) มอบให้ลูกจ้างไปต่อหน้าพยาน
๒๕. ฎีกาที่ ๑๙๐๓/๒๕๒๗ คำารับสารภาพของลูกจ้าง แม้มีบันทึกเป็นหลักฐานว่าได้ตักเตือนจากผู้บังคับบัญชา
ไม่ใช่คำาเตือน, ฎีกาที่ ๑๒๕๒/๒๕๒๖ ภาคทัณฑ์โทษ ไม่ใช่การเตือนเป็นหนังสือ.
164 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕
