Page 15 - Neşide Dergisi 6.Sayı
P. 15

Makale





               Anti-Terapi ya da



               “Tüketilen Yalnızlık”



               Stratejisi Olarak



               Psikoterapinin



               Yapısökümü







               Mehmet Hakan ALŞAN*


                                               “Kümülatif olmayan medeniyetlerde bireyler yerini bulamamıştır..!
                                                                  Ve kültür, vuslatı olmayan bir Kleopatra..”  **
                                                                                          Cemil Meriç


                  ireylerin —daha doğrusu bireysel yaşantıların—,   cesâretin yerini agresif ve ben merkezci bir giri-
               Bmodern yaşantıların dayatmış olduğu kaostan   şimciliğin alması;
               ötürü giderek atomize olması —parçalı bulutlu bir
                                                            benliğin yükselen bir değer olarak metâılaşması
               görünüm vermesi— çok ciddî bir psikiyatrik tab-
                                                            ve idolleşmesi,
               lo olarak önümüzde durmaktadır. Başka deyişle,
               bireylerin edilgenleşerek var−oluşsal dinamikle-  bu karmaşa içerisinde kişiliğin kendini bölüştüre-
               rinden soyutlanması ya da uzaklaşması; nevrotik   rek kalabalıklaşması;
               (sinirli  ve  gergin)  düzeyden  başlayıp,  patolojik
                                                            kadîm kültürel sterotiplerin yapı−söküme uğratı-
               (kronik-bîzârhastalık)  düzeye  doğru  süreçlenen
                                                            larak sâdece hobilerin veya çiğ bir merakın konu-
               bir anlâm yitimiyle kendini göstermektedir.   su olabilmesi;
               Bu anlâmda, tüketim kültürüyle yaşantımızı işgâl   sanatın, seri üretimler ve makinelerin tahâkkümü
               eden döngüsel değişimler;                    altında can çekişiyor olması ;
                                                                                   2
               derînliksiz kimlikler;                       edebiyâtın, uçuşan amorfik (belirsiz) egoların aş-
                                                            kınlıktan yoksun sayıklamalarına dildâr olması;
               yapayanlâm kipleri ve dil kalıpları (Esperanto) ;
                                                     1
                                                            mimârinin;  insânı,  insân−tekileştiren  ve  beton
               yüzeysel yaşam pratikleri;
                                                            bloklara tıkış tıkış yerleştiren bir basma kalıpçılık-
               rekãbetçi  yaşamın  dayattığı  baskılar  karşısında   la estetikten yoksunlaştırılması;
               tutunma gayretleri;
                                                            gettolardaki  dinginliğin,  asâletin  ve  geleneğin
               marûz kalınan enformasyon bombardımanı;      yerini; asabiyetin, şiddetin ve bir kenara itilmişlik

               *   PDR Uzmani (BİLSEM).
               **  Cemil Meriç, Sosyoloji Notları, İletişim Yayınları, İstanbul, ©1997.
               1   Bkz., A. Altınörs, Dil Felsefesi Sözlüğü, Paradigma Yay., İstanbul, ©2000.
               2   Bkz., İ. Tunalı, Sanat Ontolojisi, İnkilâp Kitabevi, İstanbul, ©2002.


                                                                                                     13
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20