Page 26 - Neşide Dergisi 6.Sayı
P. 26
oluşuyla değil de, bu tür şablonik kıstaslarla ele men belki bu kadar da uzun ömürlü olamaya-
almak giderek daha çok taraftar bulmakta ve caktı. Sonuç olarak modernizm, psikoloji veya
son tahlilde rûhsal hastalıklar artık yeni stigma- psikiyatri olmadan yoluna devam edecek olsaydı,
lar (damgalar) şeklinde ve de işlevinde —biopo- kendi kendine mânevîyatsız ve aşkın olmayan bir
litik olarak modernitenin yadsıdığı ve tecrît ettiği iflâsa doğru sürüklenecekti…
gibi— topyekûn olarak insânlığın var−oluşunu ân-
beân tehdit etmeye devâm etmektedir. Ancak biz “Günah Yiyiciler”, antivirüs programları
gibi görevimizi lâyıkıyla yerine getirdiğimiz için
Çünkü Frants Fanon’nun ve Foucault’un işâret et- dolaylı da olsa modernizmin kendisini ikâme ve
tiği gibi güyâ post−modernite, sözde tarafsız ve idâme etmesine katkıda bulunuyoruz!
objektif Batının üst−anlatılarına karşı çıkıyorken,
her fırsatta karşı çıktığı bu vokabüleriyi ve ente- Bu noktada zamân zamân şunu soruyorum kendi-
lektüel geleneği kullanmaktan da geri kalmıyor. me: Enfüste (özelde) danışanlarımızı tedâvi edi-
yorken, âfakta (genelde) post moderniteyi des-
Sonuç olarak post−modernizm, bu Batılı anlatıla- tekleyen ve besleyen örtülü bir amaca mı hizmet
rın yerine ikãme etmeye çalıştığı argümanlarıyla, ediyoruz acaba?
en az modern paradigmalar kadar bu nedenle
kuşku uyandırıyor. Bu anlâmda−bence−postmo- Ya da sessiz çoğunlukları bir tarafa bırakalım! Biz
derniteyi, modernizmin ciddî bir eleştirisi olarak eğitimli insânlar, meslekî bir evcilik oynarken ko-
ele almak; hele hele post−modernizmi, moder- caman bir makinenin ufacık dişlileri ya da cıvata-
nizm karşısında dirâyetli bir kurtuluş öğretisiy- ları olarak mı meslekî bir tatmîn sağlamaya çalı-
miş (soterioloji) gibi algılamak; daha da kötüsü, şıyoruz?
post−modernizmin tortularını bir prospektüs
(reçete) olarak görmek son derece yanıltıcı ve de Değerimiz, [defakto] işlevimiz kadar mı yâni?
aldatıcıdır.
İnsân−teki olarak biz psikoterapistler, bu çürü-
Bu itibârla bu yüzyılın rûh−bilimcileri için moder- müşlüğün ilacı mı oluyoruz, yoksa sedasyon ya-
nite ile post−modernite arasında, ehven−i şer ratan yeni nesil anti−depresanlar gibi yapmış ol-
kãbîlinden birini diğerine tercîh etmek; kesinlik- duğumuz terapilerle ve tedavîlerle bir nevî ticârî
le kalıcı bir çözüm olamayacakken; her iki epis- aygıtlar olarak mı işlev görüyoruz?
temoloji arasındaki virüs ve anti−virüs program-
larını andıran ilişkiye de bu vesîleyle dikkatinizi Bu sorunun cevabını da takdirlerinize bırakıyo-
çekmek istiyorum. rum…
Nasıl ki bilişim teknolojilerinde, virüsler olmadan Diğer taraftan post−modern duygulanım, ben
anti−virüs programlarının bir anlâmı olmuyor duygusundaki yoğunlaşmaya ironi katarak, birey-
veya antivirus programlarının pazar bularak satıl- lerin kendiliklerini, yaşamlarını ve gerçekliklerini
malarının bir gereği kalmıyor. Ya da nasıl ki, sah- ciddîye almamalarına da katkıda bulunuyor. Mo-
nenin arkasında virüs programlarını üretenlerle, dern−zamânlardaki insân−teki, kendisiyle dalga
bu virüs programlarına karşı anti−virüs program- geçildiğinde kavgaya veya intihâra kadar savru-
larını üreten mihrâklar çoğunlukla aynı odaklar labiliyorken, bizzat kendi kendisiyle dalga geç-
oluyor. mekte ve kendisiyle ilgili olarak komik ve aşağılık
hissi uyandıran bir dil kullanmakta da herhangi
Aynen öyle de,modernizm (virüs) olmadan post− bir beîs görmüyor.
modernite(anti−virüs) kendini üretemiyor veya
tüketime dönüştüremiyor. Başka deyişle; moder- Bu süreçte yaşanan aksaklıklar ve stagnasyonlar
nizm, post−modernizm olmaksızın aslâ kendini (tıkanıklıklar) ise, yine biz rûh−bilimcilerin mâhîr
meşrûlaştırıp yeni durumlara eklemlenemiyor. enformasyonlarına terk edilerek; danışanlarımız
ya da hastalarımız araba servisinde revizyonu
Aynı gizil bağımlılık (tersyüz edilmiş bir karşılık- bekleyen bir taksi gibi görüşme odamıza gelip
lı bağımlılık) psikoterapistler olarak bizim için park ediyorlar ve akabinde de aylık bakımlarını
de söz konusu maalesef! Modernizm olmasaydı talep ediyorlar —özelde satın alıyorlar—.
veya post−modern çürümeler tezâyüt etmeseydi,
bizlere de çok iş düşmeyecekti sanırım. Buna paralel olarak, yine post−modern durum,
kanıksanan popüler kültürle birlikte, geleneksel
Öte yandan biz rûh−bilimciler olmasaydık; mo- olan yaşam modüllerinin aşılmasını da öğütle-
dernizm, yaratmış olduğu bunca tahrîbata rağ- mektedir. Böylece postmodernizm, bireyin yaşan-
24