Page 17 - แนวคำพิพากษาศาลฎีกาเกี่ยวกับดุลพินิจในการรอหรือไม่รอการลงโทษหรือกำหนดโทษ
P. 17

15




                         ๕๗๘/๒๕๖๓ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๓๐๐ พ.ร.บ.จราจรทางบก พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔๓ (๔)

               ๑๕๗ รับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจ าคุก ๖ เดือน และปรับ ๒๐,๐๐๐ บาท โทษจ าคุกรอการลงโทษ
               และคุมความประพฤติ


                         แม้จ าเลยขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้เฉี่ยวชนผู้เสียหายได้รับอันตรายสาหัส แต่ข้อเท็จจริงได้
               ความตามรายงานการสืบเสาะและพินิจจ าเลยของพนักคุมประพฤติว่าหลังเกิดเหตุจ าเลยไม่ได้หลบหนี ทั้งยัง

               ไปเยี่ยมผู้เสียหายที่โรงพยาบาล กับชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้เสียหาย ๓,๐๐๐ บาท และบริษัทผู้รับประกันภัยรถ

               คันที่จ าเลยขับได้น าเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท มาวางต่อศาลชั้นต้นเพื่อชดใช้ให้แก่ผู้เสียหาย นอกจากนี้ยัง
               ปรากฏตามฎีกาของจ าเลยซึ่งโจทก์มิได้แก้ฎีกาว่า หลังจากศาลอุทธรณ์พิพากษาก่อนยื่นฎีกา บริษัทผู้รับ

               ประกันภัยรถคันที่จ าเลยขับยังได้ชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้เสียหายอีก ๘๗๔,๐๐๐ บาท ตามเอกสารแนบท้าย

               ฎีกา นับว่าจ าเลยรู้ส านึกในการกระท าความผิดและพยายามบรรเทาผลร้ายในความผิดของตนตามสมควร
               แล้ว พฤติการณ์แห่งคดีในระหว่างพิจารณาของศาลฎีกาจึงเปลี่ยนแปลงไป เมื่อไม่ปรากฏว่าจ าเลยเคยได้รับ

               โทษจ าคุกมาก่อน ประกอบกับจ าเลยมีภาระต้องเลี้ยงดูบุคคลในครอบครัว ตลอดจนนิสัยและความประพฤติ
                                                 ้
               ทั่วไปของจ าเลยไม่ปรากฏข้อเสียหายรายแรง ทั้งการจ าคุกจ าเลยระยะสั้นย่อมไม่ส่งผลดีทั้งต่อตัวจ าเลยเอง
               และสังคมโดยรวมเพราะจะท าให้จ าเลยขาดโอกาสในการประกอบอาชีพ ซึ่งจะเป็นภาระของสังคมต่อไป
               กรณีจึงมีเหตุสมควรรอการลงโทษจ าคุกให้แก่จ าเลย แต่เพื่อให้จ าเลยหลาบจ าเห็นสมควรลงโทษปรับอีก

               สถานหนึ่งและคุมความประพฤติของจ าเลยไว้




               ๓.ควำมผิดเกี่ยวกับเพศ


                    ไม่รอกำรลงโทษ

                         ๒๖๕๑/๒๕๕๗ มีความผิดตาม ป.อ มาตรา ๒๗๖ วรรคหนึ่ง รับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจ าคุก

               ๒ ปี


                         การกระท าความผิดของจ าเลยเป็นการคุกคามทางเพศต่อโจทก์ร่วมและเป็นการล่วงละเมิดต่อ
               อ านาจปกครองของบิดาโจทก์ร่วม ก่อให้เกิดผลกระทบต่อความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของสังคม

               พฤติการณ์แห่งคดีนับว่าเป็นเรื่องร้ายแรง แม้จ าเลยไม่เคยได้รับโทษจ าคุกมาก่อนหรือมีเหตุอื่นดังที่ยกขึ้น
               อ้างในฎีกา ก็มิใช่เป็นเหตุผลเพียงพอที่จะรับฟังเพื่อรอการลงโทษจ าคุกให้จ าเลย


                         ๗๒๖๐/๒๕๖๑ มีความผิดตาม ป.อ ๒๗๗ วรรคแรก ๒๗๙ วรรคแรก (เดิม) ประกอบมาตรา ๒๘๕

               รับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจ าคุก ๙ ปี ๒๔ เดือน
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22