Page 306 - Guerra civil
P. 306

CAYO  JULIO  CÉSAR


           nem unum summa imperii  redit,  sed  separatim  suam quis­

           que  classem  ad  arbitrium  suum  administrabat.                    3  Vi­

           bullius, sedato tumultu quem repentinus aduentus  Caesaris

           concitauerat,  ubi  primum  e  re  uisum  est,  adhibito  Libone
           et  L.  Lucceio  et  Theophane,  quibuscum  communicare  de

           maximis  rebus  Pompeius  consuerat,  de mandatis  Caesaris

           agere instituit.       4  Quem ingressum in sermonem Pompe­

           ius  interpellauit  et  loqui  plura  prohibuit:  «Quid  mihi»,
           inquit, «aut uita aut ciuitate opus  est, quam  beneficio  Cae­

           saris habere uidebor ? cuius rei opinio tolli non poterit, cum

           in Italiam,  ex qua profectus  sum,  reductus existimabor.»1

           5  Bello  perfecto  ab  iis  Caesar  haec  facta  cognouit,  qui

           sermoni  interfuerunt;  conatus  tamen nihilo minus  est aliis

           rationibus  per  conloquia  de  pace  agere.



              XIX.           1  Inter  bina1  castra  Pompei  atque  Caesaris
           unum  flumen  tantum2  intererat  Apsus,  crebraque  inter

          se  conloquia  milites  habebant,  neque  ullum  interim  telum

          per  pactiones  loquentium  traiciebatur.              2  Mittit  P.  Va­

          tinium  legatum  ad  ripam  ipsam  fluminis,  qui  ea  quae

          maxime  ad  pacem  pertinere  uiderentur  ageret  et  crebro

          magna  uoce  pronuntiaret,  liceretne  ciuibus  ad  ciues *  de

          pace  suos  legatos  mittere,  quod  etiam  fugitiuis  ab  saltu

          Pyrenaeo  praedonibusque  licuisset,  praesertim  cum  id 4

          agerent ne ciues cum ciuibus 5  armis decertarent.  3  Mul-

          t%  suppliciter  locutus,  ut  de  sua  atque  omnium  salute



                                              108
   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311