Page 294 - Guerra civil

CAYO JULIO CÉSAR

X. 1 Demonstrauimus L. Vibullium Rufum, Pom­

pei praefectum, bis in potestatem peruenisse Caesaris
atque ab eo esse dimissum, semel ad Corfinium, iterum

in Hispania. 2 Hunc pro suis beneficiis Caesar ido­
neum iudicauerat quem cum mandatis ad Cn. Pompeium

mitteret, eundemque apud Cn. Pompeium auctoritatem
habere intellegebat. 3 Erat autem haec summa man­

datorum: debere utrumque pertinaciae finem facere et ab
armis discedere neque amplius Fortunam periclitari.

4 Satis esse magna utrimque incommoda accepta, quae
pro disciplina et praeceptis habere possent, ut reliquos

casus timerent: 5 illum Italia expulsum amissa Sicilia

et Sardinia duabusque Hispaniis et cohortibus in Italia
atque Hispania ciuium Romanorum centum atque xxx;

se morte Curionis et detrimento Africani exercitus, et

Antoni militumque deditione ad Curictam. 6 Proinde

sibi ac rei publicae parcerent, quom quantum in bello
Fortuna posset, iam ipsi incommodis suis satis essent do­

cumento. 7 Hoc unum esse tempus de pace agendi, dum

sibi uterque confideret et pares ambo uiderentur; si uero
alteri1 paulum modo tribuisset Fortuna, non esse usurum

conditionibus pacis eum qui superior uideretur, neque fore

aequa parte contentum, qui se omnia habiturum confideret.
8 Conditiones pacis quoniam antea conuenire non potuis­

sent, Romae ab senatu et a populo peti debere. 9 Inte-

resse id rei publicae et ipsis placere oportere. Si uterque
in contione statim iurauisset se triduo proximo exercitum

dimissurum, 10 depositis2 armis auxiliisque, quibus

102