Page 19 - Neşide Dergisi 6.Sayı

Makale

risinde bu konuyu dillendirdiğim zamân, öğren- Bu büyük ölçüde doğru olmalıdır.
cilerimden bir tânesi “Hocam, ben anlayamadım.
Çünkü post−modernizm belirsizliğin ideolojisi-
Tam olarak ‘post−modernizm’ nedir?” diye sor-
muştu. Benim için tam bir hâyâl kırıklığı idi! Bun- dir. Bu hâliyle post−modern etik; yıkıcı bir red-
dedişle, hem modern’e karşı bir redd−i mirâsı
ca süredir dersi ateşli ateşli anlatmam boşuna mı
gerçekleştiriyor, hem de bir zamânlar modernle
gitti yâni, diye içten içe düşünmüştüm…
berâber vâad edilen yaşam modüllerinin taahhü-
Sonra kendimi tekrar toparlayarak şu cevabı ver- dünü ortadan kaldırılarak, bireyi böylece —aslın-
me gereksinimi duymuştum: da, post−modernite klişesiyle— daha da patolojik
olabilecek özsüzlüğe ve temelsizliğe itekliyor.
“Post−modernizm demek, belirsizlik demektir.
Bağlamsızlık, boşluk ve anlâmsızlık demek yâni! Bu nedenden ötürüdür ki post−modern zamân-
Çünkü bu zamânlarda, bir sorunun birden fazla lardaki psiko−terapi sektörü; ironik ve kaotik dü-
cevabı; bir cevabın da birden fazla sorusu vardır. zeydeki egemen epistemolojinin, birey üzerinde
Gönül verebileceğin veya inanabileceğin bir an- yapmış tahribatının enkãzını kaldırmaya konuş-
lâm kipi ve aynı şekilde kelimelerin çağrışım uzayı landırılan bir pratiktir.
yoktur.
Bu anlâmda psikoterapi, yalnızlığın metâılaştığı
ve taraflarca tüketildiği araçsal bir etkinliktir de!
Her şey sığ ama gösterişlidir! Her şey değerli ve
Başka deyişle psikoterapi; modern inşanın aspa-
albenilidir, fakat bu değerler kırılgan olup mutlâk
ragasyalarının ya da yanılsamalarının günâhını ve
güzellikten yoksundur. Gelip geçicidir, yâni. Bor-
de insân−dışılığını aklamaya odaklanan post−
sa trendi gibi spekülasyona ve aşınmaya açıktır.
modern bir sektör ve de spekülatif bir retoriktir.
Bu zamânlarda kişisel değerleriniz bir ânda size
prim yaptırabilir, ya da bir ânda sizi çağın dışına Çünkü bu hâliyle psikoterapistler, modernitenin
iterek eskitebilir. Onun için bu zamânlarda kadîm insân−teki üzerinde yapmış olduğu tahrîbatı, yine
değerlere sâhip çıkmak, kısaca “adam gibi adam modern psikoloji argümanlarıyla —daha doğrusu
olmak”en zor iştir. post−modern bir formasyonla—rehabilite etmeye
çalışmaktadırlar.
Bu zamânlarda kaypak olmak gerektir. Yâni, her
değere açık, ama aynı zamânda bazı değerlere Diğer taraftan şunu da itiraf etmeliyiz ki “Psikote-
de mesâfeli ve kapalı olarak ilkel bir aydınlanma- rapi Yaşantısı’nın soy−kütüğünde, skolastik kili-
cı olmak gerektir. Post−modern anlatılar, antik selerin günâh çıkaran ya da günâhları dezenfekte
zamânların ilkel insânlarına, bir şekilde anlâmlılık eden [defakto] işlevinin tortularına da rastlayabi-
ve aşkınlık veren basit kil tabletlerindeki veya par- lirsiniz. Bu anlâmda psikoterapi, aydınlanma ve
şömenlerdeki sâhici duyguyu bile vermekten yok- materyalizm ile kutsâlı yerinden söken, tanrıyı ye-
sundur. Bu bağlamda ilkel insân, modern insân- rinden eden, dinî değerleri tenzil−i rütbeye uğra-
dan çok daha mutlu ve sâhiciydi de denilebilir.” tan Batılı−Anglosakson kültürün ürünüdür.

17